Określenie zakresu świadczeń zdrowotnych, do których udzielania uprawniony jest ratownik medycznych wykonujący zadania zabezpieczenia medycznego Sił Zbrojnych RP - to cel rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej w sprawie zakresu świadczeń zdrowotnych, które mogą być udzielane przez ratownika medycznego wykonującego zadania zawodowe w podmiotach leczniczych będących jednostkami budżetowymi i jednostkami wojskowymi, dla których podmiotem tworzącym jest Minister Obrony Narodowej oraz w jednostkach podległych Ministrowi Obrony Narodowej niebędących podmiotami leczniczymi. Projekt trafił właśnie do konsultacji.
Zakres świadczeń zdrowotnych podzielony został na dwa rodzaje – świadczenia zdrowotne, do których udzielania uprawniony jest ratownik medyczny w drodze kształcenia przed i podyplomowego - uregulowanego do tej pory rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 20 kwietnia 2016 r. w sprawie medycznych czynności ratunkowych i świadczeń zdrowotnych innych niż medyczne czynności ratunkowe które mogą być udzielane przez ratownika medycznego (Dz.U. 2016 r. poz. 587, z późn. zm.) oraz zakres tzw. „poszerzonych kompetencji” wynikających ze specyfiki zagrożeń oraz charakteru służby - zadania zawodowe w specyficznym środowisku i w trudnych warunkach, z ograniczonym dostępem do specjalistycznej pomocy i przedłużającym się czasem ewakuacji - w kraju jak i poza jego granicami (sytuacja taktyczna, ograniczenie dostępności pełnej opieki medycznej, przedłużający się czas ewakuacji, uciążliwe warunki klimatyczne).
Standardy opieki medycznej świadczonej w warunkach taktycznych znacząco różnią się od obowiązujących standardów systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego. Specyfika działań ratowniczych w Siłach Zbrojnych RP wymaga stosowania standardów taktycznych m. in. TCCC (Tactical Combat Casualty Care) oraz wymusza i uzasadnia poszerzenie kompetencji wojskowego personelu medycznego, w tym ratowników medycznych. Również wdrożone w wojskowej służbie zdrowia dokumenty doktrynalne zobowiązują Siły Zbrojne RP do uzyskania zdolności przewidzianych dla innych armii NATO.
Jak pokazują dotychczasowe doświadczenia z działań na polu walki, wojskowy personel medyczny powinien posiadać uprawnienia do podawania ściśle określonych produktów leczniczych. Uprawnienia do udzielania świadczeń zdrowotnych, w warunkach sytuacji kryzysowych i przy zabezpieczeniu medycznym działań jednostek nabywane będą podczas wojskowo-medycznych kursów kwalifikacyjnych określonym odrębnym rozporządzeniem.
Wnioskowane przez MON poszerzenie uprawnień ratowników medycznych wykonujących zawód w strukturach i na potrzeby Sił Zbrojnych RP obejmuje m.in.: wykonywanie drobnych zabiegów chirurgicznych; wykonanie fasciotomii ratunkowej; wykonanie blokady obwodowej nerwów kończyn; wykonanie badania USG u pacjenta urazowego; wykonanie drenażu jamy opłucnowej ze wskazań życiowych; podawanie krwi, składników krwi i preparatów krwiozastępczych pacjentom z objawami wstrząsu hipowolemicznego.
