Lanadelumab (opis profesjonalny)

Działanie - Lanadelumab

Mechanizm działania
Lanadelumab jest całkowicie ludzkim przeciwciałem monoklonalnym (IgG1/łańcuch lekki κ), wytwarzanym w komórkach jajnika chomika chińskiego za pomocą technologii rekombinacji DNA. Mechanizm jego działania polega na hamowaniu aktywności proteolitycznej kalikreiny osoczowej. Zwiększona aktywność tego enzymu prowadzi do napadów obrzęku naczynioruchowego u pacjentów z dziedzicznym obrzękiem naczynioruchowym (HAE), poprzez proteolizę kininogenu o dużej masie cząsteczkowej (HMWK) do rozszczepionego HMWK (cHMWK) i bradykininy. Lanadelumab zapewnia stałą kontrolę aktywności kalikreiny osoczowej, a tym samym ogranicza wytwarzanie bradykininy u pacjentów z HAE. Wykazano zależne od stężenia hamowanie kalikreiny osoczowej u osób z HAE, mierzone na podstawie zmniejszenia stężenia cHMWK, po podawaniu lanadelumabu s.c. w schematach 150 mg co 4 tyg., 300 mg co 4 tyg. lub 300 mg co 2 tyg.

Farmakokinetyka
Farmakokinetyka jest liniowa podczas stosowania dawek do 400 mg, natomiast ekspozycja powtarzalna po podawaniu s.c. w okresie do 12 mies. Bezwzględna dostępność biologiczna po podaniu s.c. nie została określona. U pacjentów leczonych dawką 300 mg 1 co 2 tyg. średnie c_max w stanie stacjonarnym wynosiło 34,4 µg/ml. Przewidywany czas osiągnięcia stężenia w stanie stacjonarnym wynosił ok. 70 dni. Po podaniu s.c. t_max wynosi ok. 5 dni. Miejsce wstrzyknięcia (udo, ramię lub brzuch) nie wpływało na wchłanianie lanadelumabu. Ponieważ lanadelumab jest przeciwciałem monoklonalnym, nie przewiduje się, że będzie wiązał się z białkami osocza. t_1/2 w końcowej fazie eliminacji wynosi ok. 14 dni.
Nie przeprowadzono badań z udziałem osób z zaburzeniami czynności wątroby lub z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek. Ze względu na to, że przeciwciała monoklonalne IgG są wydalane głównie przez katabolizm wewnątrzkomórkowy, nie przewiduje się, żeby zaburzenia czynności nerek lub wątroby miały wpływ na klirens lanadelumabu; w populacyjnej analizie farmakokinetyki łagodne (eGFR 60–89 ml/min) ani umiarkowane (eGFR 30–59 ml/min) zaburzenia czynności nerek nie miały wpływu na klirens ani objętość dystrybucji lanadelumabu. W populacyjnej analizie farmakokinetyki, po wprowadzeniu korekty ze względu na masę ciała, nie stwierdzono wpływu płci, wieku ani pochodzenia etnicznego na klirens lub objętość dystrybucji lanadelumabu.

Wskazania do stosowania - Lanadelumab

Dziedziczny obrzęk naczynioruchowy
Rutynowa profilaktyka nawracających napadów dziedzicznego obrzęku naczynioruchowego (HAE) u pacjentów w wieku ≥2 lat.

Lanadelumab nie jest przeznaczony do leczenia ostrych napadów HAE. W przypadku wystąpienia przełomowego napadu HAE należy rozpocząć zindywidualizowane leczenie za pomocą odpowiedniego leku stosowanego doraźnie.

Przeciwwskazania stosowania - Lanadelumab

Nadwrażliwość na którykolwiek składnik jego preparatu.

Prawidłowa aktywność inhibitora C1-esterazy
Brak danych klinicznych dotyczących stosowania lanadelumabu u pacjentów z prawidłową aktywnością inhibitora C1-esterazy, u których występują napady HAE.

Reakcje nadwrażliwości
Po podaniu lanadelumabu obserwowano reakcje nadwrażliwości. W przypadku wystąpienia ciężkiej reakcji nadwrażliwości należy natychmiast przerwać podawanie lanadelumabu i rozpocząć odpowiednie leczenie.

Immunogenność
Podczas badań klinicznych bardzo często wykrywano przeciwciała przeciwko lekowi, nie zaobserwowano jednak ich wpływu na profil farmakokinetyczny, skuteczność ani bezpieczeństwo stosowania.

Stosowanie u dzieci
Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności u dzieci w wieku <2 lat, dane nie są dostępne.

Wpływ na wyniki badań
Lanadelumab może wydłużać czas częściowej tromboplastyny po aktywacji (APTT) ze względu na interakcję lanadelumabu z odczynnikami używanymi w tym badaniu. Odczynniki stosowane w teście laboratoryjnym APTT inicjują wewnętrzną koagulację poprzez aktywację kalikreiny osoczowej w układzie kontaktowym. Hamowanie kalikreiny osoczowej przez lanadelumab może więc wydłużyć APTT. Jednak nie odnotowano, żeby zwiększone wartości APTT u pacjentów leczonych lanadelumabem wiązały się z wystąpieniem działań niepożądanych w postaci nieprawidłowych krwawień. W przeprowadzonych badaniach klinicznych nie zaobserwowano również różnic pod względem współczynnika INR pomiędzy poszczególnymi grupami leczonymi lanadelumabem.

Interakcje - Lanadelumab

Nie przeprowadzono badań dotyczących interakcji z innymi lekami. Nie przewiduje się interakcji farmakokinetycznych z podawanymi jednocześnie innymi lekami.

Inhibitory C1-esterazy
Jednoczesne stosowanie leku doraźnego, inhibitora C1-esterazy powoduje addytywny wpływ na odpowiedź lanadelumab-cHMWK.

Działania niepożądane - Lanadelumab

Bardzo często: reakcje w miejscu wstrzyknięcia (ból, rumień, zasinienie, dyskomfort, krwiak, krwotok, świąd, obrzęk, stwardnienie, parestezja, uczucie ciepła, obrzęk i wysypka).

Często: nadwrażliwość (świąd o łagodnym i umiarkowanym nasileniu, dyskomfort, mrowienie języka), zawroty głowy, wysypka grudkowo-plamista, ból mięśni, zwiększenie aktywności ALT i/lub AST.

Przedawkowanie
Nie odnotowano przypadków przedawkowania, brak danych dotyczących potencjalnych objawów przedmiotowych i podmiotowych przedawkowania. Brak dostępnego antidotum. W razie przedawkowania zaleca się leczenie objawowe.

Ciąża i laktacja - Lanadelumab

Brak danych lub istnieją ograniczone dane dotyczące stosowania lanadelumabu u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach nie wykazały bezpośredniego ani pośredniego szkodliwego wpływu na reprodukcję lub rozwój potomstwa, ale w celu zachowania ostrożności zaleca się unikanie stosowania u kobiet w ciąży.

Nie wiadomo, czy lanadelumab przenika do pokarmu kobiecego. Wiadomo, że ludzkie IgG są wydzielane do pokarmu kobiecego w ciągu pierwszych kilku dni po porodzie i niedługo potem ich stężenie maleje; nie można wykluczyć narażenia dziecka karmionego piersią na lanadelumab w tym krótkim okresie. Później lek może być stosowany w okresie karmienia piersią w razie takiej potrzeby klinicznej.

Dawkowanie - Lanadelumab

S.c., w brzuch, udo lub górną, zewnętrzną część ramienia. Zaleca się zmieniać miejsca wstrzyknięcia przy kolejnych podaniach leku. Preparat może być podawany, po przeszkoleniu, samodzielnie przez pacjenta lub przez opiekuna.

Leczenie powinno być rozpoczynane pod nadzorem lekarza posiadającego doświadczenie w leczeniu pacjentów z HAE.

Dorośli i młodzież w wieku 12–18 lat
Zalecana dawka początkowa 300 mg co 2 tyg. Można rozważyć zmniejszenie dawki do 300 mg co 4 tyg. u pacjentów, u których uzyskano trwałe ustąpienie napadów w trakcie leczenia, w szczególności u osób z małą masą ciała. U osób <40 kg mc. można również rozważyć dawkę początkową 150 mg co 2 tyg., a w przypadku trwałego ustąpienia napadów w trakcie leczenia, zmniejszenie dawki do 150 mg co 4 tyg.

Dzieci w wieku 2–<12 lat
W zależności od masy ciała:
10–<20 kg mc. dawka początkowa 150 mg co 4 tyg., w razie niewystarczającej kontroli napadów rozważyć zwiększenie dawki do 150 mg co 3 tyg.;
20–<40 kg mc. dawka początkowa 150 mg co 2 tyg., w przypadku trwałego ustąpienia napadów w trakcie leczenia rozważyć zmniejszenie dawki do 150 mg co 4 tyg.;
≥40 kg mc. – dawkowanie jak u osób dorosłych.
U dzieci o mc. 20–<40 kg, u których nastąpiło trwałe ustąpienie napadów, można stosować tę samą dawkę po ukończeniu 12. rż.

Pominięcie dawki
W przypadku pominięcia dawki, należy przyjąć ją jak najszybciej, przy czym odstęp pomiędzy kolejnymi dawkami musi wynosić ≥10 dni w przypadku schematu dawkowania co 2 tyg., ≥17 dni w razie stosowania co 3 tyg. i ≥24 dni u osób przyjmujących lek co 4 tyg.

Osoby w podeszłym wieku
Nie przewiduje się by wiek wpływał na ekspozycję na lanadelubam, dlatego nie ma konieczności modyfikacji dawkowania u osób w podeszłym wieku (>65 lat).

Zaburzenia czynności wątroby i nerek
Nie przeprowadzono badań z udziałem pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek. Nie przewiduje się by zaburzenia te wpływały na profil bezpieczeństwa lub ekspozycję na lek, dlatego nie jest konieczne dostosowanie dawki u osób z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby.

Uwagi dla Lanadelumab

Lanadelumab nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn.

Preparaty na rynku polskim zawierające lanadelumab