Wzrost liczby testów laboratoryjnych pod kątem przewlekłej choroby nerek i cukrzycy w ciągu kilku lat obniżyłby koszty leczenia tych chorób o 700 mln zł rocznie – czytamy w raporcie „Medycyna laboratoryjna w Polsce – efektywność kosztowa” autorstwa Izby Producentów i Dystrybutorów Diagnostyki Laboratoryjnej.
Fot. pixabay.com
Wyliczenia wpływu zwiększenia liczby badań laboratoryjnych na koszty leczenia przedstawiono na przykładzie chorób, które początkowo nie dają wyraźnych objawów i można je rozpoznać za pomocą nieskomplikowanych i niedrogich badań laboratoryjnych.
Z dokumentu IPiDDL wynika, że zwiększenie o 25 procent nakładów na prewencyjne badania diagnostyczne pod kątem przewlekłej choroby nerek i cukrzycy w ciągu 6–9 lat mogłoby zmniejszyć koszty leczenia tych chorób odpowiednio o 197 i 500 mln zł.
Raport ujawnił również dysproporcje w nakładach na medycynę laboratoryjną i liczbę wykonywanych badań w przypadku Polski i innych krajów europejskich. Autorzy analiz stwierdzili, że nasz kraj przeznacza „jedynie 8,5 euro na osobę, podczas gdy np. w Słowenii jest to 23 euro, w Austrii – 30 euro, a w Belgii – nawet 33,5 euro”. Zaś jeśli chodzi o liczbę wykonywanych badań ustępujemy m.in. Czechom, gdzie jak przedstawiono, „badania ryzyka schorzeń sercowo-naczyniowych na tysiąc ubezpieczonych wykonuje się u nich dwu-, trzykrotnie częściej, a badania albuminy z moczu – niezbędnej do diagnozowania I–II stadium przewlekłej choroby nerek – prawie 12 razy częściej niż w Polsce”.
Przy przygotowaniu raportu opracowywanego w latach 2015–2017 r. wykorzystano dane epidemiologiczne i dotyczące badań laboratoryjnych udostępnione przez centralę i wojewódzkie oddziały NFZ w podziale na POZ, AOS i szpitale, które zostały uzupełnione danymi ankietowymi z próby statystycznej 227 laboratoriów w Polsce oraz publikacjami krajowymi i zagranicznymi. Do zestawienia wybrano 5 różnych jednostek chorobowych, które pozwoliły na wykonanie analizy statystycznej diagnozowania laboratoryjnego.
Podstawę raportu stanowiła analiza dwóch jednostek charakteryzujących się stadiami (cukrzycy i przewlekłej choroby nerek) i zbudowanie na jej podstawie dwóch modeli ekonometrycznych. Jak podkreślili autorzy modele te są uniwersalne, co oznacza, że mogą być wykorzystywane do określenia nakładów i oszczędności dla innych jednostek chorobowych.
