medycyna praktyczna dla pacjentów
medycyna praktyczna dla pacjentów
Mechanizm działania
Gonadotropina kosmówkowa wytwarzana metodą rekombinacji DNA w kulturach komórkowych jajnika chomika chińskiego. Podjednostka α gonadotropiny kosmówkowej ma identyczną budowę, jak podjednostki α gonadotropin wydzielanych przez przysadkę mózgową. Podjednostki β różnią się sekwencją aminokwasów. Gonadotropina kosmówkowa wiąże się z przezbłonowym receptorem LH/CG, komórek otoczki i warstwy ziarnistej jajnika, do którego przyłącza się także hormon luteinizujący. Główna aktywność farmakodynamiczna u kobiet polega na wznowieniu mejozy w komórce jajowej, pęknięciu pęcherzyka (owulacja), utworzeniu ciałka żółtego i wytwarzaniu progesteronu i estradiolu przez ciałko żółte. Gonadotropina kosmówkowa (hCG) wykazuje aktywność hormonu luteinizującego – LH, oraz minimalną aktywność FSH. W ciąży hCG wydzielana jest przez łożysko i zastępuje gonadotropiny przysadkowe, których wydzielanie hamowane jest przez duże stężenie estrogenów i progesteronu. hCG stymuluje funkcję wewnątrzwydzielniczą ciałka żółtego, zwłaszcza w pierwszym okresie ciąży.
Farmakokinetyka
Działanie biologiczne jest dłuższe niż czas eliminacji z osocza. Dostępność biologiczna leku wynosi 40%. t1/2 w końcowej fazie eliminacji wynosi ok. 30 h.
Indukcja owulacji
Leczenie kobiet poddawanych indukcji jajeczkowania mnogiego poprzedzającego zastosowanie technik wspomaganego rozrodu, takich jak zapłodnienie pozaustrojowe. Lek podaje się w celu wywołania ostatecznego dojrzewania pęcherzyków i luteinizacji, po stymulacji wzrostu pęcherzyków.
Leczenie kobiet, u których nie występuje jajeczkowanie lub występuje rzadko. Lek podaje się w celu wywołania owulacji i luteinizacji u pacjentek, u których nie występuje jajeczkowanie lub występuje rzadko, po stymulacji wzrostu pęcherzyków.
Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu, nowotwór podwzgórza lub przysadki, powiększenie jajników lub pojawienie się torbieli wynikające z innych przyczyn niż zespół wielotorbielowatych jajników, krwawienia z dróg rodnych o nieustalonej etiologii, nowotwory piersi, endometrium lub jajnika, przebycie ciąży pozamacicznej w ciągu ostatnich 3 mies., czynna choroba zakrzepowo-zatorowa. Leku nie powinno się stosować w przypadkach, w których nie może być skuteczny: pierwotnej niewydolności jajników, wrodzonych wad narządów płciowych lub mięśniaków macicy uniemożliwiających zajście w ciążę i po menopauzie.
Przygotowanie do stosowania preparatu
Przed rozpoczęciem leczenia należy określić przyczynę niepłodności i wykluczyć występowanie innych zaburzeń hormonalnych (np. zaburzenia czynności tarczycy, nadnerczy lub przysadki, hiperprolaktynemia) oraz przeciwwskazań do zajścia w ciążę.
Inne choroby
Szczególną ostrożność zachować u pacjentek z klinicznie jawną chorobą ogólnoustrojową, u których ciąża mogłaby doprowadzić do pogorszenia stanu zdrowia.
Zespół nadmiernej stymulacji jajników
U pacjentek poddawanych stymulacji jajników istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia zespołu nadmiernej stymulacji jajników, który może stać się ciężkim powikłaniem, charakteryzującym się występowaniem dużych torbieli jajnika, które wykazują tendencję do pękania oraz występowania wodobrzusza z klinicznym obrazem zaburzeń krążenia. Ciężki zespół nadmiernej stymulacji jajników może niekiedy ulec powikłaniom w przypadkach wystąpienia krwiaka otrzewnej, ostrych zaburzeń oddechowych, skrętu jajnika i zakrzepów z zatorami.
Antykoncepcja po podaniu leku
Pacjentki te należy poinformować, żeby co najmniej przez 4 dni nie odbywały stosunków płciowych lub zastosowały mechaniczne metody antykoncepcyjne.
Kontrola przebiegu leczenia
U wszystkich pacjentek przed leczeniem stymulującym i w jego trakcie zaleca się monitorowanie stężeń estradiolu i odpowiedzi jajników za pomocą USG.
Ciąże mnogie
U pacjentek poddawanych indukcji owulacji ryzyko ciąży mnogiej i porodów mnogich (najczęściej bliźniaczych) jest większe niż w przypadku zapłodnienia naturalnego.
Pobudzenie tarczycy
W czasie leczenia możliwe jest nieznaczne pobudzenie tarczycy, którego znaczenie kliniczne jest nieznane.
Nie są znane.
Wpływ na wyniki badań laboratoryjnych
Po podaniu preparat może w ciągu 10 dni zaburzać oznaczanie hCG metodami immunologicznymi w surowicy i w moczu, dając fałszywie dodatni wynik testu ciążowego.
Często: wymioty, nudności, ból brzucha, łagodny lub umiarkowany zespół nadmiernej stymulacji jajników, ból głowy, zmęczenie, miejscowa reakcja lub ból w miejscu wstrzyknięcia.
Niezbyt często: depresja, drażliwość, niepokój, biegunka, ciężki zespół nadmiernej stymulacji jajników, ból piersi.
Bardzo rzadko: reakcje alergiczne, łagodne odwracalne reakcje skórne.
Przedawkowanie
Nie zgłoszono żadnego przypadku przedawkowania. Przypuszcza się jednak, że zespół nadmiernej stymulacji jajników stanowi skutek przedawkowania.
Kategoria C. Nie ma danych dotyczących przenikania gonadotropiny kosmówkowej α do pokarmu kobiecego. Biorąc pod uwagę wskazania, leku nie stosuje się w ciąży i okresie karmienia piersią.
S.c. 24–48 h po ostatniej dawce hMG lub FSH lub gdy średnica pęcherzyka jest optymalna, podaje się 250 µg (6500 j.) hCG.
Preparatu nie należy mieszać z innymi lekami.
w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł
Pulmonolog – czym się zajmuje, jakie choroby leczy?
Gastrolog (gastroenterolog) - czym się zajmuje, jakie choroby leczy?
