Eksemestan (opis profesjonalny)

Działanie - Eksemestan

Mechanizm działania
Nieodwracalny steroidowy inhibitor aromatazy – enzymu biorącego udział w przekształcaniu androgenów w estrogeny u kobiet przed menopauzą i po niej. Strukturalnie zbliżony do androstendionu. Eksemestan stanowi fałszywy substrat dla aromatazy, która, przekształcając go, tworzy substancję czynną, nieodwracalnie wiążącą się z miejscem czynnym enzymu. Zmniejsza w ten sposób stężenie estrogenów, co prowadzi do zahamowania podziałów komórkowych raka piersi, podlegających stymulacji hormonalnej (pod warunkiem obecności receptorów estrogenowych w komórkach guza). Nie wpływa na wytwarzanie kortykosteroidów ani aldosteronu w nadnerczach. Lek nie wykazuje aktywności estrogennej ani progestagennej, wykazuje natomiast niewielką aktywność androgenną. Może powodować niewielkie zwiększenie stężenia LH i FSH.

Farmakokinetyka
Szybko się wchłania po podaniu p.o., t_max u kobiet chorych na raka piersi wynosi 2 h. Podanie leku z pokarmem zwiększa dostępność biologiczną o 40%. W 90% wiąże się z białkami osocza. Metabolizowany głównie w wątrobie, przez izoenzym CYP3A4 oraz przez aldoreduktazy. Wydalany w podobnych proporcjach z moczem (ok. 42%) i kałem (ok. 42%). Metabolity nie wykazują aktywności wobec aromatazy lub jedynie małą. Jeden z metabolitów może wykazywać działanie androgenne. Lek nie ulega kumulacji w organizmie w wyniku wielokrotnego podawania. Średni t_1/2 wynosi ok. 24 h. U chorych z niewydolnością wątroby (klasy B lub C wg Childa i Pugha) lub umiarkowaną bądź ciężką niewydolnością nerek AUC jest 3-krotnie większe niż u chorych z prawidłową czynnością wątroby i nerek.

Wskazania do stosowania - Eksemestan

Rak piersi
Leczenie uzupełniające wczesnego inwazyjnego raka piersi u kobiet po menopauzie, u których stwierdzono w guzie receptor estrogenowy, po 2–3 latach leczenia uzupełniającego tamoksyfenem.
Leczenie zaawansowanego raka piersi u kobiet po menopauzie, u których choroba postępuje po zastosowaniu leczenia przeciwestrogenowego. Nie potwierdzono skuteczności leczenia u pacjentek z guzem bez receptora estrogenowego.

Przeciwwskazania stosowania - Eksemestan

Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu. Nie stosować u kobiet przed menopauzą. Nie stosować u dzieci.

Inne leki zawierające estrogeny
Nie stosować równolegle z lekami zawierającymi estrogeny (np. hormonalna terapia zastępcza).

Zaburzenia czynności nerek i/lub wątroby
Zachować szczególną ostrożność u chorych z zaburzeniem czynności nerek i/lub wątroby.

Przygotowanie do stosowania preparatu
Przed rozpoczęciem leczenia należy potwierdzić laboratoryjnie stan po menopauzie u chorej, oznaczając stężenie LH, FSH i estradiolu w osoczu.

Osteoporoza
U kobiet z osteoporozą lub z grupy dużego ryzyka wystąpienia osteoporozy należy ocenić gęstość mineralną kości.

Dodatkowe składniki preparatu
Ze względu na zawartość sacharozy w preparacie nie stosować u osób z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy.

Interakcje - Eksemestan

Lek nie jest inhibitorem głównych izoenzymów cytochromu P-450.

Ketokonazol
Ketokonazol nie wpływa istotnie na farmakokinetykę eksemestanu.

Silne induktory izoenzymu CYP3A4
Silne induktory izoenzymu CYP3A4 (ryfampicyna, fenytoina, karbamazepina, preparaty zawierające ziele dziurawca) mogą powodować zmniejszenie skuteczności eksmestanu.
Należy zachować ostrożność podczas równoległego stosowania z lekami metabolizowanymi za pośrednictwem CYP3A4 i mającymi mały indeks terapeutyczny.

Estrogeny
Nie stosować równolegle z estrogenami, ze względu na osłabienie działania eksemestanu.

Działania niepożądane - Eksemestan

Bardzo często: bezsenność, bóle głowy, uderzenia gorąca, nudności, nadmierna potliwość, zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej (bóle stawów, kończyn, choroba zwyrodnieniowa stawów, bóle kręgosłupa, zapalenie stawów, bóle mięśniowe, sztywność stawów), zmęczenie, zwiększenie aktywności fosfatazy zasadowej.

Często: jadłowstręt, depresja, zawroty głowy, zespół cieśni kanału nadgarstka, bóle brzucha, wymioty, zaparcia, dyspepsja, biegunka, wysypka, łysienie, obrzęki obwodowe, zwiększenie stężenia bilirubiny.

Niezbyt często: senność, osłabienie. U pacjentek z zaawansowanym rakiem piersi rzadko stwierdzano małopłykowość i leukopenię.

Przedawkowanie
W przypadku przedawkowania brak swoistego antidotum. Leczenie objawowe.

Ciąża i laktacja - Eksemestan

Kategoria D. Nie stosować w ciąży ani w okresie karmienia piersią; eksemestan przeznaczony jest do stosowania wyłącznie u kobiet po menopauzie.

Dawkowanie - Eksemestan

P.o. 25 mg 1 ×/d po posiłku, o tej samej porze. U pacjentek z wczesnym rakiem piersi leczenie należy prowadzić przez 2–3 lata jako uzupełnienie wcześniejszej terapii tamoksyfenem, tak by łączny czas leczenia wynosił 5 lat, lub zakończyć leczenie wcześniej, jeśli dojdzie do nawrotu guza. U pacjentek z zaawansowanym rakiem piersi leczenie należy kontynuować do czasu stwierdzenia progresji guza.

Osoby w podeszłym wieku, zaburzenia czynności wątroby i/lub nerek
Nie ma konieczności modyfikacji dawkowania u osób w podeszłym wieku, z niewydolnością nerek lub wątroby.

Uwagi dla Eksemestan

W przypadku senności, zawrotów głowy lub osłabienia nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać urządzeń mechanicznych w ruchu.

Preparaty na rynku polskim zawierające eksemestan