W ostatnich trzech miesiącach 2019 roku do Mazowieckiego NFZ wpłynęło 151 skarg od pacjentów. 132 dotyczyły świadczeniodawców, pozostałe – działań samego Funduszu. Za zasadną NFZ uznał co trzecią skargę.
Fot. Piotr Żytnicki/Agencja Gazeta
Biorąc pod uwagę rodzaj świadczeń, najwięcej skarg dotyczyło POZ (36), po 24 skargi pacjenci skierowali w obszarach AOS i leczenia szpitalnego – wynika z danych Mazowieckiego OW NFZ. Ponieważ jednak z podstawowej opieki zdrowotnej pacjenci korzystają znacząco częściej – statystyka przemawia na korzyść POZ, choć inne dane pokazują, że w ostatnim okresie liczba skarg na POZ zaczęła rosnąć.
W obszarze stomatologii zanotowano 15 skarg, rehabilitacji leczniczej – 16. Tu jednak warto z kolei zaznaczyć, że w obu obszarach świadczenia w ramach powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego są stosunkowo mało dostępne. Pojedyncze skargi dotyczyły gospodarki lekiem (3), ratownictwa medycznego (2), wyrobów medycznych (2) czy opieki psychiatrycznej (4).
Czego dotyczyły skargi na świadczeniodawców? Fundusz wskazuje na najczęściej powtarzające się zarzuty:
- problemy z rejestracją do poradni specjalistycznych (brak możliwości dodzwonienia się do rejestracji, niehonorowanie uprawnień do korzystania ze świadczeń poza kolejnością, uwagi do organizacji pracy w rejestracjach oraz sposobu zachowania ich pracowników)
- trudności z dostępem do świadczeń w poradniach podstawowej opieki zdrowotnej (problemy z dodzwonieniem się do rejestracji)
- zastrzeżenia do jakości protez stomatologicznych
- problemy z uzyskaniem transportu sanitarnego
- odmowa wizyty domowej lekarza POZ
- długi czas oczekiwania na świadczenia
- niegrzeczne, nieetyczne zachowanie pracowników medycznych.
Większość skarg dotyczących działania samego oddziału NFZ, które zostały rozpatrzone, dotyczyła kwestii związanych z leczeniem uzdrowiskowym. Wśród tematów skarg znalazły się zastrzeżenia do sposobu rozpatrzenia skargi (opieszałość), sposób rozpatrywania skierowań na leczenie uzdrowiskowe, trudności w uzyskaniu potwierdzenia w zaopatrzenie w wyroby medyczne i przewlekłość w procedowaniu o zwrot kosztów leczenia za granicą.
To oczywiście tylko dane cząstkowe, z krótkiego okresu i jednego regionu. W dodatku Fundusz to tylko jedna z instytucji, do których pacjenci mogą składać skargi (często jednak, jak twierdzą praktycy, pacjent, który decyduje się na złożenie skargi na świadczeniodawcę, zawiadamia wiele instytucji).
Z danych opublikowanych kilka miesięcy temu przez biuro Rzecznika Praw Pacjenta wynika, że rocznie spływa do RPP około 60 tysięcy „sygnałów” – mniej lub bardziej sformalizowanych – o nieprawidłowościach. Skargi składają sami zainteresowani lub ich bliscy. Badanych jest około 10 proc. Z przeprowadzonych w 2018 roku ponad 1,5 tysiąca postępowań blisko dwie trzecie skarg zostało uznanych za zasadne – prawa pacjenta najczęściej były naruszane właśnie na Mazowszu (co jest związane z dużą liczbą świadczeniodawców). Sześć na dziesięć skarg zbadanych przez RPP dotyczyło lecznictwa szpitalnego, przede wszystkim szpitalnych oddziałów ratunkowych, oddziałów psychiatrycznych i ginekologiczno-położniczych. Pacjenci skarżyli się, że świadczenia nie są udzielane z należytą starannością, a dokumentacja medyczna wydawana za późno lub z błędami.
W 2018 r. o 4 proc. wzrosła liczba skarg na podstawową opiekę zdrowotną – głównym powodem były problemy z dostaniem się na wizytę lekarską.
