Bioprazol Bio Max - kapsułki dojelitowe twarde

Substancją czynną preparatu jest omeprazol, lek z grupy inhibitorów pompy protonowej (ta grupa leków oznaczana jest niekiedy skrótem IPP). Substancja ta blokuje enzym - pompę protonową (ATP-azę K+/H+) w komórkach okładzinowych błony śluzowej żołądka, przez co hamuje wydzielanie kwasu solnego przez te komórki. W ten sposób zmniejsza się kwasowość (zwiększa się pH) soku żołądkowego. Stopień zahamowania zależy od dawki i dotyczy zarówno podstawowego jak i stymulowanego wydzielania kwasu solnego.
Omeprazol jest wrażliwy na działanie kwasu w soku żołądkowym w związku z czym jest stosowany doustnie w postaciach dojelitowych. Po podaniu doustnym szybko wchłania się z jelita cienkiego, stężenie maksymalne we krwi uzyskiwane jest po około 1–2 godzinach. Pokarm nie wpływa na dostępność biologiczną omeprazolu. Po podaniu pojedynczej dawki zmniejszenie wydzielania kwasu żołądkowego utrzymuje się przez całą dobę. Omeprazol metabolizowany jest w wątrobie z udziałem układu enzymatycznego cytochromu P450, metabolity w większości wydalane są z moczem, częściowo także z żółcią.

Preparat jest wskazany do stosowania u dorosłych w leczeniu objawowej choroby refluksowej przełyku (np. zgaga, zarzucanie kwaśnej treści żołądkowej).

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu lub na inne leki będące pochodnymi benzimidazolu.
Preparat jest przeciwwskazany, jeżeli równolegle stosowany jest atazanawir (lek przeciwwirusowy).

Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych.
Przed rozpoczęciem leczenia należy wykluczyć nowotworowy charakter choroby. Stosowanie preparatu może maskować objawy choroby nowotworowej, w tym raka żołądka i opóźniać właściwe rozpoznanie. Skonsultuj się z lekarzem jeżeli:
· zmienił się charakter dolegliwości lub wystąpiły nowe objawy
· wystąpiły niepokojące objawy, takie jak znaczna utrata masy ciała, nawracające wymioty, zaburzenia połykania, krwawe wymioty, niedokrwistość, smołowate stolce
· przebyłeś chorobę wrzodową żołądka lub jesteś po zabiegu chirurgicznym w obrębie przewodu pokarmowego
· przebyłeś żółtaczkę, ciężkie choroby wątroby lub wystąpiły zaburzenia czynności wątroby (w tym zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych)
· chorujesz na inne ciężkie choroby (np. niewydolność nerek)
· leczenie objawów niestrawności lub zgagi trwa dłużej niż 4 tygodnie.
Jeżeli objawy zgagi lub niestrawności utrzymują się długotrwale lub mają charakter nawracający należy pozostawać pod kontrolą lekarza. Osoby po 45. roku życia, u których w ostatnim czasie wystąpiły nowe objawy powinny niezwłocznie skonsultować się z lekarzem.
Stosowanie leków z grupy inhibitorów pompy protonowej może być związane ze zwiększeniem ilości bakterii naturalnie występujących w przewodzie pokarmowym, a także z nieznacznym wzrostem ryzyka zakażeń przewodu pokarmowego przez bakterie, takie jak Salmonella i Campylobacter.
Jeżeli omeprazol stosowany jest co najmniej przez 3 miesiące, lub dłużej, zalecana jest okresowa kontrola stężenia magnezu we krwi. Podczas leczenia długotrwałego mogą wystąpić niedobory magnezu i ciężka hipomagnezemia. Może ona przebiegać z objawami takimi jak: zmęczenie, tężyczka, majaczenie, drgawki, zawroty głowy i zaburzenia rytmu serca ale niekiedy objawy te mogą pozostać utajone. W razie wystąpienia hipomagnezemii konieczne jest uzupełnienie niedoborów magnezu, a niekiedy zaprzestanie stosowania inhibitorów pompy protonowej. Stosowanie preparatu równolegle z niektórymi lekami (takimi jak np. digoksyna lub leki moczopędne) może dodatkowo zwiększać ryzyko wystąpienia hipomagnezemii; w takim przypadku zalecana jest regularna kontrola stężenia magnezu we krwi.
W okresie stosowania preparatu nie należy przyjmować innych leków hamujących wydzielanie kwasu solnego w żołądku, takich jak np. leki z grupy blokerów receptora histydynowego H2 (np. ranitydyna).
Jeżeli planujesz badanie endoskopowe przed zastosowaniem preparatu skonsultuj się z lekarzem.
Informacje dodatkowe o pozostałych składnikach preparatu:
· preparaty Bioprazol Bio i Bioprazol Bio Max zawierają sacharozę; osoby z dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy–galaktozy lub niedoborem sacharazy–izomaltazy nie powinny ich stosować
preparat Bioprazol Bio Max zawiera laktozę; osoby z dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją galaktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy–galaktozy lub pierwotnym niedoborem laktazy nie powinny go stosować.

Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?
U niektórych osób preparat może powodować działania niepożądane, takie jak bóle i zawroty głowy, zaburzenia widzenia, senność i inne objawy mogące upośledzać sprawność psychofizyczną. Jeżeli wystąpią powyższe działania niepożądane nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać urządzeń czy maszyn.

Preparat ma postać kapsułek. Przeznaczony jest do stosowania doustnego. Stosuj preparat zgodnie z zaleceniami lekarza. Nie przekraczaj zaleconych dawek ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu skonsultuj się z lekarzem.
Dorośli (po 18. roku życia): zwykle początkowo 20 mg 1 raz na dobę; jeżeli objawy ustąpią należy zmniejszyć dawkę do 10 mg na dobę. W razie nawrotu objawów zgagi: 20 mg na dobę. Preparat należy stosować przez 14 dni. Jeżeli objawy nie ustąpią po 2 tygodniach stosowania preparatu należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem.
Nie ma konieczności modyfikowania dawki u osób w podeszłym wieku lub z zaburzeniami czynności nerek. Osoby z zaburzeniami czynności wątroby przed zastosowaniem preparatu powinny skonsultować się z lekarzem; w razie potrzeby lekarz dostosuje dawkowanie.
Sposób stosowania:
Preparat w postaci kapsułek przeznaczony jest do stosowania doustnego. Zaleca się przyjmowanie kapsułek rano, najlepiej na czczo. Kapsułki należy połykać w całości (nie rozgryzać, nie żuć ani nie kruszyć) popijając wodą. W celu ułatwienia połykania można też otworzyć kapsułkę i wsypać jej zawartość do lekko kwaśnego napoju (np. sok owocowy lub mus jabłkowy), zamieszać i wypić.

W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem!
Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub w okresie karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę przed zastosowaniem preparatu skonsultuj się z lekarzem.
Stosowanie preparatu w okresie ciąży jest dopuszczone wyłącznie w sytuacji, gdy lekarz uzna to za absolutnie konieczne i gdy w ocenie lekarza oczekiwane korzyści wyraźnie przeważają nad możliwym ryzykiem. Tylko lekarz może ocenić stosunek korzyści do ryzyka w Twoim przypadku!
Omeprazol przenika do mleka kobiety karmiącej piersią. Lekarz podejmie decyzję czy możesz stosować preparat w okresie karmienia piersią.

Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty.
Preparat jest przeciwwskazany, jeżeli równolegle stosowany jest atazanawir (lek przeciwwirusowy).
Nie zaleca się równoległego stosowania omeprazolu z następującymi lekami:
· klopidogrel (omeprazol może zmniejszać skuteczność działania klopidogrelu)
· cilostazol.
Należy zachować ostrożność, ponieważ omeprazol może powodować zwiększenie stężenia niektórych równolegle stosowanych leków i zwiększenie ogólnoustrojowej ekspozycji na te leki; dotyczy to między innymi leków takich jak:
· digoksyna; ostrożność jest wymagana szczególnie u osób w podeszłym wieku i/lub w przypadku gdy omeprazol stosowany jest w dużych dawkach; konieczne może być dostosowanie dawkowania digoksyny przez lekarza
· warfaryna; zalecana jest regularna kontrola stężenia warfaryny w osoczu oraz kontrola parametrów krzepnięcia krwi
· diazepam; zaleca się obserwację chorego; konieczne może być dostosowanie dawkowania
· fenytoina; może zachodzić konieczność zmniejszenia dawki fenytoiny; zalecane jest monitorowanie stężenia fenytoiny w osoczu (zwłaszcza na początku i po zakończeniu leczenia omeprazolem)
· takrolimus; należy kontrolować stężenie takrolimusu oraz czynność nerek (klirens kreatyniny); może zachodzić konieczność zmniejszenia dawki takrolimusu
· sakwinawir.
Możliwe jest wystąpienie interakcji omeprazolu z barbituranami (heksabarbital), citalopramem, imipraminą, klomipraminą.
Omeprazol zmniejsza wydzielanie kwasu solnego w żołądku i w ten sposób zmniejsza kwasowość (zwiększa pH) soku żołądkowego. Dlatego omeprazol może zmniejszać wchłanianie niektórych leków, takich jak np. azole przeciwgrzybicze (ketokonazol, pozakonazol, itrakonazol).
Omeprazol, podobnie jak inne leki zmniejszające wydzielanie kwasu solnego, zwłaszcza stosowany długotrwale, może zmniejszać wchłanianie witaminy B12 (cyjanokobalaminy) i prowadzić do wystąpienia objawów klinicznych jej niedoboru.
Omeprazol jest metabolizowany w wątrobie z udziałem układu enzymatycznego cytochromu P450. Możliwe jest wystąpienie interakcji omeprazolu z innymi lekami metabolizowanymi przez ten układ enzymatyczny. Leki hamujące aktywność izoenzymu 2C19 (np. fluwoksamina) lub izoenzymu 3A4 (np. ketokonazol, worykonazol, inhibitory proteazy, klarytromycyna) mogą powodować zwiększenie stężenia omeprazolu we krwi; u chorych z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby lub wymagających długotrwałego stosowania preparatu konieczne może być dostosowanie dawkowania. Leki zwiększające aktywność izoenzymu 2C19 lub 3A4 (np. ryfampicyna, ziele dziurawca) mogą powodować znaczące zmniejszenie stężenia omeprazolu we krwi.
Omeprazol może spowodować fałszywe wyniki testu na obecność H. pylori.

Jak każdy lek, również Bioprazol Bio, Bioprazol Bio Max może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.
Często lub niezbyt często: bóle i zawroty głowy, senność, bezsenność, nadwrażliwość na światło, złe samopoczucie, zaburzenia czucia (parestezje), zwiększona aktywność enzymów wątrobowych, nudności, wymioty, biegunka, zaparcia, wzdęcia, niestrawność, ból brzucha, zapalenie skóry, reakcje alergiczne (świąd, wysypka, pokrzywka). Rzadko lub bardzo rzadko: zaburzenia widzenia (widzenie niewyraźne), omamy, splątanie, pobudzenie, depresja, agresja, uczucie suchości w jamie ustnej, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, drożdżyca przewodu pokarmowego, zaburzenia smaku, zaburzenia hematologiczne (pancytopenia, agranulocytoza, leukopenia, małopłytkowość), zmniejszenie stężenia sodu i/lub magnezu we krwi, zapalenie wątroby, żółtaczka, niewydolność wątroby, encefalopatia u osób z wcześniejszą chorobą wątroby, śródmiąższowe zapalenie nerek, bóle mięśni i stawów, osłabienie mięśni, obrzęki obwodowe, obfite pocenie się, impotencja, ginekomastia, wypadanie włosów, nadwrażliwość na światło, reakcje nadwrażliwości i anafilaktyczne (w tym obrzęk naczynioruchowy np. dotyczący twarzy, krtani, języka, gardła mogący utrudniać oddychanie, wstrząs anafilaktyczny), skurcz oskrzeli, gorączka, ciężkie reakcje skórne, w tym zespół Stevensa i Johnsona, martwica toksyczna rozpływna naskórka, rumień wielopostaciowy.