Mechanizm działania
Lek zmniejszający napięcie mięśni gładkich i zwiększający światło naczyń krwionośnych. Działanie wazodylatacyjne związane jest głównie z mechanizmem blokowania kanałów wapniowych, w mniejszym stopniu z blokowaniem zwojów współczulnych. Działa miejscowo znieczulająco i zmniejsza agregację płytek krwi. Bencyklan zwiększa podatność krwinek czerwonych na odkształcanie się. Działanie to jest widoczne głównie w naczyniach obwodowych, tętnicach wieńcowych i naczyniach mózgowych. Lek wywiera działanie spazmolityczne na błonę mięśniową w obrębie układu pokarmowego, moczowo-płciowego i oddechowego. Ponadto wykazuje niewielkie działanie uspokajające i przyspieszające czynność serca.
Farmakokinetyka
Dobrze się wchłania z przewodu pokarmowego. tmax wynosi 2–8 h, zwykle ok. 3 h. Ze względu na metabolizm podczas pierwszego przejścia przez wątrobę dostępność biologiczna po podaniu p.o. wynosi 25–35%. W 30–40% wiąże się z białkami osocza, w 30% z krwinkami czerwonymi, w 10% z płytkami krwi. Metabolizm zachodzi w wątrobie (dealkilacja oraz rozszczepienie wiązania eterowego). Wydalanie odbywa się przez nerki, głównie w postaci metabolitów, 2–3% podanej dawki wydalane jest w postaci niezmienionej. t1/2 w fazie eliminacji wynosi 6–10 h, nie zmienia się u osób w podeszłym wieku, z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby.
Miażdżyca zarostowa
Leczenie objawowe miażdżycy zarostowej tętnic kończyn dolnych.
Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu, ciężka niewydolność wątroby lub nerek, ciężka niewydolność oddechowa, niewyrównana niewydolność serca, świeży zawał serca, blok przedsionkowo-komorowy, padaczka, skłonność do drgawek, przebyty niedawno udar mózgu, przebyty w ciągu ostatnich 12 mies. uraz mózgu.
Długotrwałe stosowanie
W przypadku przewlekłego stosowania zaleca się regularne wykonywanie badań laboratoryjnych.
Leki znieczulające i uspokajające
Bencyklan może nasilać działanie leków znieczulających i uspokajających; podczas równoległego stosowania należy zachować ostrożność.
Sympatykomimetyki
Stosowanie równolegle z sympatykomimetykami może powodować tachykardię, należy zachować ostrożność.
Inne leki
Ostrożnie stosować z lekami mogącymi powodować hipokaliemię i chinidyną – addytywne działanie proarytmogenne; z glikozydami naparstnicy – możliwość przedawkowania glikozydów; z β-adrenolitykami – konieczna może być modyfikacja dawkowania β-adrenolityku; z lekami stosowanymi w leczeniu nadciśnienia tętniczego (m.in. antagoniści wapnia) – nasilenie działania; z lekami mogącymi wywołać drgawki; z kwasem acetylosalicylowym – nasilenie hamowania agregacji płytek krwi.
Dolegliwości dyspeptyczne, suchość w jamie ustnej, bębnica, nudności, wymioty, brak łaknienia, bóle i zawroty głowy, dolegliwości neurologiczne (niepokój, drżenia, omamy, splątanie), tachyarytmia przedsionkowa lub komorowa (zwłaszcza gdy równolegle stosowane są inne leki o działaniu proarytmogennym), objawy nadwrażliwości, zwiększenie masy ciała, przejściowe zwiększenie aktywności ALT i AST, zmniejszenie liczby leukocytów.
Bardzo rzadko: ogniskowe objawy ze strony OUN, niepokój ruchowy, bóle głowy, zawroty głowy, zaburzenia chodu, drżenie, senność, zaburzenia snu, zaburzenia pamięci.
Przedawkowanie
Przedawkowanie leku może doprowadzić do wystąpienia tachykardii, hipotonii, zapaści, nietrzymania moczu, senności, niepokoju ruchowego i drgawek toniczno-klonicznych. Leczenie objawowe, w razie wystąpienia drgawek podać pochodne benzodiazepiny. Brak swoistego antidotum. Nie ma danych na temat usuwania z organizmu bencyklanu za pomocą dializy.
Ze względu na brak odpowiednich badań nie zaleca się stosowania w I trymestrze ciąży.
W okresie karmienia piersią należy rozważyć stosunek korzyści do ryzyka.
P.o. 200 mg 2 ×/d.
Na początku leczenia należy zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu.
w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł