medycyna praktyczna dla pacjentów
Afazja oznacza niezdolność chorego do mówienia. Stan ten zwykle dotyczy sytuacji, gdy poprzednio pacjent umiał mówić, rozmawiał prawidłowo, był w stanie wyrazić swe myśli i rozumiał, co do niego mówią inni. Zwykle afazja pojawia się nagle.
Akrocyjanoza jest łagodnym zaburzeniem naczynioruchowym obejmującym dystalne (dalsze) części kończyn. Charakteryzuje się stałym, bezbolesnym zasinieniem dłoni i stóp, które często nasila się po ekspozycji na zimno. Zmiany są symetryczne i często towarzyszy im nadmierna potliwość dłoni i stóp.
U dzieci uczulonych na dany alergen objawy anafilaksji pojawiają się bardzo szybko, w ciągu kilku do kilkunastu minut (zwykle nie dłużej niż 30 minut) po kontakcie z alergenem, czyli substancją wywołującą uczulenie.
W każdym przypadku apraksji lub agnozji, niezależnie od tego, czy objaw jest elementem szerszego zespołu chorobowego, czy występuje jako jedyna dolegliwość, mamy do czynienia z poważną sytuacją kliniczną. Pacjent musi się pilnie znaleźć pod opieką lekarza.
Ataksja to zaburzenie, które objawia się trudnościami w płynnym i dokładnym wykonywaniu ruchów. Siła mięśni jest prawidłowa, ale koordynacja ich pracy ulega zaburzeniu, przez co czynności wymagające płynnego współdziałania kilku grup mięśniowych stają się niemożliwe do precyzyjnego wykonania.
Bezdech to zanik przepływu powietrza przez drogi oddechowe, który może prowadzić do zaburzeń wymiany gazowej i oddychania na poziomie tkankowym. Podczas snu u każdego, zdrowego człowieka mogą się pojawiać krótkotrwałe przerwy w oddychaniu. Trwają one zazwyczaj maksymalnie 15 sekund.
Bezmocz to wydalanie mniej niż 100 ml moczu na dobę.
Biegunką określa się oddawanie półpłynnego, płynnego lub wodnistego stolca cztery lub więcej razy na dobę.
Błyski w oku to wrażenia wzrokowe powstające w gałce ocznej lub w układzie nerwowym w wyniku pobudzania siatkówki, nerwu wzrokowego lub struktur ośrodkowego układu wzrokowego przez bodźce innego typu niż światło. Opisywane są one przez pacjentów jako „zygzaki”, „błyskawice”, przypominające kształtem te występujące w czasie burzy.
Dolegliwości ze strony stawu barkowego są powszechne. Ich najczęstszą przyczyną są przeciążenia, powtarzalne mikroprzeciążenia i urazy otaczających go tkanek miękkich, powstające w trakcie codziennych czynności czy aktywności sportowej.
W większości przypadków ból brzucha stanowi przejaw chorób narządów jamy brzusznej. Około 20% konsultacji gastrologicznych z powodu bólu brzucha nie wiąże się z chorobami organicznymi, czyli takimi, którym towarzyszą nieprawidłowości w badaniach laboratoryjnych czy obrazowych. Są to przypadki zaburzeń czynnościowych, u podłoża których leży albo wzmożona czynność skurczowa mięśni gładkich narządów trzewnych (potocznie określana mianem kolki), albo zwiększona wrażliwość trzewna.
Ból gardła jest powszechnie występującym objawem, który może mieć różne nasilenie, a niekiedy może być bardzo uciążliwy.
Skargi na bóle gardła są dość powszechne, a bóle mają bardzo różne nasilenie i charakter. Są one określane jako: drapanie, kłucie, swędzenie, uczucie ciała obcego, ból podczas przełykania, ból uniemożliwiający połykanie.
Do najczęstszych pierwotnych, samoistnych bólów głowy należą: migrena, ból głowy typu napięciowego i klasterowy ból głowy.
Ból jądra może mieć wiele przyczyn. Do najważniejszych należą stany, które mogą wymagać natychmiastowej interwencji chirurgicznej, są to między innymi: skręt jądra, skręt przyczepków jądra lub najądrza, zapalenie najądrza, choroba Schoenleina i Henocha, idiopatyczny obrzękiem moszny oraz uraz jądra.
Dziecko – zależnie od wieku i umiejętności – w różny sposób opisuje ból. Czasem odmawia poruszania bolącą kończyną lub unika jej obciążania (np. stawania na bolącej nodze).
Ból krzyża to dolegliwość niezwykle powszechna – doświadcza jej niemal każdy z nas. Stanowi jedną z głównych przyczyn niezdolności do pracy oraz pogorszenia jakości życia, mimo że bardzo rzadko jest związany z poważną chorobą.
Ból pleców u dzieci występuje znacznie rzadziej niż u osób dorosłych i zwykle istnieje konkretna przyczyna tych dolegliwości. Bólu pleców u dzieci nigdy nie wolno lekceważyć. Każdy ból pleców u dziecka powinien zostać zdiagnozowany przez lekarza.
Ból występujący podczas oddawania moczu jest najczęściej objawem zakażenia układu moczowego, ale może być również spowodowany chorobą przenoszoną drogą płciową (głównie u mężczyzn).
Ręka i nadgarstek zbudowane są z wielu drobnych stawów, co umożliwia precyzyjne wykonywanie ruchów. Są one narażone na liczne przeciążenia i urazy, mogą zostać również zaatakowane przez choroby zapalne. Oprócz samych stawów przyczyną bólu mogą być choroby innych struktur, np. ścięgien, nerwów i mięśni.
Ból stawów może być objawem różnych chorób stawów wymagających szybkiego rozpoznania i leczenia. Nie wolno więc zwlekać z udaniem się do lekarza, jeśli ból nie ustępuje w ciągu kilku dni lub towarzyszą mu inne niepokojące objawy.
Ból ucha jest częstą dolegliwością wieku dziecięcego, jednak określenie tego odczucia i chociaż przybliżonej jego lokalizacji możliwe jest dopiero powyżej 3.–4. roku życia. Dzieci najmłodsze i niemowlęta reagują na ból jako negatywne doznanie objawami ogólnymi, a dolegliwości możliwe do zauważenia to: niepokój, płaczliwość, przerywanie ssania, gorsze łaknienie, wybudzanie się ze snu z płaczem, czasem wymioty czy rozluźnione stolce.
Ból w klatce piersiowej budzi niepokój, gdyż z reguły kojarzy się z groźnym dla życia zawałem serca.
Ból w klatce piersiowej u dzieci jest objawem subiektywnym, który powoduje znaczny niepokój samego dziecka, jego opiekunów, jak również konsultującego lekarza. Jest on przyczyną absencji w szkole i na ćwiczeniach fizycznych.
Bodźce bólowe z twarzy przenoszone są przez włókna nerwu trójdzielnego. Ból twarzy pochodzący z głęboko położonych struktur jest tępy, słabo lokalizowany. Ból mający swoje źródło w skórze twarzy jest ostrzejszy.
Ból w okolicy lędźwiowej może być objawem różnych chorób nerek lub kręgosłupa.
Zwykle jest niezbyt nasilony, tępy i może się zmieniać w zależności od wypełnienia pęcherza.
Bóle stawów u dzieci są przykrym objawem, który może mieć rozmaite przyczyny. Mogą być spowodowane wieloma różnymi czynnikami, między innymi: stanem zapalnym, uszkodzeniem po urazie czy chorobą przewlekłą.
Choroby zawodowe są to choroby spowodowane przez czynniki obecne w miejscu pracy wykonywanej przez chorego. Najczęściej dotyczą one układu oddechowego.
Chrypka to szorstki i matowy głos, który pojawia się, gdy w czasie mówienia tzw. struny głosowe, czyli fałdy głosowe drgają w sposób nieprawidłowy i nie mogą się stykać lub występują zaburzenia ich elastyczności na skutek różnych procesów chorobowych.
Chrypka to nieprawidłowa fonacja manifestująca się szorstkim, matowym lub słabym głosem. Chrypka to objaw, a nie rozpoznanie choroby. Częstość występowania chrypki w całej populacji ocenia się na 30%.
Ciśnienie prawidłowe wysokie nie jest chorobą. U osób z takimi wartościami ciśnienia tętniczego częściej jednak dochodzi po pewnym czasie do rozwoju nadciśnienia tętniczego.
Częstomocz to nieprawidłowo częste (w porównaniu do częstości typowej dla danej osoby) oddawanie moczu.
Czkawka polega na nagłym i mimowolnym skurczu przepony i mięśni międzyżebrowychi, które odpowiadają za wciągnięcie powietrza do płuc – wdech. Jednak w przeciwieństwie do typowego oddychania, równocześnie występuje nagłe zamknięcie części krtani – głośni.
Czkawka to nagle pojawiające się mimowolne skurcze przepony i mięśni międzyżebrowych poprzedzone nagłym zamknięciem głośni. Charakterystyczny dźwięk towarzyszący czkawce ma związek z przerywanym przepływem powietrza do płuc.
Jakie badania należy wykonać po ukłuciu przez kleszcza? Czy warto zbadać kleszcza, który został wyciągnięty ze skóry?
Duszność to subiektywne odczucie braku powietrza, trudności w oddychaniu lub zadyszki.
U małego dziecka, u którego wystąpi duszność, najczęściej obserwuje się przyspieszenie oddechu oraz rytmu serca. Dziecko może postękiwać, poruszać skrzydełkami nosa, mogą się pojawić problemy w karmieniu.
Zarówno nagłe, jak i stopniowo narastające trudności w połykaniu powinny skłonić do wizyty u lekarza, który - w oparciu o rozmowę - ustali okoliczności występowania trudności w połykaniu i zaproponuje odpowiednie badania.
Dysfonia to wielopostaciowe zaburzenia głosu. Nieprawidłowości dotyczą jego składowych akustycznych (barwa, częstotliwość, poziom głośności, czas trwania). Wyróżnia się dysfonię czynnościową i organiczną.
Gazy są naturalnie obecne w świetle jelita. Pochodzą z dwóch głównych źródeł: pierwsze to powietrze połykane podczas spożywania posiłków czy podczas mówienia, a drugie - produkty fermentacji jelitowej, zachodzącej głównie w jelicie grubym.
Przyjmujemy, że za gorączkę uważa się ciepłotę ciała powyżej 38,0°C. Zakres 37,1–38,0°C to tak zwany stan podgorączkowy.
Guz szyi to nieprawidłowa masa wyczuwalna lub widoczna na szyi. W obrębie szyi wyróżnia się trójkąty wyznaczone strukturami anatomicznymi, które ułatwiają określenie w jakiej okolicy szyi zmiana jest zlokalizowana.
W ostatnim czasie rośnie liczba pacjentów przyjmujących leki przeciwkrzepliwe. Leki te zaleca się w przypadku m.in. zakrzepicy żylnej, zatorowości płucnej, niektórych zaburzeń rytmu serca (np. migotanie przedsionków) oraz po implantacji mechanicznej zastawki serca.
Wśród przyczyn hiperfosfatemii należy wymienić: nadmierną podaż fosforu z pokarmami, płynami lub lekami, upośledzone wydalanie przez nerki oraz jego przesunięcie z wnętrza komórek (tzw. ucieczka fosforu z komórek).
Hiperglikemia poranna to wzrost stężenia glukozy we krwi rano (po obudzeniu) do wartości przekraczającej górną granicę zalecanego zakresu, który wynosi 70-110 mg/dl (3,9-6,1 mmol/l). Gdy stężenie glukozy wyniesie 250 mg/dl (13,9 mmol/l), mogą wystąpić objawy, takie jak bóle głowy, nudności i wymioty.
Hiperkalcemia to zbyt duże (powyżej prawidłowego zakresu) stężenie wapnia we krwi. Prawidłowe stężenie wapnia zjonizowanego jest najważniejsze dla prawidłowego funkcjonowania układu nerwowego, mięśni i krzepnięcia krwi.
Hiperkaliemia to zbyt duże (powyżej prawidłowego zakresu) stężenie potasu we krwi.
Hipermagnezemia jest rzadkim zaburzeniem. W większości przypadków występuje u osób z niewydolnością nerek nadużywających preparatów magnezu.
Hipofosfatemia może być spowodowana: niedostateczną podażą fosforu, nadmierną utratą fosforu z moczem, przesunięciem fosforu do komórek. Długotrwała dieta oparta na produktach ubogich w fosfor może niekiedy być przyczyną hiposfatemii. Najczęściej dotyczy to osób z przewlekłym alkoholizmem oraz z jadłowstrętem psychicznym.
Hipoglikemia (niedocukrzenie) to zmniejszenie stężenia glukozy we krwi poniżej dolnej granicy normy (<3,9 mmol/l [70mg/dl]) niezależnie od tego, czy towarzyszą temu objawy.
Ostra przemijająca hipokalcemia spowodowana zasadowicą oddechową należy do częstych zaburzeń. Zasadowica oddechowa rozwija się u osób reagujących zbyt intensywnym oddychaniem w sytuacjach stresu, emocji lub wskutek napadu paniki.
Hipokaliemia to zbyt małe (poniżej prawidłowego zakresu) stężenie potasu we krwi.
Typowe objawy hipomagnezemii to: zaburzenia czucia (np. uczucie mrowienia), osłabienie mięśni, drżenia mięśni, kurcze mięśni (podobne jak w tężyczce – powtarzają się i występują w różnych regionach ciała), nieprawidłowe EKG i zaburzenia rytmu serca.
Hipowentylacja i hipoksemia w czasie snu to zaburzenia saturacji, czyli wysycenia krwi tlenem przy równoczesnym wzroście we krwi stężenia dwutlenku węgla, u osób z wcześniej rozpoznanymi różnymi chorobami, pojawiającymi się w czasie snu.
Zwykle o powiększeniu języka mówimy, gdy język jest w całości powiększony, wskutek czego w pozycji spoczynkowej nie mieści się w jamie ustnej i wystaje pomiędzy zębami lub dziąsłami.
Kaszel to najczęstszy objaw chorób układu oddechowego. Jest odruchem obronnym służącym oczyszczaniu dróg oddechowych z nadmiaru wydzieliny lub ciał obcych. Sprawdź, kiedy kaszel wymaga konsultacji lekarskiej.
Kaszel jest mechanizmem obronnym i jednocześnie jednym z ważnych objawów, który może wskazywać na zajęcie układu oddechowego.
Jest to bardzo silny ból, który pojawia się nagle i może się utrzymywać nawet kilka dni.
O kołataniu serca można mówić, gdy serce bije nadmiernie silnie, zwiększona jest częstotliwość jego uderzeń lub też gdy częstotliwość uderzeń serca jest nieznacznie zmieniona, a pacjent odczuwa je nieadekwatnie jako nadmierne. Może wystąpić u osób zdrowych lub może być objawem choroby.
Kołatanie serca to nieprzyjemne uczucie bicia serca, zwykle związane ze zmianą częstotliwości lub siły skurczu serca. Jest to bardzo nieswoisty objaw, mogący mieć wiele przyczyn.
Krwistek to obecność krwi w przedniej komorze gałki ocznej. Krew pojawia się w niej zazwyczaj na skutek urazu tępego lub ostrego. Większość przypadków pourazowego krwistka występuje u osób przed 20. rokiem życia, trzykrotnie częściej u chłopców. Najczęstszą przyczyną są urazy tępe spowodowane uderzeniem w oko.
Za każdym razem, kiedy dojdzie do niespodziewanego pojawienia się krwawienia międzymiesiączkowego, należy zgłosić się do ginekologa, szczególnie gdy sytuacja się powtarza i nie znamy jej przyczyny. Nigdy nie należy odwlekać wizyty aż do momentu, gdy krwawienie ustąpi samoistnie, nie przeszkadza ono w badaniu ginekologicznym.
W większości przypadków krwawieniami młodocianych są tak zwane bezowulacyjne czynnościowe krwawienia maciczne. Zwykle są one łagodne i ustępują samoistnie. Przyjmuje się, że samoistne krwawienia z dróg rodnych u dziewcząt w okresie dojrzewania płciowego należą do zdarzeń fizjologicznych.
Każde krwawienie pomenopauzalne należy do objawów chorobowych, który wymaga niezwłocznej wizyty u ginekologa i podjęcia szczegółowej diagnostyki. Jest to sygnał alarmowy, który zawsze powinien prowadzić do wszczęcia postępowania mającego na celu w pierwszej kolejności wykluczenie rozwijającego się nowotworu endometrium.
Jama nosowa jest niezmiernie bogato unaczyniona, co jest niezbędne do pełnienia jej prawidłowych funkcji – oczyszczania, ocieplania oraz nawilżania wdychanego powietrza. Powoduje to, że krwawienie z tej okolicy jest jednym z najczęstszych.
Krwawienie z nosa jest następstwem przerwania ciągłości naczyń pokrytych błoną śluzową nosa w wyniku urazu, odczynu zapalnego lub występuje w wyniku wysychania błony śluzowej i tworzenia strupów na jej powierzchni.
W przypadku pojawienia się krwawienia z odbytu, konieczne jest zgłoszenie się do lekarza, który najprawdopodobniej przeprowadzi badanie jelita grubego. Zbagatelizowanie tego objawu może odroczyć rozpoznanie i zaprzepaścić szansę na wyleczenie.
Przewód pokarmowy człowieka składa się z jamy ustnej, gardła, przełyku, żołądka, jelita cienkiego oraz jelita grubego. W każdym z tych odcinków przewodu pokarmowego mogą występować choroby i nieprawidłowości prowadzące do krwawienia.
Wyciek krwi z przewodu słuchowego rzadko jest obfity. Przeważnie mamy do czynienia z niewielkim wyciekiem świeżej krwi lub krwi zmieszanej z wydzieliną ropną.
Objawy krwawienia z wrzodu żołądka lub dwunastnicy zależą od szybkości utraty krwi. Znajdując się w kwaśnym środowisku żołądka, krew przybiera wygląd fusów od kawy, dlatego częstym objawem krwawienia z górnego odcinka przewodu pokarmowego są fusowate wymioty.
O krwiomoczu mówimy wtedy, gdy liczba erytrocytów jest na tyle duża, że powoduje czerwone lub brunatne zabarwienie moczu.
Krwioplucie to wykrztuszanie z dróg oddechowych krwi lub krwistej plwociny.
Krwioplucie to wykrztuszanie krwi lub plwociny podbarwionej krwią z dróg oddechowych. Należy podkreślić, że krwioplucie u dzieci jest objawem zdecydowanie rzadziej występującym w poroównaniu z osobami dorosłymi.
Krwiste i fusowate wymioty to bardzo poważne objawy, skłaniające do uzyskania niezwłocznej porady lekarskiej, nawet w warunkach doraźnej wizyty pogotowia ratunkowego lub izby przyjęć szpitala.
Osoby, u których występują nawracające kurcze lub sztywność mięśni powinny zgłosić się do lekarza podstawowej opieki zdrowotnej. Bolesne kurcze mięśni mogą być pierwszą manifestacją chorób ogólnoustrojowych, takich jak niedoczynność tarczycy lub cukrzyca, które wykryte we wczesnym stadium mogą zostać opanowane odpowiednim leczeniem.
Kwasica to zaburzenie równowagi kwasowo-zasadowej organizmu. O kwasicy mówimy, gdy pH krwi ma wartość poniżej 7,35. Kwasica ketonowa jest jednym z groźnych powikłań cukrzycy, dla którego poza zmniejszeniem pH krwi charakterystyczna jest obecność tzw. ciał ketonowych w moczu.
Kwasica mleczanowa może występować u chorych na cukrzycę, z którą współwystępują inne ciężkie choroby, takie jak sepsa, wstrząs, niewydolność serca, niewydolność oddechowa bądź u chorych na cukrzycę, którzy zatruli się alkoholem.
Majaczenie nie jest „chorobą psychiczną”, lecz nieswoistym zespołem objawów, mogącym rozwijać się w przebiegu poważnych chorób somatycznych, w wyniku odstawienia niektórych leków lub substancji psychoaktywnych bądź zatrucia nimi, a także po zabiegach chirurgicznych przeprowadzanych w znieczuleniu ogólnym.
U większości pacjentów fakt pomiaru ciśnienia w gabinecie lekarskim wiąże się z reakcją stresową. Jej nasilenie może być różne, czasem jest ona zupełnie nieuświadomiona ale zawsze skutkuje pewnym wzrostem ciśnienia tętniczego. Zjawisko to określamy „efektem białego fartucha”.
Za nadmierne pragnienie uznaje się utrzymującą się potrzebę przyjmowania płynów w ilości co najmniej 2,5 litra dziennie.
Nagła utrata widzenia jest stanem pilnym wymagającym pilnego udania się do poradni specjalistycznej lub na SOR. Utrata widzenia może mieć wiele przyczyn, których odróżnienie możliwe jest tylko po badaniach specjalistycznych.
Podstawowym objawem jest nagłe, jednostronne upośledzenie słuchu, odczuwane przez chorego, jako pełność w uchu, zaleganie waty w uchu, uczucie zatkania ucha. Objawy zazwyczaj pojawiają się rano.
Nagły silny ból brzucha jest nieswoistym objawem wielu chorób. Jest to ból występujący nagle, o dużym nasileniu. Czasami dolegliwości narastają w ciągu kilku dni. Zazwyczaj ból jest dobrze ograniczony, nasila się przy kaszlu, ruchach czy zmianie pozycji ciała. Taki ból świadczy zwykle o ostrej chorobie, wymagającej pilnej interwencji medycznej.
Niebieska twardówka to określenie wrodzonej wady twardówki. Z powodu zaburzeń genetycznych związanych z syntezą głównego białka budującego twardówkę (kolagenu) włókna kolagenowe mają nieprawidłową budowę. Twardówka jest ścieńczała, przez co uwidacznia się położona pod nią naczyniówka.
Hipoglikemia to zmniejszenie stężenia glukozy we krwi ≤3,9 mmol/l (czyli ≤70 mg/dl; jest to tzw. alertowe stężenie glukozy we krwi), niezależnie od występowania objawów hipoglikemii, które mogą się pojawiać już przy mniejszym stężeniu glukozy we krwi lub występować, gdy jest ono jeszcze powyżej prawidłowej wartości wynoszącej 5,6 mmol/l (100 mg/dl), ale uległo gwałtownemu spadkowi.
Tętno to inaczej pulsowanie ścian tętnicy pod wpływem fali przepływającej krwi, które wyczuwa się po przyłożeniu palców do dużych tętnic. Aby umieć dobrze ocenić tętno, trzeba mieć spore doświadczenie kliniczne, dlatego nieprawidłowe tętno to objaw stwierdzany raczej przez lekarzy, niż samych pacjentów.
Zmniejszenie przejrzystości rogówki występuje w licznych chorobach tej części oka.
Nudności i wymioty występują powszechnie i często można je połączyć ze względnie niegroźnymi stanami, np. nadużyciem alkoholu, stresem czy wczesnym okresem ciąży.
Nykturia to oddawanie moczu w nocy, z częstością większą niż 1—2 razy, lub częściej niż zwykle miało to miejsce dotychczas u danej osoby.
W przypadku zauważenia białego odblasku w obrębie źrenicy należy się zgłosić do okulisty w celu dokładnego zbadania oczu, rozpoznania przyczyny objawu i podjęcia ewentualnego leczenia.
Objaw Raynauda polega na wystąpieniu zblednięcia, zasinienia a następnie zaczerwienia skóry palców rąk i/lub stóp pod wpływem działania zimna. Wystąpienie objawu jest wynikiem gwałtownego skurczu a następnie rozkurczu małych tętniczek w palcach rąk i stóp. Zjawisko to opisał w XIX wieku francuski lekarz Maurice Raynaud.
Typowe objawy chorób alergicznych to m.in.: katar, łzawienie oczu, wysypka, duszność i biegunka.
Typowe dla astmy jest występowanie napadów duszności i kaszlu, często w nocy i nad ranem. Pomiędzy napadami większość chorych nie odczuwa żadnych objawów.
Plamy, grudki, krosty, bąble, pęcherze - wykwity skórne to zmiany na skórze będące objawami jej choroby. Podstawą diagnostyki dermatologicznej jest prawidłowa umiejętność ich oceny i różnicowania.
Objawy dyzuryczne to wspólna nazwa dla różnych dolegliwości związanych z zaburzeniami podczas oddawania moczu.
Nagle pojawiają się: gorączka (bardzo wysoka zwłaszcza u małych dzieci), dreszcze, ból stawów i/lub mięśni, ból głowy, uczucie rozbicia i osłabienia, złe samopoczucie.
Chorobę wieńcową niestabilną rozpoznaje się m.in. wtedy, gdy ból występuje częściej, trwa coraz dłużej.
Przewlekła obturacyjna choroba płuc może początkowo przebiegać bezobjawowo, a zostaje rozpoznana podczas badania spirometrycznego.
Badanie skóry dziecka powinno stanowić rutynowy element codziennych czynności związanych z pielęgnacją, może bowiem dostarczyć wielu cennych informacji ułatwiających prawidłowe rozpoznanie choroby.
Typowym objawem stabilnej choroby wieńcowej jest ból w klatce piersiowej.
Zawał serca objawia się bólem analogicznym do tego, jaki towarzyszy stabilnej chorobie wieńcowej, lecz nie ustępuje w ciągu 5 minut od zaniku działania wywołujących go czynników lub po przyjęciu nitrogliceryny.
Obrzęk polega na nagromadzeniu płynu w tkance, zawsze na zewnątrz komórek i poza naczyniami krwionośnymi. Charakterystyczną cechą, po której można rozpoznać obrzęk jest „spuchnięcie” obrzękowo objętej nim części ciała, narządu lub tkanki.
Obrzęk oznacza gromadzenie się płynu w tkankach twarzy. Może to być obrzęk lub obrzęk zapalny (ograniczone zaczerwienienie, ze zwiększeniem spoistości, nadmiernym ociepleniem i bolesnością przy dotyku) z gorączką, objawy zależne od etiologii i lokalizacji.
O obrzęku płuc mówi się, kiedy w pęcherzykach płucnych gromadzi się płyn uniemożliwiający prawidłową wymianę gazową. Jest to stan bezpośredniego zagrożenia życia. Najczęstszą przyczyną obrzęku płuc jest ostra niewydolność serca.
Obrzęki występują w tych chorobach nerek, które są przyczyną dużej utraty białka z moczu i prowadzą do rozwoju zespołu nerczycowego.
Oczopląs to mimowolny, rytmiczny i sprzężony ruch gałek ocznych wokół określonej osi. W typowym oczopląsie występują naprzemiennie szybsze ruchy w jedną stronę i wolniejsze w stronę przeciwną, co pozwala wyróżnić tzw. fazę wolną i szybką oczopląsu.
Odbijany gaz to powietrze zaaspirowane do przełyku na skutek obniżenia napięcia zwieracza górnego przełyku podczas wdechu, z równoczesnym obniżeniem ciśnienia w klatce piersiowej i „zassaniem” powietrza do dolnej części przełyku.
Omdlenie to nagła przemijająca utrata przytomności, spowodowana przejściowym spadkiem przepływu krwi przez mózg, której towarzyszy zanik napięcia mięśniowego. Skutkuje to osunięciem się dziecka na podłogę, niekiedy nagłym, co może powodować uraz ciała.
Osłabienie mięśni to uczucie zmniejszenia się prawidłowej siły mięśniowej. W zależności od nasilenia osłabienie mięśni można nazwać niedowładem, czyli częściową utratą siły mięśniowej lub porażeniem, kiedy dochodzi do całkowitej utraty siły mięśniowej. W obu przypadkach zaburzona jest kurczliwość mięśnia lub grupy mięśni, co manifestuje się trudnościami w wykonywaniu niektórych ruchów lub też szybkim męczeniem się.
Ostra niedrożność dróg oddechowych powodująca duszność jest bardzo niebezpiecznym stanem stanowiącym zagrożenie życia.
Ostry ból oka może mieć charakter powierzchowny lub głęboki, może być spowodowany przez ostre zamknięcie kąta przesączania (dawniej ostry atak jaskry). Lekarz zbierając wywiad, dowiaduje się o umiejscowieniu i charakterze bólu, stara się sprecyzować, gdzie ból jest zlokalizowany, czy w strukturach związanych z oczami (np. powieki), czy w oku, czy za gałką oczną w głębi oczodołu.
Leczeniem ostrych chorób jamy brzusznej zajmują się chirurdzy ogólni, ponieważ jednym z podstawowych elementów leczenia jest podjęcie decyzji czy szybka operacja jest konieczna i następnie przeprowadzenie jej jak najszybciej u tych chorych, którzy tego wymagają.
Palce pałeczkowate to objaw chorobowy, charakteryzujący się przerostem tkanki łącznej na samym końcu palców, pod paznokciami rąk, rzadziej stóp. Zmiany te nadają palcom charakterystyczny kształt przypominający pałeczki dobosza.
Objawy chorób przebiegających z płynem w jamie opłucnej zależą w dużej mierze od rodzaju choroby, która spowodowała pojawienie się płynu, długości trwania choroby oraz ilości płynu w opłucnej. Najczęściej występującym objawem spowodowanym samym faktem gromadzenia się płynu w opłucnej jest duszność.
W warunkach fizjologicznych w jamie opłucnej znajduje się około 10–20 ml jałowego płynu. Ta niewielka ilość płynu zapobiega tarciu pomiędzy obiema blaszkami opłucnej podczas oddychania. Pojawienie się większej ilości płynu w jamie opłucnej jest zawsze, niezależnie od przyczyny, sytuacją patologiczną, która zmusza do podjęcia odpowiednich działań diagnostyczno-terapeutycznych.
Podwójne widzenie może mieć charakter jednooczny lub obuoczny.
Podwyższone ciśnienie tętnicze krwi jest najczęściej występującym powikłaniem ciąży i dotyczy 8-10% kobiet.
Niedowład, a zwłaszcza porażenie jest z reguły groźnym objawem, świadczy o poważnej chorobie i nie zdarza się osobom zdrowym, niezależnie od tego, czy narasta stopniowo, czy też występuje nagle, dlatego wymaga pilnej konsultacji lekarskiej.
Nadmierne poszerzenie żył szyjnych jest objawem choroby, która wywołuje wzmożone ciśnienie żylne. Przyczyny wzmożonego ciśnienia żylnego, czyli zastoju krwi w żyłach, mogą być albo ogólne, i wynikać z nieprawidłowości w układzie krążenia, albo miejscowe – jeśli istnieje jakaś przeszkoda, która sprawia, że krew nie może spłynąć do serca, tylko zostaje uwięziona w żyłach szyjnych.
Powiększenie śledziony to stan, w którym dochodzi do zwiększenia wymiarów narządu tak, że jest to wyraźnie zauważalne w badaniu brzucha (można wyczuć śledzionę poniżej żeber po lewej stronie) lub opisane w badaniu USG. Lekarze nazywają ten objaw splenomegalią, a jeżeli powiększona jest również wątroba, mówi się o hepatosplenomegalii.
Powiększenie wątroby to niespecyficzny objaw, za którym mogą stać rozmaite przyczyny.
Powiększenie węzłów chłonnych zdarza się bardzo często i w przeważającej większości przypadków jest objawem łagodnych infekcji, np. dróg oddechowych. Należy jednak starannie obserwować zmienione węzły chłonne, a w razie ich powiększania lub niepokojących zmian udać się do lekarza.
Proces zapalny (reakcja zapalna, zapalenie) to reakcja organizmu na czynniki potencjalnie szkodliwe. Na przykład: po wniknięciu bakterii do płuc komórki układu odpornościowego rozpoznają „wroga” i usiłują go zniszczyć. W miejscu wniknięcia bakterii toczy się proces zapalny, który najczęściej szybko doprowadza do zniszczenia bakterii.
Jak wynika z badań naukowych, nawet 23% chorych z udarem mózgu doświadczyło przemijającego ataku niedokrwiennego przed jego wystąpieniem.
Przetoka odbytniczo-pochwowa wymaga w większości przypadków leczenia operacyjnego, dlatego w przypadku podejrzenia patologicznego połączenia odbytnicy z pochwą należy zgłosić się do specjalisty.
Ropostek to obecność ropy w komorze przedniej oka. Przyczyną obecności ropy w przedniej komorze oka jest ciężkie zapalenie: przedniego odcinka błony naczyniowej, rogówki z towarzyszącym wrzodem rogówki lub wnętrza gałki ocznej, na przykład po zabiegach operacyjnych czy urazach.
Rozlane krwawienie pęcherzykowe polega na wydobywaniu się krwi z płucnych naczyń włosowatych do pęcherzyków płucnych i oskrzeli, czyli przestrzeni płuc w normalnych warunkach zajmowanych przez powietrze. Wyciek krwi następuje przez uszkodzone naczynia krwionośne płuc.
Przeważnie ruchy mimowolne są składową zespołu objawów innej, często ciężkiej choroby, takiej jak np. porażenie mózgowe dziecięce, choroba reumatyczna, czy nietypowy zespół Parkinsona.
Sinica może występować w przebiegu różnych chorób, najczęściej w przebiegu chorób serca i płuc.
Siność siatkowata ma postać czerwononiebieskich, sinych lub sinoróżowych plam na skórze, układających się siateczkowato. Wzór ułożenia plam nie zmienia się. Pod wpływem zimna zmiany skórne stają się ciemniejsze i wyraźniejsze.
Skazy krwotoczne mogą mieć bardzo wiele przyczyn, zarówno wrodzonych, jak i nabytych. W zależności od tego, na którym etapie procesu krzepnięcia występują nieprawidłowości, skazy krwotoczne można podzielić na płytkowe, osoczowe oraz naczyniowe.
Skąpomocz to wydalanie nieprawidłowo małych objętości moczu.
Jakie są najczęstsze skórne objawy alergii na leki. Jak postępować w przypadku podejrzenia ich wystąpienia?
Splątanie dotyczy nie tylko mowy i myślenia, ale i zachowania (dziwaczne, zaskakujące, nieadekwatne do bieżącej sytuacji). Splątanie może być zwiastunem rozwijającej się śpiączki. Niekiedy w miarę rozwoju procesu chorobowego splątanie przechodzi w stan majaczenia.
Ocena konsystencji, barwy czy domieszek do stolca może być ważną wskazówką, sugerującą istnienie różnych chorób.
Szczękościsk to częściowa lub całkowita niemożność otwarcia jamy ustnej na skutek odruchowego skurczu mięśni stawu skroniowo-żuchwowego (m. żwacza, m. skroniowego i mięśni skrzydłowych).
Wykrycie szmeru nad sercem nie jest rozpoznaniem żadnej choroby, lecz jedynie stwierdzeniem podczas badania dziecka szczególnego objawu. Co więcej, jest objawem często stwierdzanym u dzieci. Zadaniem lekarza jest stwierdzenie, czy objaw ten wiąże się z jakąś chorobą, czy występuje u dziecka ze zdrowym sercem.
Szumy uszne są częstym objawem występującym zwłaszcza u osób starszych. W znacznej mierze pogarszają one jakoś życia i budzą niepokój, dlatego należą do nierzadkich przyczyn konsultacji laryngologicznych.
Śpiączką nazywamy stan głębokiego zaburzenia świadomości, w którym pacjent pozostaje w bezruchu i nie reaguje nawet na bardzo silne bodźce z zewnątrz. Osoba pogrążona w śpiączce wygląda jakby spała, ale nie da się jej obudzić.
Światłowstręt oznacza nadwrażliwość na światło. Objawia się ona dyskomfortem lub bólem oczu przy ekspozycji na działanie światła, nawet o względnie niewielkim natężeniu.
Świąd to nieprzyjemne uczucie dotyczące skóry, które wywołuje potrzebę drapania lub pocierania.
Świąd oczu to dolegliwość polegająca na swędzeniu spojówek i powiek, zmuszająca do ich pocierania i drapania. Może dotyczyć wszystkich struktur zewnętrznych oka (skóry w okolicy oczodołu, powiek) i spojówek lub może być umiejscowiona tylko w kącikach oczu.
Uporczywy świąd odbytu o różnym nasileniu dotyczy dużej grupy pacjentów, szczególnie pomiędzy 40. a 60. rokiem życia. Co robić w razie wystąpienia świądu? Jakie są sposoby jego leczenia?
Świszczący oddech jest objawem najczęściej występującym u najmłodszych dzieci. Im młodsze dziecko, tym większa predyspozycja do zwężenia światła oskrzeli ze względu na ich budowę anatomiczną. Drogi oddechowe małego dziecka są krótkie i wąskie, szkielet krtani, tchawicy i oskrzeli jest cieńszy, bardziej wiotki i łatwo się zapada, a bogate ukrwienie i duża liczba gruczołów śluzowych sprzyjają wytwarzaniu dużej ilości wydzieliny.
Zachwianie równowagi flory bakteryjnej pochwy może doprowadzić do powstania upławów, czyli nieprawidłowej wydzieliny pochwowej. Taki stan spowodowany jest zwykle infekcją układu rodnego, najczęściej wywołaną przez drożdżaki (grzyby), bakterie lub pierwotniaki. Pojawienie się dolegliwości może wiązać się z obecnością ciała obcego w pochwie lub z alergią na substancje chemiczne.
Urazy płuc to uszkodzenia płuc w wyniku obrażeń klatki piersiowej. W wyniku urazu, niezależnie od mechanizmu działania może dojść do stłuczenia miąższu płuca, rozerwania miąższu płuca, krwiaka śródmiąższowego płuca oraz rozerwania tchawicy i dużych oskrzeli.
Lista możliwych chorób będących przyczyną utykania jest bardzo długa i oczywiście każda z nich może wystąpić u dziecka. Jednak w poszczególnych grupach wiekowych najczęstsze przyczyny utykania są różne, najczęstsze przyczyny utykania u dzieci małych są inne niż w starszej grupie wiekowej.
Wielomocz to utrzymujące się wydalanie dużych objętości moczu.
Najczęstsze przyczyny wodobrzusza to nadciśnienie wrotne w przebiegu marskości wątroby, choroby nowotworowe, niewydolność serca lub infekcje.
Nadmierna ilość wydzieliny o różnym charakterze (surowicza, śluzowa, ropna, krwista) w jamach nosa manifestuje się jej wyciekiem przez nozdrza przednie lub spływaniem do części nosowej gardła.
Jedyną wydzieliną, która może się pojawiać u zdrowej osoby w przewodzie słuchowym zewnętrznym jest woszczek, który może mieć różną konsystencję i czasem, jeżeli jest rzadki, można go mylić z wyciekiem z ucha.
Naturalną wydzieliną oczu są łzy. W stanach zapalnych gałki ocznej może pojawić się dodatkowo wysięk zapalny. Jest on wynikiem [toczącego się w oku] procesu zapalnego, który powoduje zwiększenie przepuszczalności naczyń włosowatych. Wysięk zawiera składniki osocza krwi i komórki zapalne, a w przypadku ropy – także bakterie.
Nieprawidłowe ustawienie głowy wywołane przyczynami ocznymi najczęściej ma na celu poprawę ostrości wzroku lub utrzymanie obuocznego widzenia choćby w części pola obuocznego spojrzenia.
Najczęściej wzdęcie to subiektywne odczucie, nie znajdujące obiektywnego potwierdzenia w precyzyjnej ocenie objętości gazów jelitowych.
Zaburzenia czucia to ogólna nazwa obejmująca różnego rodzaju nieprawidłowości w odbieraniu lub przekazywaniu do mózgu informacji o bodźcach docierających do organizmu.
Zaburzenia czynności ruchowych stanowią grupę objawów, których wspólną cechą są nieprawidłowości w zakresie ruchów ciała, napięcia mięśni, zdolności do koordynowania złożonych czynności, co skutkować może także zaburzeniami chodu. Do tej grupy zalicza się objawy, takie jak zaburzenia napięcia mięśniowego, spowolnienie ruchowe oraz występowanie ruchów mimowolnych.
Do najczęstszych przyczyn zaburzeń czynności zwieraczy należy uszkodzenie rdzenia kręgowego. Stany chorobowe które mogą prowadzić do uszkodzenia rdzenia to między innymi urazy, guzy nowotworowe, zapalenia a także dyskopatia. Zaburzenia czynności zwieraczy spotykane są nierzadko w takich jednostkach chorobowych jak stwardnienie rozsiane oraz zespół Guillaina-Barrego.
Upośledzenie drożności nosa (zwykle określane przez pacjenta jako uczucie zatkania nosa) to ograniczenie przepływu powietrza przez jamy nosa, najczęściej wynikające z obrzęku błony śluzowej z różnych przyczyn.
Cyklowi miesiączkowemu mogą towarzyszyć różne problemy i zaburzenia emocjonalne, a objawy te niekorzystnie wpływają na samopoczucie i jakość życia kobiet, na ich relacje interpersonalne i aktywność towarzyską oraz funkcjonowanie w domu, na zajęciach edukacyjnych i w sytuacjach zawodowych.
Zaburzenia miesiączkowania można podzielić ze względu na przyczynę ich pojawienia się oraz ich charakter. Najczęściej spotykane zmiany równowagi występowania miesiączki dotyczą regularności cykli, obfitości krwawień oraz występowania nasilonych dolegliwości bólowych.
Zaburzenia oddychania mogą dotyczyć częstości oddychania (oddech przyspieszony, oddech zwolniony), ilości nabieranego powietrza (spłycenie i pogłębienie oddechu), zaburzeń regularności oddechu, zaburzeń ruchów klatki piersiowej (oddychanie jednostronne) i zmiany toru oddechowego.
Każdemu z nas zdarza się niekiedy zapomnieć, gdzie pozostawiliśmy na przykład klucze czy inne przedmioty. Jeśli przypomnimy sobie po kolei, co robiliśmy w tym czasie, to najczęściej odtworzymy gdzie je położyliśmy i uda się je odnaleźć. Takie zdarzenia, występujące sporadycznie, nie powinny budzić niepokoju. Natomiast człowiek z zaburzeniami pamięci nie jest w stanie odtworzyć wcześniejszych zdarzeń i odnaleźć zagubionego przedmiotu.
Zaburzenia ruchów oczu mogą być spowodowane uszkodzeniem ośrodków i szlaków zarządzających obuocznymi ruchami oczu na skutek chorób neurologicznych.
Upośledzenie smaku mogą powodować przebyte infekcje górnych dróg oddechowych. Miejscowe zmiany błony śluzowej jamy ustnej i języka zaburzają percepcję smaków, a choroby ślinianek zmniejszają nawilżanie kubków smakowych, co upośledza ich funkcję, a w efekcie - odczuwanie smaku.
Utrata przytomności może być krótkotrwała (kilkadziesiąt sekund) i wówczas nazywa się omdleniem. Należy je odróżnić od stanów przedomdleniowych, zwanych zasłabnięciem, gdy nie dochodzi do utraty przytomności. Jeśli utrata przytomności trwa dłużej niż wspomniane kilkadziesiąt sekund, może stanowić początek śpiączki.
Najczęstszymi przyczynami zaburzeń w odczuwaniu zapachów są schorzenia laryngologiczne. Utrata powonienia może być spowodowana wadami rozwojowymi, infekcją górnych dróg oddechowych, zapaleniem alergicznym błony śluzowej nosa, zapaleniem zatok obocznych nosa, polipami, guzami nosa i gardła.
Zaburzenia węchu są zaburzeniami percepcji zapachów. Należą do nich np.: anosmia – całkowita utrata węchu, hyposmia – osłabienie węchu, parosmia – odczuwanie zapachu jako innego niż rzeczywisty (w tym phantosmia – halucynacje węchowe, kakosmia – opaczne odczuwanie zapachu jako cuchnącego), hyperosmia – zwiększenie wrażliwości na zapachy.
Zaburzenia widzenia najczęściej przybierają formę osłabienia ostrości wzroku, jednak mogą się także przejawiać zawężeniem pola widzenia, ubytkami w polu widzenia lub pojawieniem się różnego rodzaju dodatkowych wrażeń wzrokowych, takich jak mroczki lub błyski.
Dziennie wydzielamy około 1000–1500 ml śliny. Bez stymulacji największą ilość śliny wytwarza ślinianka podżuchwowa, śluzowo-surowicza.
Źrenica jest naturalnym otworem w tęczówce oka, który kontroluje dopuszczanie do jego wnętrza optymalnej ilości światła, czyli działa jak przesłona aparatu fotograficznego.
„Czerwone oko” jest jednym z najczęściej spotykanych objawów okulistycznych. Zwykle oznacza obecność stanu zapalnego. Zapalenie to może prowadzić do zaczerwienienia, łzawienia, pojawienia się patologicznej wydzieliny, świądu i/lub bólu oka.
Zaparcie może zależeć od wydłużenia czasu przechodzenia treści przez jelito grube lub od zaburzenia samego aktu defekacji (oddawania stolca).
Zatorowość płucna jest wynikiem zwężenia lub zamknięcia tętnicy płucnej lub jej rozgałęzień przez materiał zatorowy.
Zawroty głowy i zaburzenia równowagi należą do częstych dolegliwości. Zgłasza je około 5–8% pacjentów zgłaszających się do lekarzy rodzinnych. W gabinetach laryngologicznych liczba chorych z zawrotami głowy sięga 10–15%.
Najczęściej pod tym określeniem rozumie się dwa różne rodzaje dolegliwości. Po pierwsze, może to być złudzenie (iluzja) ruchu wirowania, kołysania, unoszenia otoczenia w stosunku do ciała lub ciała w stosunku do otoczenia, bez zewnętrznej przyczyny ruchu. Pojawiają się nagle, często towarzyszą im nudności, niekiedy wymioty, chwiejność chodu. W drugim rodzaju zawrotów głowy pacjent ma złudzenie niestabilności, niepewności chodu, braku równowagi, obawy przed upadkiem.
Zawrót głowy jest to subiektywne odczucie wirowania otoczenia lub własnego ciała, któremu towarzyszą często oczopląs, zaburzenia równowagi oraz objawy wegetatywne (nudności, wymioty, bladość skóry).
Zespół hiperglikemiczno-hiperosmolalny to zaburzenie metaboliczne przebiegające ze znacznym odwodnieniem organizmu, powstające zwykle u starszych chorych na cukrzycę typu 2 w wyniku dużych glikemii, zwykle >600 mg/dl (33,3 mmol/l).
Zespół rakowiaka to zespół objawów występujących u chorych na rzadki rodzaj nowotworu, zwanego rakowiakiem. Rakowiak jest nowotworem neuroendokrynnym, co oznacza, że wydziela do krwi substancje biologicznie czynne (np. serotoninę, histaminę) powodujące różnorodne objawy.
Wystąpieniu zgagi sprzyjać może schylanie się, obfite posiłki, późne spożywanie kolacji. Chwilową ulgę przynosi natomiast wypicie płynu, np. mleka. W leczeniu stosuje się głównie leki zmniejszające wydzielanie żołądkowe.
Zmiany dermatologiczne u ciężarnych stanowią niejednorodną grupę objawów skórnych, które ze względu na specyfikę stanu jakim jest ciąża, stanowią częstą przyczynę zmartwień pacjentek i trosk lekarzy.
Rogówka mała to rogówka o średnicy (mierzonej w poziomie) równej lub mniejszej niż 10 mm (u noworodka <9 mm) w oku o prawidłowej wielkości.
Rogówka olbrzymia dotyczy częściej mężczyzn. Wada ta może mieć związek z zaburzeniami syntezy głównego białka rogówki – kolagenu, gdyż towarzyszy zazwyczaj chorobom o takim podłożu. Rogówka kulista charakteryzuje się uogólnionym ścieńczeniem rogówki na całym jej obszarze, przez co przybiera ona kształt kulisty.
Żółtaczka nie jest chorobą, a objawem wielu różnych chorób. Zwiększone stężenie bilirubiny w krwi prowadzące do zażółcenia skóry i białkówek, może być wynikiem jej nadmiernego wytwarzania, zahamowania metabolizmu lub utrudnionego wydalania.
w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 12 zł
Wyjątkowe sytuacje. Towarzyszenie osobie chorej na COVID-19
Wyjątkowe sytuacje. Kiedy chorujesz na COVID-19
