Pirybedyl

Pirybedyl jest agonistą receptorów D2 i D3, czyli wiąże się z tymi receptorami i daje takie efekty jak dopamina. Receptor można porównać do zamka, a agonistę do klucza, który ten zamek otwiera. W przypadku agonistów receptorów dopaminowych są one kluczami wykonanymi na wzór dopaminy. Lek wpływa na funkcje kontrolowane przez dopaminę (m.in. na czynności ruchowe). Pirybedyl zwiększa przepływ krwi w tętnicach udowych.
Pirybedyl stosuje się w leczeniu choroby Parkinsona w monoterapii (jako jedyny lek), szczególnie postaci przebiegających z drżeniem, jak również w leczeniu skojarzonym z preparatami lewodopy. Lek wskazany jest także m.in. w leczeniu wspomagającym przewlekłych zaburzeń czynności poznawczych u osób w podeszłym wieku (z wyjątkiem choroby Alzheimera i innych rodzajów otępienia) oraz chromania przestankowego (ból kończyn dolnych pojawiający się podczas wysiłku i ustępujący po krótkim odpoczynku) w przebiegu miażdżycy zarostowej tętnic kończyn dolnych. Pirybedyl stosuje się w leczeniu objawów wynikających z niedokrwienia w okulistyce.
Lek podaje się doustnie, kilka razy dziennie w leczeniu choroby Parkinsona. W pozostałych wskazaniach lek podaje się jednorazowo pod koniec głównego posiłku; w ciężkich przypadkach podaje się większą dawkę dobową podzieloną na dwie dawki (każdą z dawek podaje się pod koniec głównego posiłku).
Lek szybko się wchłania po podaniu doustnym. Maksymalne stężenie w surowicy osiąga 1 h po podaniu. Biologiczny okres jego półtrwania wynosi 1,7–6,9 h. Pirybedyl jest szybko metabolizowany w organizmie (szybko ulega przemianom) i wydalany w postaci metabolitów głównie z moczem (68%) i z żółcią (25%). Działanie leku utrzymuje się przez ponad 24 h.

Przeczytaj też artykuły

• Przewlekłe niedokrwienie kończyn dolnych

Preparaty na rynku polskim zawierające pirybedyl