Oznaczanie stężenia tlenku azotu w wydychanym powietrzu (FENO) jest od dawna stosowane w badaniach naukowych dotyczących chorych na astmę. W ostatnim czasie badanie to jest coraz częściej wykorzystywane przez lekarzy w codziennej opiece nad chorymi na astmę.
Zwiększone stężenie tlenku azotu w wydychanym powietrzu świadczy o procesie zapalnym toczącym się w błonie śluzowej oskrzeli, który jest powodem objawów astmy. W 2011 roku opublikowano wytyczne dotyczące stosowania tego badania w codziennej praktyce lekarskiej. Badanie jest proste, bezbolesne i nieinwazyjne. Polega na dmuchaniu w specjalny aparat, który analizuje stężenie tlenku azotu w wydychanym powietrzu. Oznaczenie FENO nie zastępuje dotychczas stosowanych metod oceny stopnia ciężkości astmy ani metod służących rozpoznaniu choroby, ale u niektórych chorych może stanowić ich uzupełnienie.