Pacjenci cierpiący na nowotwory układu krwiotwórczego dobrze oceniają lekarzy, gorzej system. Aż 78 proc. ankietowanych chorych uważa, że opieka nad pacjentem hematologicznym wymaga poprawy.
Instytut Zarządzania w Ochronie Zdrowia Uczelni Łazarskiego przeprowadził wśród pacjentów, klinicystów, kadry zarządzającej i przedstawicieli przemysłu badanie dotyczące koordynowanej opieki onkohematologicznej. Wyniki ankiety zaprezentował podczas wczorajszej konferencji „Pacjent hematologiczny” dr Jerzy Gryglewicz, ekspert Uczelni Łazarskiego.
Okazuje się, że zdaniem 65% pacjentów opieka we wskazanym wyżej zakresie wymaga pewnej poprawy. Bardzo dobrze oceniło ją 20% ankietowanych. Na drugim biegunie znalazły się opinie 13% respondentów, którzy uważają, że opieka nad pacjentem hematologicznym wymaga radykalnych zmian.
Na pytanie o czynniki decydujące o efektywnej opiece onkohematologiocznej, eksperci pracujący w ochronie zdrowia wskazali: wewnętrzną organizację ośrodków (100%), dostęp do refundowanych opcji terapeutycznych (100%) oraz do diagnostyki laboratoryjnej (100%), pierwszorazowy dostęp do specjalisty (97%), dostęp do przeszczepów (97%), dostęp do innowacyjnych refundowanych leków (97%), wysokość nakładów na hematologię (96%), istnienie standardów onkohematologicznych (96%), pakiet onkologiczny czy nielimitowane świadczenia (93%), wysoki poziom przestrzegania standardów (93%), wczesny dostęp do nowych terapii (93%), zarysowanie map potrzeb zdrowotnych w dziedzinie hematologii (86%), dostęp do diagnostyki obrazowej (79%) oraz zwiększenie liczby ośrodków hematoonkologicznych (50%).
Pacjenci wskazali podobne obszary jako decydujące o efektywnym leczeniu:
- 72,2% - dostęp do leków
- 65,5% - dostęp do lekarzy specjalistów (czas oczekiwania na wizytę)
- 46,9% - dostęp do poradni hematologicznej (odległość od miejsca zamieszkania)
- 40,2% - kompleksowość i koordynację leczenia
Pytanie o to, czy obecna liczba ośrodków onkohematologicznych zabezpiecza potrzeby populacji, podzieliło ekspertów dokładnie na pół. 3,57 % uważa, że „zdecydowanie tak”, 46,43 % - że „raczej tak”, zaś na drugim biegunie – 28,57 % - że „raczej nie” i 21,43 % - że „zdecydowanie nie”.
Ciekawie przedstawia się ekspercka ocena zgodności leczenia z międzynarodowymi wytycznymi i rekomendacjami klinicznymi – niespełna połowa (48 %) uważa, że „raczej tak”. Większość jednak wypowiada się w tej kwestii negatywnie – 30% odpowiedziało na to pytanie „raczej nie” i aż 22% - „zdecydowanie nie”.
Warto również przyjrzeć się opinii pacjentów na temat lekarzy. Większość z ankietowanych (74,4%) ocenia swojego lekarza prowadzącego jako bardzo kompetentnego, który udziela wszelkich informacji na temat choroby oraz możliwości i przebiegu leczenia. Ich zdaniem przebieg leczenia jest dobrze zorganizowany. Ponad 20% badanych wskazało, że lekarz nie udziela wystarczających informacji na temat choroby oraz możliwości i przebiegu leczenia. Zdecydowana większość pacjentów wskazała, że poziom empatii, komunikacji i zaangażowania lekarza prowadzącego jest bardzo dobry (57%) i raczej dobry (37%).
A czym kierują się lekarze wybierając opcję terapeutyczną dla pacjenta? 12% wskazało na dostęp do świadczeń gwarantowanych ze środków publicznych, 23% - na własną wiedzę, najwięcej, bo 35% - na rekomendacje towarzystw naukowych a 25% - na doświadczenie i opinię kolegów, ewentualnie kierownika ośrodka.
Zdaniem pacjentów jest kilka elementów, które w opiece hematologicznej wymagają poprawy – w ankietach wskazali przede wszystkim na zwiększenie dostępu do nowych leków, które w Polsce nie są refundowane, skrócenie czasu diagnostyki, zagwarantowanie możliwości kompleksowej opieki (leczenie, badania kontrolne, wsparcie psychologiczne, porady dietetyka, rehabilitacja) w jednym ośrodku, zmniejszenie biurokracji w procesie leczenia, zwiększenie czasu poświęconego pacjentowi przez lekarza podczas wizyty i wskazanie osoby, która ma pełnić rolę koordynatora – przewodnika pacjenta w procesie diagnostyki i leczenia.
Eksperci podobnie widzą szanse na poprawę opieki. Ich zdaniem zmiany powinny obejmować: wczesny dostęp do nowych terapii, dostęp do innowacyjnych refundowanych leków, zwiększenie nakładów finansowych na hematologię, poprawę pierwszorazowego dostępu do specjalisty/poradni specjalistycznej, poziom przestrzegania standardów leczenia i efektywną organizację ośrodków.