Lonamo - tabletki powlekane

Doustny lek przeciwcukrzycowy. Lek zmniejszający stężenie glukozy we krwi (lek hipoglikemizujący); hamuje aktywność peptydazy dipeptydylowej 4 (DPP-4) i zwiększa stężenie hormonów inkretynowych.

Preparat zawiera substancję sitagliptyna

Lek dostępny na receptę

Nazwa preparatu Postać; dawka; opakowanie Producent Cena 100% Cena po refundacji
Lonamo
tabletki powlekane; 100 mg; 28 tabl.
EGIS
43,58 zł
0,00 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany bezpłatnie: we wszystkich wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją, dla osób uprawnionych, które ukończyły 65. rok życia
22,06 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany za odpłatnością 30% do wysokości limitu: we wskazaniach: w doustnej terapii, w skojarzeniu z metforminą: cukrzyca typu 2 u pacjentów u których zastosowanie metforminy w maksymalnie tolerowanej dawce w monoterapii nie pozwala osiągnąć dobrej kontroli glikemii, wartość HbA1c >7% (przez co najmniej 3 miesiące)
Lonamo
tabletki powlekane; 100 mg; 56 tabl.
EGIS
83,42 zł
0,00 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany bezpłatnie: we wszystkich wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją, dla osób uprawnionych, które ukończyły 65. rok życia
40,36 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany za odpłatnością 30% do wysokości limitu: we wskazaniach: w doustnej terapii, w skojarzeniu z metforminą: cukrzyca typu 2 u pacjentów u których zastosowanie metforminy w maksymalnie tolerowanej dawce w monoterapii nie pozwala osiągnąć dobrej kontroli glikemii, wartość HbA1c >7% (przez co najmniej 3 miesiące)

Uwaga: ceny leków refundowanych są zgodne z przepisami obowiązującymi od 1 stycznia 2024 r.

Co zawiera i jak działa Lonamo - tabletki powlekane?

Substancją czynną preparatu jest sitagliptyna, doustny lek przeciwcukrzycowy. Sitagliptyna stosowana jest w celu zmniejszenia stężenia glukozy we krwi w przebiegu cukrzycy typu 2 (dawniej stosowano termin „cukrzyca insulinoniezależna”). Sitagliptyna jest lekiem wpływającym na stężenie hormonów inkretynowych, tj. peptydów zwiększających poposiłkowe wydzielanie insuliny przez komórki beta trzustki. Hormony inkretynowe produkowane są przez komórki jelita cienkiego w odpowiedzi na glukozę. Należą do nich glukagonopodobny peptyd-1 (GLP-1) i zależny od glukozy peptyd insulinotropowy (GIP). Oba hormony są szybko inaktywowane przez enzym peptydazę dipeptydylową-4 (DPP-4). Działanie sitagliptyny polega na zahamowaniu aktywności DPP-4. Skutkiem działania leku jest więc zwiększenie stężenia hormonów inkretynowych, co skutkuje zwiększeniem uwalniania insuliny w odpowiedzi na glukozę. Regulacji podlega także wydzielanie glukagonu. W konsekwencji u chorych na cukrzycę typu 2 poprawia się kontrola glikemii poprzez zmniejszenie stężenia glukozy we krwi na czczo oraz po posiłku.

Po podaniu doustnym sitagliptyna jest szybko wchłaniana, a jej dostępność biologiczna wynosi 87%. Posiłek nie ma wpływu na farmakokinetykę leku. Maksymalne stężenie sitagliptyny we krwi uzyskiwane jest w ciągu 1–4 godzin po przyjęciu preparatu. Metabolizm leku ma drugorzędne znaczenie; sitagliptyna metabolizowana jest z udziałem izoenzymu 3A4 przy współudziale izoenzymu 2C8 cytochromu P450. Sitagliptyna wydalana jest głównie z moczem (87% dawki), przede wszystkim w postaci niezmienionej (79% dawki), w mniejszym stopniu z kałem (13%). U chorych z zaburzeniami czynności nerek średniego i ciężkiego stopnia oraz poddawanych hemodializom zalecane jest dostosowanie dawki.

Kiedy stosować Lonamo - tabletki powlekane?

Preparat jest wskazany w leczeniu cukrzycy typu 2 w celu poprawy kontroli glikemii u dorosłych:

• w monoterapii u chorych, u których glikemia nie jest dostatecznie kontrolowana za pomocą diety i aktywności fizycznej oraz u których stosowanie metforminy jest niewłaściwe ze względu na przeciwwskazania lub nietolerancję

• w skojarzeniu z metforminą u chorych, u których glikemia jest niewystarczająco kontrolowana pomimo stosowania metforminy w połączeniu z dietą i aktywnością fizyczną

• w skojarzeniu z pochodną sulfonylomocznika u chorych, u których glikemia jest niewystarczająco kontrolowana pomimo stosowania maksymalnej tolerowanej dawki pochodnej sulfonylomocznika w połączeniu z dietą i aktywnością fizyczną oraz u których nie można stosować metforminy z powodu przeciwwskazań lub nietolerancji

• w skojarzeniu z pochodną tiazolidynodionu (agonistą receptora PPAR-g) u chorych, u których stosowanie pochodnej tiazolidynodionu jest wskazane i u których glikemia jest niewystarczająco kontrolowana pomimo stosowania pochodnej tiazolidynodionu w połączeniu z dietą i aktywnością fizyczną

• w skojarzeniu z pochodną sulfonylomocznika i metforminą w przypadku, gdy dieta, aktywność fizyczna i stosowanie metforminy w skojarzeniu z pochodną sulfonylomocznika nie zapewniają odpowiedniej kontroli glikemii

• w skojarzeniu z pochodną tiazolidynodionu (agonistą receptora PPAR-g) i metforminą w przypadku, gdy stosowanie pochodnej tiazolidynodionu jest wskazane oraz gdy dieta, aktywność fizyczna i stosowanie metforminy w skojarzeniu z pochodną tiazolidynodionu nie zapewniają odpowiedniej kontroli glikemii

• w skojarzeniu z insuliną (z metforminą lub bez niej) w przypadku, gdy stosowanie insuliny w połączeniu z dietą i aktywnością fizyczną nie jest wystarczające do uzyskania odpowiedniej kontroli glikemii.

Kiedy nie stosować preparatu Lonamo - tabletki powlekane?

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu, jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu.

Nie należy stosować preparatu u kobiet w ciąży ani u kobiet w okresie karmienia piersią.

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Lonamo - tabletki powlekane?

Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych.

Nie należy stosować preparatu u chorych na cukrzycę typu 1 ani w leczeniu kwasicy ketonowej w przebiegu cukrzycy.

Wśród działań niepożądanych preparatu może wystąpić ostre zapalenie trzustki, które wymaga zaprzestania stosowania preparatu. Jeżeli wystąpi uporczywy, silny ból brzucha należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem, ponieważ objawy te mogą świadczyć o wystąpieniu ostrego zapalenia trzustki. Objawy zwykle ustępują po zaprzestaniu stosowania preparatu; bardzo rzadko może jednak wystąpić martwicze lub krwotoczne zapalenie trzustki zakończone zgonem. W przypadku potwierdzenia ostrego zapalenia trzustki nie należy ponownie rozpoczynać stosowania preparatu. Należy zachować ostrożność u chorych, u których kiedykolwiek wcześniej stwierdzono zapalenie trzustki.

Jeżeli preparat stosowany jest w skojarzeniu z pochodną sulfonylomocznika lub z insuliną może wystąpić hipoglikemia. Aby zmniejszyć ryzyko hipoglikemii, konieczne może być, aby zgodnie z zaleceniami lekarza zmniejszyć dawkę stosowanej pochodnej sulfonylomocznika lub insuliny.

Sitagliptyna wydalana jest przez nerki. Przed rozpoczęciem stosowania preparatu oraz w trakcie leczenia zalecana jest kontrola czynności nerek. U chorych z umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności nerek, a także u chorych ze schyłkową niewydolnością nerek poddawanych hemodializom lub dializom otrzewnowym konieczne jest, aby lekarz indywidualnie dostosował dawkowanie.

Stosowanie preparatu może być związane z wystąpieniem ciężkich reakcji nadwrażliwości, obejmujących obrzęk naczynioruchowy, reakcje anafilaktyczne oraz ciężkie zmiany skórne, w tym zespół Stevensa i Johnsona. Reakcje te występują zwykle w ciągu 3 miesięcy po rozpoczęciu stosowania preparatu, w niektórych przypadkach już po przyjęciu pierwszej dawki. W przypadku podejrzenia wystąpienia reakcji nadwrażliwości związanych ze stosowaniem preparatu należy niezwłocznie przerwać jego stosowanie i natychmiast skonsultować się z lekarzem. Lekarz może zalecić inny, alternatywny sposób leczenia cukrzycy.

U chorych przyjmujących preparat może wystąpić pemfigoid pęcherzowy (przewlekła pęcherzowa choroba skóry). W przypadku podejrzenia pemfigoidu należy przerwać stosowanie preparatu i niezwłocznie skonsultować się z lekarzem.

 

Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?

Nie stwierdzono istotnego wpływu preparatu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn. Należy jednak wziąć pod uwagę, że preparat może powodować wystąpienie hipoglikemii, jeżeli stosowany jest w skojarzeniu z insuliną lub lekiem zwiększającym jej wydzielanie (np. pochodną sulfonylomocznika). W przypadku wystąpienia hipoglikemii sprawność psychofizyczna, w tym szybkość reakcji może być zaburzona. Może to stanowić zagrożenie podczas prowadzenia pojazdów lub obsługiwania urządzeń/maszyn.

Ponadto, należy wziąć pod uwagę, że preparat może powodować wystąpienie zawrotów głowy i senności, które mogą upośledzać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn.

Dawkowanie preparatu Lonamo - tabletki powlekane

Preparat ma postać tabletek powlekanych do stosowania doustnego. Nie przekraczaj zaleconych dawek, ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku, a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu, skonsultuj się z lekarzem.

Dorośli: 100 mg 1 raz na dobę.

Jeżeli preparat stosowany jest w skojarzeniu z insuliną lub pochodną sulfonylomocznika, aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia hipoglikemii konieczne może być zmniejszenie dawki insuliny lub pochodnej sulfonylomocznika.

Dawkę należy dostosować w zależności od czynności nerek i dlatego przed rozpoczęciem stosowania preparatu oraz okresowo w trakcie leczenia zalecana jest kontrola czynności nerek. U osób z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny większy niż 50 ml/min) nie ma potrzeby dostosowania dawki. Jeżeli klirens kreatyniny jest mniejszy niż 50 ml/min ale większy niż 30 ml/min zaleca się stosowanie dawki 50 mg 1 raz na dobę. U chorych z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny mniejszy niż 30 ml/min) oraz u chorych ze schyłkową niewydolnością nerek poddawanych hemodializom lub dializom otrzewnowym zaleca się stosowanie dawki 25 mg 1 raz na dobę. Preparat można przyjmować niezależnie od terminu dializy.

Nie ma konieczności dostosowania dawkowania u chorych z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby. Nie ma danych dotyczących stosowania preparatu u chorych z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby, należy zatem zachować ostrożność.

Nie ma konieczności dostosowania dawki u chorych w podeszłym wieku, jedynie ze względu na wiek.

Nie ma wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa ani skuteczności stosowania preparatu u dzieci i młodzieży do 18. roku życia i nie zaleca się stosowania preparatu w tej grupie wiekowej.

Sposób stosowania:

Preparat należy przyjmować 1 raz na dobę, można przyjmować niezależnie od posiłku.

Czy można stosować Lonamo - tabletki powlekane w okresie ciąży i karmienia piersią?

W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem!

Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub w okresie karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, poinformuj o tym lekarza przepisującego receptę na ten lek.

Nie stosować preparatu u kobiet w ciąży ani u kobiet w okresie karmienia piersią.

Czy mogę stosować równolegle inne preparaty?

Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty. W okresie stosowania preparatu przyjmowanie jakichkolwiek innych leków może mieć miejsce tylko za zgodą lekarza lub na jego zalecenie.

Ryzyko wystąpienia istotnych klinicznie interakcji preparatu z innymi lekami jest niewielkie.

Sitagliptyna jest metabolizowana przede wszystkim z udziałem izoenzymu 3A4 oraz 2C8 cytochromu P450.

Leki silnie hamujące aktywność izoenzymu 3A4 cytochromu P450 (np. ketokonazol, itrakonazol, rytonawir, klarytromycyna) mogą zmieniać farmakokinetykę sitagliptyny, zwłaszcza u chorych z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek lub ze schyłkową niewydolnością nerek.

Sitagliptyna nie powoduje znaczących zmian farmakokinetyki metforminy, gliburydu, simwastatyny, rozyglitazonu, warfaryny ani doustnych środków antykoncepcyjnych.

Ryzyko wystąpienia klinicznie istotnych interakcji pomiędzy sitagliptyną i probenecydem uznawane jest za niewielkie.

Nie stwierdzono znaczących klinicznie interakcji z cyklosporyną (zaobserwowane zwiększenie ekspozycji na sitagliptynę nie zostało uznane za znaczące klinicznie).

Sitagliptyna ma niewielki wpływ na stężenie digoksyny w osoczu krwi; w przypadku równoległego stosowania tych leków należy uważnie monitorować chorych, u których istnieje ryzyko zatrucia digoksyną.

Jakie działania niepożądane mogą wystąpić przy stosowaniu Lonamo - tabletki powlekane?

Jak każdy lek, również Lonamo może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.

Preparat stosowany monoterapii

Często: hipoglikemia, ból głowy. Niezbyt często: zawroty głowy, zaparcia, świąd. Rzadko: małopłytkowość. Z nieznaną częstością możliwe: bóle stawów i mięśni, bóle pleców, artropatia, zaburzenia czynności nerek, ostra niewydolność nerek, śródmiąższowa choroba płuc, wymioty, ostre zapalenie trzustki, martwicze lub krwotoczne zapalenie trzustki (niekiedy zakończone zgonem), wysypka, pokrzywka, zapalenie naczyń skóry, obrzęk naczynioruchowy, reakcje anafilaktyczne, ciężkie reakcje skórne, w tym zespół Stevensa i Johnsona, pemfigoid pęcherzowy. Ponadto, mogą wystąpić działania niepożądane, dla których nie potwierdzono związku przyczynowego ze stosowaniem preparatu: zakażenia górnych dróg oddechowych, zapalenie błony śluzowej nosa i gardła, zapalenia kości i stawów, ból kończyn.

Podczas leczenia skojarzonego:

• z metforminą - często: nudności, wzdęcia, wymioty; niezbyt często: senność, biegunka;

• z metforminą i pochodną sulfonylomocznika - bardzo często: hipoglikemia; często: zaparcia;

• z pochodną tiazolidynodionu (pioglitazon) – często: wzdęcia, obrzęk obwodowy;

• z pochodną tiazolidynodionu (pioglitazon) i metforminą – często: obrzęk obwodowy;

• z insuliną (z metforminą lub bez niej) - często: objawy grypopodobne, hipoglikemia; niezbyt często: suchość w jamie ustnej.

Inne preparaty na rynku polskim zawierające sitagliptyna

Jansitin (tabletki powlekane) Januvia (tabletki powlekane) Jazeta (tabletki powlekane) Juzina (tabletki powlekane) Maysiglu (tabletki powlekane) Ristaben (tabletki powlekane) Sigletic (tabletki powlekane) Simlerid (tabletki powlekane) Sitagliptin Adamed (tabletki powlekane) Sitagliptin Bioton (tabletki powlekane) Sitagliptin Medical Valley (tabletki powlekane) Sitagliptin STADA (tabletki powlekane) Sitagliptin SUN (tabletki powlekane) Symgliptin (tabletki powlekane)

Doradca Medyczny
  • Czy mój problem wymaga pilnej interwencji lekarskiej?
  • Czy i kiedy powinienem zgłosić się do lekarza?
  • Dokąd mam się udać?
+48

w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł

Zaprenumeruj newsletter

Na podany adres wysłaliśmy wiadomość z linkiem aktywacyjnym.

Dziękujemy.

Ten adres email jest juz zapisany w naszej bazie, prosimy podać inny adres email.

Na ten adres email wysłaliśmy już wiadomość z linkiem aktywacyjnym, dziękujemy.

Wystąpił błąd, przepraszamy. Prosimy wypełnić formularz ponownie. W razie problemów prosimy o kontakt.

Jeżeli chcesz otrzymywać lokalne informacje zdrowotne podaj kod pocztowy

Nie, dziękuję.
Poradnik świadomego pacjenta