Estradiol (walerianian estradiolu) + norgestrel (opis profesjonalny)

Działanie - Estradiol (walerianian estradiolu) + norgestrel

Mechanizm działania
Lek stosowany w hormonalnej terapii w okresie około- i pomenopauzalnym. 17-β-estradiol jest naturalnym hormonem syntetyzowanym i uwalnianym w 95% przez komórki ziarniste jajnika. W niewielkiej ilości powstaje z estronu na drodze odwracalnej konwersji zachodzącej w tkankach docelowych; małe ilości estradiolu powstają także w wyniku aromatyzacji dehydroepiandrosteronu (DHEA) i testosteronu poza jajnikiem. Estradiol działa za pośrednictwem swoistych receptorów cytoplazmatycznych, a głównymi narządami docelowymi są: narządy płciowe, gruczoły sutkowe, podwzgórze i przysadka. Stężenie hormonu w surowicy zależy od fazy cyklu i u kobiet w wieku rozrodczym waha się w granicach 60–1300 pmol/l. Estrogeny warunkują drugo- i trzeciorzędowe cechy płciowe u kobiet: pobudzają rozwój macicy, jajowodów, pochwy, zewnętrznych narządów płciowych i gruczołów sutkowych. W endometrium wywołują zmiany proliferacyjne, powodują zwiększenie masy mięśnia macicy, a poprzez pobudzenie syntezy prostaglandyn zwiększają jej pobudliwość skurczową; pobudzają wydzielanie śluzu szyjkowego z jednoczesnym rozkurczaniem błony mięśniowej szyjki macicy, umożliwiając penetrację plemników. W pochwie wywołują wzrost, dojrzewanie i złuszczanie komórek nabłonka. W sutku pobudzają rozwój podścieliska i tkanki tłuszczowej oraz wzrost nabłonka kanalików i pęcherzyków gruczołowych. Wpływ ogólnoustrojowy estradiolu przejawia się działaniem: kościotwórczym, pobudzającym syntezę białek w wątrobie, zwiększającym wytwarzanie tlenku azotu, prostacykliny i hamującym wytwarzanie tromboksanu i endoteliny, zmniejszającym stężenie frakcji LDL cholesterolu, zwiększającym stężenie cholesterolu frakcji HDL (z wyjątkiem estradiolu stosowanego przezskórnie), VLDL i triglicerydów. Estradiol zwiększa w surowicy stężenie czynnika krzepnięcia VII oraz białka C, zmniejsza stężenie inhibitora aktywatora plazminogenu 1, fibrynogenu i antytrombiny III. Wpływa na biosyntezę tłuszczów, białek, zasad purynowych i pirymidynowych, zmniejsza stężenie glukozy na czczo; zwiększa przepuszczalność błon komórkowych poprzez większe nawodnienie – poprawia elastyczność skóry i stan błon śluzowych. Wpływa na rozmieszczenie tkanki tłuszczowej (ukształtowanie sylwetki kobiecej). Działa korzystnie na stan psychiczny i emocjonalny oraz libido.

Farmakokinetyka
Dostępność biologiczna estradiolu podanego p.o. wynosi ok. 5–7%. t_1/2 w osoczu wynosi ok. 7 h. Wydalany głównie z moczem w postaci metabolitów (siarczanów, glukuronianów), częściowo w postaci niezmienionej. W postaci walerianianu estradiolu wykazuje bardzo dużą zdolność wiązania z SHBG. t_1/2 wynosi ok. 90 min. Norgestrel należy do gonanów, jest pochodną 19-nortestosteronu, syntetyzowany jest jako mieszanina racemiczna, w której jedynie lewonorgestrel wykazuje aktywność biologiczną. Wykazuje silne działanie progestagenne i przeciwgonadotropowe, a więc hamujące owulację oraz słabe działanie estrogenne i androgenne. Wchłania się szybko z przewodu pokarmowego. W dużym stopniu wiąże się z białkami osocza. Jest metabolizowany w wątrobie.

Wskazania do stosowania - Estradiol (walerianian estradiolu) + norgestrel

Hormonalna terapia zastępcza
Hormonalna terapia zastępcza w przypadku: hipogonadyzmu u kobiet (pierwotny i wtórny brak miesiączki), zespołu pokastracyjnego, objawów wypadowych w okresie około- i pomenopauzalnym, osteoporozy u kobiet wywołanej niedoborem estrogenów, nasilonych lub umiarkowanych objawów naczynioruchowych związanych z niedoborem estrogenów.

Przeciwwskazania stosowania - Estradiol (walerianian estradiolu) + norgestrel

Niewyjaśnione krwawienia z macicy, ostre i przewlekłe aktywne choroby wątroby, występujące obecnie lub przebyte choroby zakrzepowo-zatorowe (głęboka zakrzepica żylna, zatorowość płucna, udar, zawał serca), hormonozależne nowotwory macicy lub gruczołów sutkowych albo ich podejrzenie.

Stany wymagające zachowania szczególnej ostrożności
Z bardzo dużą ostrożnością należy stosować w przypadku wrodzonych zaburzeń przemiany tłuszczowej, endometriozy, kamicy dróg żółciowych, chorób przebiegających z drgawkami, po przebytej żółtaczce cholestatycznej związanej ze stosowaniem estrogenów lub ciążą, porfirii.

Histerektomia
Preparatów złożonych nie należy stosować u kobiet, które przebyły histerektomię.

Przygotowanie do stosowania preparatu
W celu wykluczenia możliwości podania leku we wczesnej ciąży wskazane jest wykonywanie testów ciążowych przed podaniem leku. Przed rozpoczęciem leczenia konieczne jest zebranie dokładnego wywiadu lekarskiego, w tym rodzinnego, badanie przedmiotowe, w tym ginekologiczne, ewentualnie konsultacje lekarzy innych specjalności w celu wykluczenia przeciwwskazań oraz wyjaśnienie pacjentce zasad leczenia hormonalnego. Należy wykonać mammografię, przezpochwowe badanie USG, oznaczenie stężenia cholesterolu. W trakcie terapii konieczne są: coroczne dokładne badanie lekarskie i ginekologiczne, przezpochwowe badanie USG, mammografia, podstawowe badania laboratoryjne, badanie cytologiczne szyjki macicy zgodnie z obowiązującymi zaleceniami.

Antykoncepcja
Preparat nie służy do zapobiegania ciąży. W trakcie przyjmowania leku w przypadku niepotwierdzonej menopauzy należy stosować mechaniczne środki antykoncepcyjne.

Interakcje - Estradiol (walerianian estradiolu) + norgestrel

Leki osłabiające działanie preparatu
Barbiturany, fenytoina, ryfampicyna, ampicylina i inne antybiotyki osłabiają działanie preparatu.

Lekli przeciwcukrzycowe
Zmianie może ulec zapotrzebowanie na leki przeciwcukrzycowe.

Działania niepożądane - Estradiol (walerianian estradiolu) + norgestrel

Niekiedy zaburzenia ze strony układu pokarmowego (nudności, brak apetytu, wymioty, biegunka), zawroty i bóle głowy, migrena, depresja, odczyny alergiczne, plamienia międzymiesiączkowe. Uczucie napięcia w piersiach, zmiana masy ciała, zmiana libido.
Stosowanie w hormonalnej terapii zastępczej samego estrogenu zwiększa ryzyko przerostu i raka błony śluzowej macicy; stosowanie progestagenu przynajmniej przez 12 dni w cyklu zmniejsza istotnie to ryzyko. Stosowanie w hormonalnej terapii zastępczej samego estrogenu zwiększa również ryzyko raka jajnika; nie wiadomo, czy zastosowanie preparatów złożonych wpływa na to ryzyko.
Wyniki badań klinicznych wskazują, że stosowanie hormonalnej terapii zastępczej (estrogeny, preparaty złożone, preparaty zawierające tybolon) może zwiększać ryzyko wystąpienia raka piersi; ryzyko to zwiększa się wraz z wydłużaniem czasu stosowania preparatu.
Stosowanie hormonalnej terapii zastępczej zwiększa ryzyko rozwoju choroby zakrzepowo-zatorowej. Dane kliniczne dotyczące stosowania skoniugowanych estrogenów w skojarzeniu z medroksyprogesteronem wskazują na zwiększenie ryzyka wystąpienia chorób układu sercowo-naczyniowego i udaru mózgu; nie wiadomo, czy efekty te odnoszą się również do innych preparatów stosowanych w hormonalnej terapii zastępczej.

Ciąża i laktacja - Estradiol (walerianian estradiolu) + norgestrel

Kategoria X. Nie stosować w ciąży i okresie karmienia piersią.

Dawkowanie - Estradiol (walerianian estradiolu) + norgestrel

P.o., 1. tabl. należy przyjąć od 5. dnia cyklu, a następnie wg kolejności tabletek, 1 ×/d po jednej tabletce przez 21 dni. Po zakończeniu leczenia następuje 7-dniowa przerwa, w czasie której, przeważnie 2.–4. dnia po ostatniej drażetce, dochodzi do krwawienia.

Preparaty na rynku polskim zawierające estradiol (walerianian estradiolu) + norgestrel