24-godzinny automatyczny pomiar ciśnienia tętniczego (holter)
Lekarz zleca to badanie jeśli z jego oceny wynika, że pomiar gabinetowy nie odzwierciedla rzeczywistych wartości ciśnienia tętniczego u pacjenta.
Szanowni Państwo,
Medycyna Praktyczna wykorzystuje w swoich serwisach pliki cookies i inne pokrewne technologie. Używamy cookies w celu dostosowania naszych serwisów do Państwa potrzeb oraz do celów analitycznych i marketingowych. Korzystamy z cookies własnych oraz innych podmiotów – naszych partnerów biznesowych.
Ustawienia dotyczące cookies mogą Państwo zmienić samodzielnie, modyfikując ustawienia przeglądarki internetowej. Informacje dotyczące zmiany ustawień oraz szczegóły dotyczące wykorzystania wspomnianych technologii zawarte są w naszej Polityce Prywatności.
Korzystając z naszych serwisów bez zmiany ustawień przeglądarki internetowej wyrażacie Państwo zgodę na stosowanie plików cookies i podobnych technologii, opisanych w Polityce Prywatności.
Państwa zgoda jest dobrowolna, jednak jej brak może wpłynąć na komfort korzystania z naszych serwisów. Udzieloną zgodę mogą Państwo wycofać w każdej chwili, co jednak pozostanie bez wpływu na zgodność z prawem przetwarzania dokonanego wcześniej na podstawie tej zgody.
Klikając przycisk Potwierdzam, wyrażacie Państwo zgodę na stosowanie wyżej wymienionych technologii oraz potwierdzacie, że ustawienia przeglądarki są zgodne z Państwa preferencjami.
Lekarz zleca to badanie jeśli z jego oceny wynika, że pomiar gabinetowy nie odzwierciedla rzeczywistych wartości ciśnienia tętniczego u pacjenta.
Aceton należy do tzw. ciał ketonowych, czyli związków chemicznych będących produktami przemian kwasów tłuszczowych, głównie w wątrobie. Prawidłowo tylko niewielkie ilości ciał ketonowych są uwalniane do krwi. Ich ilość wzrasta podczas zaburzeń metabolicznych. Badanie stężenia acetonu można wykonywać we krwi oraz moczu.
Badanie polega na oznaczeniu stężenia adrenaliny – hormonu, w osoczu krwi. Ściślej, dwóch pokrewnych hormonów – adrenaliny i noradrenaliny, czyli katecholamin, których głównym zadaniem w organizmie człowieka jest szybka mobilizacja w warunkach ostrego stresu (zagrożenia).
Badanie aktywności disacharydaz w skrawkach błony śluzowej jelita cienkiego wykonuje się w przypadku podejrzenia braku lub niedoboru disacharydaz.
Albuminy produkowane są przez wątrobę, więc ilość ich we krwi odzwierciedla czynność tego narządu. Odpowiadają za utrzymanie tzw. ciśnienia onkotycznego w naczyniach krwionośnych, czyli – w uproszczeniu – ściągają, płyn z tkanek do naczyń, zabezpieczając w ten sposób organizm przed obrzękami, zwłaszcza w niżej położonych częściach ciała.
Aldosteron bierze udział w regulacji gospodarki wodno-mineralnej, odpowiadając za wydalanie odpowiednich ilości potasu z moczem, wchłanianie zwrotne jonów sodu w nerkach, zapobiegając ich wydaleniu i nadmiernej utracie
W rutynowej diagnostyce alergologicznej wykonuje się przede wszystkim dwa rodzaje testów: skórne testy punktowe oraz naskórkowe testy płatkowe.
Badanie AFP we krwi zleca się u kobiet w ciąży, w chorobach nowotworowych oraz czasem w celu wykrycia raka wątroby.
Wskazaniem do oznaczenia stężenia α1-antytrypsyny są zespoły utraty białka, alergie pokarmowe, żółtaczka, obrzęki, nieprawidłowe wyniki proteinogramu.
α1-antytrypsyna to białko, które neutralizuje enzymy trzustkowe i proteolityczne. Niedobór α1-antytrypsyny może wywołać rozedmę płuc, a także stanowić przyczynę przedłużonej żółtaczki noworodków. Nadmiar α1-antytrypsyny może być spowodowany ciążą, stosowaniem estrogenowej substytucji hormonalnej, stanami zapalnymi, a także niedokrwistością z niedoboru żelaza.
Wskazaniem do badania stężenia α2-globulin są choroby wątroby, choroby przewodu pokarmowego oraz choroby nerek, a także niedobory białek nośnikowych.
Aminopeptydaza leucynowa (LAP) to enzym, który występuje prawidłowo wewnątrz komórek wątroby i kanalików żółciowych, w niewielkim stopniu w jelicie cienkim i w trzustce. Jeśli komórki tych narządów – zwłaszcza wątroby – ulegną uszkodzeniu, aktywność LAP się zwiększa we krwi.
Aminotransferazy to enzymy występujące głównie w wątrobie oraz mięśniach, wliczając mięsień sercowy. Fizjologicznie występują wewnątrzkomórkowo, zatem zwiększenie ich aktywności we krwi będzie się wiązało z uszkodzeniem komórek, w których występują.
Amylaza jest enzymem produkowanym głównie przez trzustkę (występuje w soku trzustkowym) oraz przez ślinianki (wydzielana jest do śliny). Rozkłada skrobię i inne cukry złożone do maltozy.
Androgeny to hormony płciowe przeważające u mężczyzn, w niewielkich ilościach występujące także u kobiet. Androgeny odpowiadają między innymi za kształtowanie się męskich narządów płciowych u płodu oraz wykształcenie się tzw. wtórnych cech płciowych (budowa ciała, owłosienie, głos).
Angiografia fluoresceinowa to badanie polegające na wykonaniu serii fotografii dna oka lub tęczówki po dożylnym podaniu środka cieniującego (fluoresceiny). Badanie pozwala na uwidocznienie krążenia w naczyniach siatkówki i pośrednio błony naczyniowej oraz umożliwia ocenę stanu nabłonka barwnikowego siatkówki i naczyń krwionośnych siatkówki.
Angiografia indocyjaninowa polega na wykonaniu serii fotografii dna oka po dożylnym podaniu środka cieniującego (zieleni indocyjaniny). Do wzbudzenia fluorescencji wykorzystuje się podczerwień, która w mniejszym stopniu ulega blokowaniu przez barwniki w oku. Dzięki temu w badaniu można uwidocznić krążenie w naczyniach błony naczyniowej.
Badanie angiograficzne naczyń krwionośnych można wykonać w niemal całym organizmie. Dzięki temu można ocenić krążenie mózgowe, krążenie w naczyniach doprowadzających krew do głowy, w płucach, w tętnicach wieńcowych (angiografia wieńcowa, inaczej koronarografia), naczyniach jamy brzusznej, rąk czy nóg. Wynik badania pomaga nie tylko zdiagnozować nieprawidłowości naczyń, ale i niejednokrotnie zaplanować i najbardziej optymalne leczenie.
Badanie to polega na podaniu środka kontrastowego bezpośrednio do wybranego naczynia wieńcowego. Następnie obserwuje się na monitorze specjalnego aparatu rentgenowskiego jak naczynie wypełnia się środkiem kontrastowym.
CEA to glikoproteina produkowana w okresie płodowym, której synteza zostaje niemal całkowicie zahamowana po urodzeniu. W przypadku pojawienia się nowotworu, może dojść do uaktywnienia genów odpowiedzialnych za syntezę antygenu CEA – a tym samym do zwiększenia stężenia CEA we krwi.