Metamizole Kabi - roztwór do wstrzykiwań

Bóle różnego pochodzenia o dużym nasileniu. Gorączka gdy inne metody leczenia są nieskuteczne. Podawać jedynie w przypadku, kiedy nie jest możliwe podanie p.o. Głęboko i.m. lub powoli i.v. (500 mg/min); przed podaniem roztwór należy ogrzać do temperatury ciała; przed podaniem i.v. zaleca się rozcieńczenie leku 0,9% roztw. NaCl, 5% roztw. glukozy lub roztworem Ringera z mleczanami. Stosować najmniejszą dawkę skuteczną. Po podaniu pozajelitowym efekt leczniczy występuje w ciągu 30 min. Dawkę jednorazową można podawać do 4 ×/d, nie częściej niż co 6–8 h. Dorośli i młodzież w wieku ≥15 lat (>53 kg mc.). Jednorazowa dawka wynosi 0,5–1 g, w razie konieczności – 2,5 g; dawka maks. 2–4 g/d, w razie konieczności do 5 g/d. U dzieci i młodzieży do 14 lat dawka jednorazowa wynosi 8–16 mg/kg mc. W przypadku gorączki u dzieci zwykle skuteczna jest dawka 10 mg/kg mc. Dawkowanie u dzieci w zależności od wieku i masy ciała: 5–8 kg mc. (3–11 mies.) dawka pojedyncza 50–100 mg, dawka maks. 200–400 mg/d; 9–15 kg mc. (1–3 lata) dawka pojedyncza 100–250 mg, dawka maks. 0,4–1 g/d; 16–23 kg mc. (4–6 lat) dawka pojedyncza 150–400 mg, dawka maks. 0,6–1,6 g/d; 24–30 kg mc. (7–9 lat) dawka pojedyncza 200–500 mg, dawka maks. 0,8–2 g/d; 31–45 kg mc. (10–12 lat) dawka pojedyncza 250–700 mg, dawka maks. 1–2,8 g/d; 46–53 kg mc. (13–14 lat) dawka pojedyncza 400–900 mg, dawka maks. 1,6–3,6 g/d. Dawkę należy zmniejszyć u osób w podeszłym wieku, osłabionych oraz ze zmniejszonym klirensem kreatyniny. Unikać wielokrotnego podawania dużych dawek osobom z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek; krótkotrwałe stosowanie nie wymaga zmniejszenia dawki. W przypadku długotrwałego leczenia u wszystkich pacjentów niezbędne są regularne kontrolne badania krwi, w tym morfologii krwi z rozmazem.

Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu lub inne pochodne pirazolonu (w tym agranulocytoza po stosowaniu w przeszłości tych substancji), rozpoznana astma analgetyczna lub znana nietolerancja na salicylany, paracetamol lub inne nieopioidowe leki przeciwbólowe (takie jak diklofenak, ibuprofen, indometacyna, naproksen), objawiająca się pokrzywką, obrzękiem naczynioruchowym, skurczem oskrzeli lub inną reakcją anafilaktoidalną, zaburzenia czynności szpiku kostnego (np. po leczeniu cytostatykami) lub hematopoezy, wrodzony niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej, ostra porfiria wątrobowa, ciężkie zaburzenia czynności nerek (klirens kreatyniny <30 ml/min) lub wątroby, III trymestr ciąży. W przypadku objawów mogących wskazywać na uszkodzenie wątroby, należy przerwać podawanie leku oraz dokonać oceny i monitorowania jej czynności.