Ventazol - kapsułki dojelitowe twarde

Leczenie choroby wrzodowej dwunastnicy. Dorośli. 20 mg 1 ×/d przez 2–4 tyg. U pacjentów z chorobą wrzodową dwunastnicy oporną na leczenie 40 mg 1 ×/d przez 4 tyg.
Zapobieganie nawrotom choroby wrzodowej dwunastnicy. Dorośli. 20 mg 1 ×/d; u niektórych chorych wystarczająca jest dawka 10 mg 1 ×/d. W razie potrzeby dawkę można zwiększyć do 40 mg 1 ×/d.
Leczenie choroby wrzodowej żołądka. Dorośli. 20 mg 1 ×/d przez 4–8 tyg. U pacjentów z chorobą wrzodową żołądka oporną na leczenie 40 mg 1 ×/d przez 8 tyg.
Zapobieganie nawrotom choroby wrzodowej żołądka. Dorośli. 20 mg 1 ×/d, w razie konieczności dawkę zwiększyć do 40 mg 1 ×/d.
Eradykacja H. pylori u osób z chorobą wrzodową żołądka lub dwunastnicy. Dorośli. 20 mg 2 ×/d lub 40 mg 1 ×/d przez 7 dni w skojarzeniu z antybiotykami, w zależności od schematu. W razie potrzeby leczenie można powtórzyć.
Leczenie owrzodzeń żołądka i dwunastnicy związanych ze stosowaniem NLPZ. Dorośli. 20 mg 1 ×/d przez 4–8 tyg.
Zapobieganie owrzodzeniom żołądka i dwunastnicy związanym ze stosowaniem NLPZ u pacjentów z grup ryzyka. Dorośli. 20 mg 1 ×/d.
Leczenie refluksowego zapalenia przełyku. Dorośli. 20 mg 1 ×/d przez 4–8 tyg. W ciężkich przypadkach 40 mg 1 ×/d przez 8 tyg.
Długotrwałe leczenie podtrzymujące po ustąpieniu refluksowego zapalenia przełyku. Dorośli. 10 mg 1 ×/d, w razie konieczności dawkę można zwiększyć do 20–40 mg 1 ×/d.
Leczenie objawowej choroby refluksowej przełyku. Dorośli. 20 mg 1 ×/d, niekiedy wystarczająca jest dawka 10 mg 1 ×/d. Jeśli objawy nie ustąpią po 4 tyg. leczenia dawką 20 mg/d, zaleca się dalszą diagnostykę.
Zespół Zollingera i Ellisona. Dorośli. Początkowo 60 mg 1 ×/d. Dawkę podtrzymującą dostosować indywidualnie, zwykle 20–120 mg/d. Dawki >80 mg należy podawać w 2 daw. podz.
Leczenie refluksowego zapalenia przełyku oraz objawowe leczenie zgagi i zarzucania kwaśnej treści żołądkowej w chorobie refluksowej przełyku u dzieci po 1. rż. i ≥10 kg mc. Dzieci >1. rż. i 10–20 kg mc. 10 mg 1 ×/d; w razie konieczności dawkę można zwiększyć do 20 mg 1 ×/d. Dzieci >2. rż. i >20 kg mc. 20 mg 1 ×/d; w razie konieczności dawkę można zwiększyć do 40 mg 1 ×/d. W refluksowym zapaleniu przełyku leczenie trwa 4–8 tyg., w objawowym leczeniu choroby refluksowej przełyku – 2–4 tyg. (w razie braku poprawy należy przeprowadzić dalszą diagnostykę).
Leczenie choroby wrzodowej dwunastnicy wywołanej przez H. pylori u młodzieży i dzieci po 4. rż. Dzieci 15–30 kg mc. 10 mg 2 ×/d; >30 kg mc. 20 mg 2 ×/d; leczenie kontynuować przez 7 dni (niekiedy 14 dni) w skojarzeniu z antybiotykami, w zależności od schematu.

Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu lub pochodne benzimidazolu. Nie stosować równolegle z nelfinawirem.

Podawać p.o., rano, najlepiej na czczo; kapsułki przyjmować w całości. W przypadku trudności z przełykaniem można otworzyć kapsułkę i połknąć jej zawartość w postaci niezmienionej albo po zmieszaniu z lekko kwaśnym płynem (np. jogurtem, sokiem owocowym lub musem jabłkowym); kapsułkę można również ssać, a następnie połknąć zawartość (bez żucia), popijając wodą. Nie ma konieczności modyfikowania dawki u osób w podeszłym wieku lub z zaburzeniami czynności nerek. U osób z zaburzeniami czynności wątroby 10–20 mg/d.