Ilaris - proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań

Leczenie autozapalnych zespołów gorączek nawrotowych u dorosłych, młodzieży i dzieci w wieku ≥2 lat – leczenie okresowych zespołów zależnych od kriopiryny (CAPS), m.in.: zespołu Muckle’a i Wellsa (MWS), noworodkowej zapalnej choroby wieloukładowej (zespołu NOMID), przewlekłego niemowlęcego zespołu neurologiczno-skórno-stawowego (CINCA), ostrej postaci rodzinnego, indukowanego zimnem zespołu autoimmunologicznego (FCAS), rodzinnej pokrzywki indukowanej zimnem (FCU) z objawami innymi niż pokrzywkowa wysypka skórna wywołana zimnem. Dorośli, młodzież i dzieci w wieku ≥4 lat. Osoby o mc. >40 kg – 150 mg, o mc. ≥15 kg i ≤ 40 kg – 2 mg/kg mc.; o mc. ≥7,5 kg i <15 kg – 4 mg/kg mc. Dzieci w wieku 2–<4 lat. Osoby o mc. ≥7,5 kg – 4 mg/kg mc. Dawkę podaje się co 8 tyg. U pacjentów stosujących dawkę początkową 150 mg lub 2 mg/kg mc., u których po 7 dniach od rozpoczęcia leczenia nie wystąpi zadowalająca odpowiedź kliniczna (zanik wysypki i innych uogólnionych objawów stanu zapalnego), można rozważyć podanie 2. dawki 150 mg lub 2 mg/kg mc. Jeśli w ten sposób zostanie osiągnięta pełna odpowiedź na leczenie, należy stosować schemat leczenia większą dawką: 300 mg lub 4 mg/kg mc. co 8 tyg. Jeśli w ciągu 7 dni od podania tej zwiększonej dawki nie zostanie uzyskana zadowalająca odpowiedź kliniczna na leczenie, można rozważyć podanie 3. dawki leku wynoszącej 300 mg lub 4 mg/kg mc. Jeśli po tej dawce zostanie uzyskana pełna odpowiedź, należy rozważyć utrzymanie schematu leczenia większymi dawkami, wynoszącymi 600 mg lub 8 mg/kg mc. podawanymi co 8 tyg., na podstawie indywidualnej oceny klinicznej. Jeśli u pacjentów otrzymujących dawkę początkową 4 mg/kg mc., w ciągu 7 dni od rozpoczęcia leczenia nie zostanie uzyskana zadowalająca odpowiedź kliniczna, można rozważyć podanie 2. dawki leku wynoszącej 4 mg/kg mc. Jeśli po tej dawce zostanie uzyskana pełna odpowiedź, należy rozważyć utrzymanie schematu leczenia większymi dawkami, wynoszącymi 8 mg/kg mc. co 8 tyg., na podstawie indywidualnej oceny klinicznej. Dane kliniczne dotyczące podawania leku w odstępach krótszych niż 4 tyg. lub dawek >600 mg albo 8 mg/kg mc. są ograniczone.
Leczenie autozapalnych zespołów gorączek nawrotowych u dorosłych, młodzieży i dzieci w wieku ≥2 lat: gorączki okresowej, związanej z defektem receptora dla czynnika martwicy nowotworów (TRAPS); zespołu hiperimmunoglobulinemii D (HIDS), niedoboru kinazy mewalonowej (MKD); rodzinnej gorączki śródziemnomorskiej (FMF), w skojarzeniu z kolchicyną, jeśli jest to wskazane. Dorośli, młodzież i dzieci w wieku ≥2 lat. Osoby o mc. >40 kg – 150 mg; o mc. ≥7,5 kg i ≤40 kg – 2 mg/kg mc. Dawkę podaje się co 4 tyg. Jeśli nie osiągnięto zadowalającej odpowiedzi klinicznej po 7 dniach od rozpoczęcia leczenia, można rozważyć podanie 2. dawki leku wynoszącej 150 mg lub 2 mg/kg mc. Jeśli po tej dawce wystąpi pełna odpowiedź na leczenie, należy utrzymać schemat leczenia większymi dawkami, wynoszącymi 300 mg lub 4 mg/kg mc. co 4 tyg. U pacjentów bez poprawy klinicznej należy ponownie rozważyć kontynuowanie leczenia.
Leczenie czynnej postaci choroby Stilla, w tym choroby Stilla z początkiem w wieku dorosłym i układowego młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów (SJIA) u pacjentów w wieku ≥2 lat, u których nie uzyskano wystarczającej odpowiedzi na wcześniejsze leczenie NLPZ i kortykosteroidami o działaniu układowym; lek można stosować w monoterapii lub w skojarzeniu z metotreksatem. Osoby o mc. ≥7,5 kg 4 mg/kg mc. (maks. 300 mg) co 4 tyg. W przypadku braku poprawy klinicznej należy ponownie rozważyć kontynuowanie leczenia.
Objawowe leczenie dorosłych pacjentów z częstymi napadami zapalenia stawów w przebiegu dny moczanowej (przynajmniej 3 ataki w okresie ostatnich 12 mies.), u których występują przeciwwskazania do stosowania NLPZ i kolchicyny, lub u których leki te nie są tolerowane lub nie zapewniają wystarczającej odpowiedzi na leczenie, oraz u których stosowanie powtarzalnych dawek kortykosteroidów nie jest właściwe. Należy wdrożyć i zoptymalizować leczenie hiperurykemii preparatami zmniejszającymi stężenie kwasu moczowego. Kanakinumab powinien być stosowany w doraźnym leczeniu napadów dnawego zapalenia stawów. Pojedyncza dawka 150 mg w czasie trwania napadu, możliwie szybko po wystąpieniu napadu dnawego zapalenia stawów. Pacjentom, u których nie uzyskano odpowiedzi na leczenie nie należy podawać kolejnej dawki. Jeśli wystąpiła odpowiedź na leczenie i wymagane jest ponowne podanie leku, należy odczekać przynajmniej 12 tyg. przed podaniem kolejnej dawki.

NAdwrażliwość na którykolwiek skladnik preparatu, czynne, ciężkie zakażenia.

Podawać s.c. w górną część uda, brzuch, górną część ramienia lub pośladki, zmieniając za każdym razem miejsce wstrzyknięcia. Leku nie należy podawać w miejsca z przerwaną ciągłością skóry, wylewami podskórnymi lub wysypką. Należy unikać wstrzykiwania w miejsca pokryte bliznami. Nie ma konieczności dostosowania dawkowania u osób w podeszłym wieku lub z zaburzeniami czynności nerek. Brak danych dotyczących stosowania w przypadku zaburzeń czynności wątroby.