Mechanizm działania
Środek wziewny do znieczulenia ogólnego. Bezbarwny płyn, ciśnienie parowania w temp. 20°C wynosi 669 mm Hg, lotny w temp. <22,8°C. Temperatura wrzenia 22,8°C przy ciśnieniu 1 atm. Współczynnik rozdziału krew/gaz wynosi 0,424, mózg/gaz – 0,54, tłuszcz/gaz – 18,8. Szybko wywołuje wprowadzenie do znieczulenia oraz bardzo szybko budzenie, szybko wydalany przez płuca.
Farmakokinetyka
Ulega w niewielkim stopniu biotransformacji w wątrobie, metabolity wydalane z moczem stanowią 0,02% zastosowanej dawki. MAC wynosi średnio 7,3%, zmienia się w zależności od wieku: 0–1. rż. MAC desfluranu w 100% O2 wynosi 8,95–10,65%, a w mieszaninie 40% O2 i 60% N2O – 5,75–7,75%; 1.–12. rż. odpowiednio: 7,2–9,4% i 5,75–7%; 18.–30. rż.: 6,35–7,25% i 3,75–4,25%; 30.–65. rż.: 5,75–6,25% i 1,75–3,25%. MAC zmniejsza się u osób w podeszłym wieku oraz w przypadku użycia innych leków wpływających depresyjnie na OUN (pochodne benzodiazepiny, opioidowe leki przeciwbólowe). Desfluran powoduje depresję oddechową, działając bezpośrednio na ośrodek oddechowy, a także na mięśnie oddechowe. Zmniejsza napięcie mięśni gładkich oskrzeli i naczyń krwionośnych, powodując zmniejszenie obwodowego oporu naczyniowego, a także mięśni szkieletowych. Zmniejsza siłę skurczu m. sercowego, obniża ciśnienie tętnicze. Nie zwiększa wrażliwości na aminy katecholowe. Nie powoduje „zespołu podkradania”.
Znieczulenie ogólne z zastosowaniem środków wziewnych.
Nadwrażliwość na halogenowe środki znieczulające, skłonność do występowania hipertermii złośliwej u chorego lub w rodzinie. Nie stosować u chorych, u których po znieczuleniu wziewnymi halogenowymi anestetykami wystąpiły zaburzenia czynności wątroby, żółtaczka, niewyjaśniona gorączka, leukocytoza, eozynofilia. Nie stosować u chorych z objawami nadciśnienia wewnątrzczaszkowego, z ciężką hipowolemią lub niedociśnieniem, do indukcji znieczulenia u dzieci (u 50% – skurcz krtani, u 72% – kaszel) oraz chorych z przeciwwskazaniami do znieczulenia ogólnego.
Sposób podawania
Lek powinien być podawany przez odpowiedni parownik, stosowany tylko przez doświadczonego anestezjologa z możliwością zabezpieczenia drożności dróg oddechowych i resuscytacji krążeniowo-oddechowej.
Choroba niedokrwienna serca
Stosowanie desfluranu jako jedynego anestetyku w dużych stężeniach do indukcji znieczulenia u chorych na chorobę niedokrwienną serca może wywołać ostre niedotlenienie serca związane z wahaniami ciśnienia tętniczego. W tych przypadkach zaleca się skojarzenie z anestetykami dożylnymi i opioidami.
Pochłaniacze CO2
Desfluran podobnie jak inne środki halogenowe może wchodzić w reakcję z pochłaniaczami CO2, w wyniku czego powstaje CO i może się zwiększyć stężenie COHb we krwi. Aby zmniejszyć to ryzyko, należy używać świeżych pochłaniaczy CO2.
Sympatykomimetyki
Sympatykomimetyki (izoprenalina i epinefryna) – niebezpieczeństwo wystąpienia ciężkich komorowych zaburzeń rytmu (jednoczesne stosowanie niewskazane).
Efedryna, pseudoefedryna, amfetamina i jej pochodne
Efedryna i pseudoefedryna, amfetamina i pochodne mogą wywołać przełom nadciśnieniowy (przerwać stosowanie kilka dni przed planowanym zabiegiem).
β-adrenolityki
β-adrenolityki – osłabienie sercowo-naczyniowych mechanizmów wyrównawczych i niebezpieczeństwo hipotensji (powiadomić anestezjologa o stosowaniu, nie odstawiać przed zabiegiem).
Izoniazyd
Izoniazyd – nasilenie działania hepatotoksycznego (przerwać stosowanie kilka dni przed planowanym zabiegiem).
Leki zwiotczające mieęsnie, leki miejscowo znieczulające, anestetyki dożylne
Nasila działanie leków zwiotczających mięśnie, miejscowo znieczulających oraz anestetyków dożylnych.
Zależne od dawki obniżenie ciśnienia tętniczego, zwiększenie częstotliwości rytmu serca, zaburzenia oddychania.
Wprowadzenie do znieczulenia: wzmożone ślinienie, kaszel, wstrzymywanie oddechu, bezdech, rzadziej skurcz krtani.
Wybudzanie: nudności i wymioty. Zespół hipertermii złośliwej (sztywność mięśni, tachypnoë, sinica, tachykardia, zwiększenie temperatury ciała, zaburzenia rytmu serca, niedociśnienie). Zapalenie wątroby w przypadku powtarzanego stosowania w krótkim czasie. Zwiększa przepływ mózgowy, hiperwentylacja (zmniejszenie pCO2 do 27 mm Hg) i stosowanie barbituranów osłabia to działanie.
Kategoria B. Ze względu na brak odpowiednich badań zaleca się stosowanie u kobiet w ciąży jedynie w przypadku zdecydowanej konieczności.
Nie stosować w okresie karmienia piersią.
Dorośli.
Wprowadzenie do znieczulenia desfluranem: rozpoczynać od stężenia 3%, zwiększać o 0,5–1% co 2–3 wdechy, aż do uzyskania stężenia 8,5–11%. Wdychanie desfluranu w stężeniu 4–11% wywołuje znieczulenie chirurgiczne po 2–4 min.
Po wprowadzeniu do znieczulenia anestetykiem dożylnym (np. propofol) desfluran podaje się w mniejszych stężeniach 0,5–1%.
Podtrzymywanie znieczulenia: ze 100% tlenem – 2,5–8,5%, z tlenem i podtlenkiem azotu – 2–6%.
Niewskazany do wprowadzenia do znieczulenia u dzieci. Podtrzymywanie znieczulenia – 5,2–10%.
W przewlekłej niewydolności nerek lub wątroby oraz podczas operacji przeszczepiania nerki stosuje się desfluran w stężeniu 1–4% w mieszaninie z O2 i N2O.
w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 12 zł