Galkanezumab (opis profesjonalny)

Działanie - Galkanezumab

Mechanizm działania
Galkanezumab jest humanizowanym przeciwciałem monoklonalnym należącym do klasy IgG4, które wiąże się z peptydem związanym z genem kalcytoniny (CGRP), przez co uniemożliwia jego biologiczne działanie. Zwiększone stężenia CGRP we krwi kojarzone są z napadami migreny. Galkanezumab wiąże się z CGRP z dużym powinowactwem i wysoką swoistością (>10 000-krotnie większą w porównaniu z podobnymi peptydami: adrenomeduliną, amyliną, kalcytoniną i intermedyną).

Badania kliniczne
W badaniach klinicznych, u pacjentów, u których przynajmniej jedna terapia stosowana w ramach profilaktyki migreny epizodycznej się nie powiodła (brak skuteczności), stwierdzono, w porównaniu z placebo, zmniejszenie liczby dni w miesiącu z migrenowymi bólami głowy o 2,69 dnia, w przypadku stosowania galkanezumabu w dawce 120 mg oraz o 2,78 dnia w przypadku stosowania galkanezumabu w dawce 240 mg. U pacjentów, u których nie powiodły się co najmniej dwie terapie stosowane w ramach profilaktyki migreny epizodycznej, różnica ta wyniosła 2,64 dnia w przypadku stosowania galkanezumabu w dawce 120 mg oraz 3,04 dnia w przypadku stosowania galkanezumabu w dawce 240 mg.
U pacjentów, u których przynajmniej jedna terapia stosowana w ramach profilaktyki migreny przewlekłej się nie powiodła (brak skuteczności), stwierdzono, w porównaniu z placebo, zmniejszenie liczby dni w miesiącu z migrenowymi bólami głowy o 3,54 dnia, w przypadku stosowania galkanezumabu w dawce 120 mg oraz 1,37 dnia w przypadku stosowania galkanezumabu w dawce 240 mg. U pacjentów, u których nie powiodły się co najmniej dwie terapie stosowane w ramach profilaktyki migreny przewlekłej, różnica ta wyniosła 4,48 dnia w przypadku stosowania galkanezumabu w dawce 120 mg oraz 1,86 dnia w przypadku stosowania galkanezumabu w dawce 240 mg.
Skuteczność długoterminowa utrzymywała się do roku w badaniu prowadzonym metodą otwartej próby, w którym pacjenci z migreną epizodyczną lub przewlekłą (i średnią wyjściową liczbą dni z migrenowymi bólami głowy wynoszącą 10,6 w miesiącu) otrzymywali galkanezumab w dawce 120 mg miesięcznie (z początkową dawką nasycającą 240 mg podaną w pierwszym miesiącu) lub galkanezumab w dawce 240 mg miesięcznie. Całkowita miesięczna liczba dni z migrenowymi bólami głowy zmniejszyła się o 5,6 dnia w grupie leczonej dawką 120 mg i o 6,5 dnia w grupie leczonej dawką 240 mg w stosunku do liczby wyjściowej. Ponad 72% pacjentów, którzy ukończyli badanie, zgłosiło zmniejszenie liczby dni z migrenowymi bólami głowy o 50% w 12 miesiącu. Według skumulowanych danych z badań, co najmniej 50-procentowa odpowiedź na leczenie utrzymała się w czasie 1–6 mies. u ponad 19% pacjentów leczonych galkanezumabem i u 8% pacjentów otrzymujących placebo.
W badaniu 3. fazy potwierdzono skuteczność leku u pacjentów z epizodyczną i przewlekłą migreną, u których w ostatnich 10 latach stwierdzono niepowodzenie 2–4 wcześniej stosowanych terapii profilaktyki migreny.

Farmakokinetyka
Miejsce wstrzyknięcia (okolica brzucha, udo, pośladki i ramię) nie wpływa istotnie na wchłanianie galkanezumabu, t_max wynosi 5 dni. Jako przeciwciało monoklonalne należące do klasy IgG4, galkanezumab najprawdopodobniej rozkładany jest do peptydów i aminokwasów na szlakach katabolicznych w ten sam sposób, co endogenna IgG. t_1/2 wynosi 27 dni.
Nie przeprowadzono specjalnych badań dotyczących oceny wpływu zaburzeń czynności nerek i wątroby na farmakokinetykę galkanezumabu. Przeciwciała monoklonalne klasy IgG wydalane są przez nerki jedynie w niewielkich ilościach i usuwane są głównie w mechanizmie katabolizmu wewnątrzkomórkowego, dlatego przewiduje się, że zaburzenia czynności nerek oraz wątroby nie mają wpływu na klirens galkanezumabu. Na podstawie wyników analizy farmakokinetyki populacyjnej stwierdzono, że stężenie bilirubiny jak i klirens kreatyniny nie wpływają istotnie na wartość pozornego klirensu galkanezumabu.

Wskazania do stosowania - Galkanezumab

Migrena
Profilaktyka migreny u dorosłych, u których migrenowe bóle głowy występują co najmniej przez 4 dni w miesiącu.

Przeciwwskazania stosowania - Galkanezumab

Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu.

Identyfikacja preparatu
W celu poprawy identyfikacji leków biologicznych należy zapisać nazwę i numer serii podanego preparatu.

Ryzyko sercowo-naczyniowe
Z badań klinicznych wykluczono pacjentów z przebytymi niedawno ostrymi zdarzeniami sercowo-naczyniowymi, w tym osoby po zawale serca, z niestabilną dławicą piersiową, po zabiegu pomostowania aortalno-wieńcowego, po udarze mózgu, z zakrzepicą żył głębokich i/lub osoby, u których stwierdzono poważne ryzyko sercowo-naczyniowe. Nie ma dostępnych danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania leku w tej populacji chorych.

Ciężka nadwrażliwość
Zgłaszano ciężkie reakcje nadwrażliwości obejmujące przypadki anafilaksji, obrzęku naczynioruchowego i pokrzywki. Zwykle występowały one w pierwszym dniu po podaniu galkanezumabu, ale zgłaszano również przypadki ciężkiej nadwrażliwości po upływie do 4 tygodni po podaniu. Niekiedy reakcje nadwrażliwości utrzymywały się dłużej. W razie wystąpienia ciężkiej reakcji nadwrażliwości należy niezwłocznie przerwać stosowanie leku i wdrożyć odpowiednie postępowanie, a chorych należy poinformować o możliwości wystąpienia opóźnionej reakcji nadwrażliwości i pouczyć, aby w takim przypadku skontaktowali się z lekarzem.

Interakcje - Galkanezumab

Nie przeprowadzono badań dotyczących interakcji. Na podstawie właściwości galkanezumabu nie przewiduje się interakcji farmakokinetycznych.

Działania niepożądane - Galkanezumab

Bardzo często: ból i odczyn (rumień, świąd, siniak, obrzęk) w miejscu wstrzyknięcia.
Często: zawroty głowy, zaparcie, świąd skóry, wysypka.
Niezbyt często: pokrzywka.
Rzadko: anafilaksja, obrzęk naczynioruchowy.

Przedawkowanie
U ludzi podawano dawki do 600 mg s.c. i nie odnotowano objawów toksyczności wymagających zmniejszenia dawki. W razie przedawkowania zaleca się obserwację pacjenta pod kątem występowania przedmiotowych lub podmiotowych objawów działań niepożądanych oraz niezwłoczne rozpoczęcie odpowiedniego leczenia objawowego.

Ciąża i laktacja - Galkanezumab

Dane dotyczące stosowania galkanezumabu u kobiet w ciąży są ograniczone. Badania na zwierzętach nie wykazały bezpośredniego wpływu na rozrodczość. Ponieważ ludzka IgG przenika przez barierę łożyska, zaleca się unikanie stosowania leku w czasie ciąży.

Nie wiadomo, czy galkanezumab przenika do pokarmu kobiecego. Ponieważ ludzka IgG jest wydzielana do pokarmu kobiecego przez kilka pierwszych dni po porodzie, nie można wykluczyć zagrożenie dla noworodka karmionego piersią w tym czasie; w późniejszym okresie wydzielanie ludzkiej IgG do pokarmu kobiecego znacznie się zmniejsza i dlatego można rozważyć stosowanie galkanezumabu u kobiet karmiących piersią, o ile jest to konieczne ze względów klinicznych.

Dawkowanie - Galkanezumab

S.c. w powłoki jamy brzusznej, udo, tylną powierzchnię górnej części ramienia lub okolicy pośladków.

Dorośli
Początkowo dawka nasycająca 240 mg, następnie 120 mg 1 ×/mies. Korzyści z leczenia należy ocenić w ciągu 3 mies. od rozpoczęcia stosowania leku. Decyzję dotyczącą kontynuacji leczenia należy podjąć indywidualnie.

Osoby w podeszłym wieku, zaburzenia czynności nerek i wątroby
Istnieją ograniczone dane dotyczące stosowania u osób w wieku ≥65 lat. Nie ma konieczności modyfikacji dawki u osób w podeszłym wieku, z łagodnymi i umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek lub zaburzeniami czynności wątroby.

Dzieci i młodzież
Nie określono bezpieczeństwa i skuteczności stosowania u dzieci w wieku 6–18 lat.

Uwagi dla Galkanezumab

Galkanezumab może powodować wystąpienie zawrotów głowy oraz wywierać niewielki wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Preparaty na rynku polskim zawierające galkanezumab