Pytanie nadesłane do redakcji
Otrzymując ostatnio wyniki hemoglobiny glikolizowanej, dostaję trzy parametry: HBA1C, HB, A1C. O ile rozumiem ten pierwszy, dwa pozostałe są zupełnie niejasne dla mnie. Czym jest w tym zestawieniu HB, a czym A1C? Jakie powinny być ich wartości? Jaki stosunek jednego do drugiego?
Odpowiedziała
dr n. med. Elżbieta Orłowska-Kunikowska
Klinika Nadciśnienia Tętniczego i Diabetologii
Gdański Uniwersytet Medyczny
Hb lub HGB jest to skrót od słowa hemoglobina. Jest to białko zawarte w eryrtocytach, które transportuje tlen.
Jej prawidłowe stężenie u osób dorosłych wynosi od 12 do 17 g/dl (u kobiet) i od 13 do 18 g/dl (u mężczyzn). Może też być wyrażone w milimolach/litr.
Prawidłowa hemoglobina u osób dorosłych prawie w całości (98%) składa się z hemoglobiny A (HbA), określanej jako HbA1. Hemoglobina wiąże glukozę. W wyniku tego połączenia powstaje hemoglobina glikowana (glikowana HbA1). Jej stężenie jest proporcjonalnie zwiększone do częstości epizodów hiperglikemii (czyli im większe stężenie cukru we krwi, tym większe stężenie HbA1). Jest kilka glikowanych frakcji hemoglobiny A1, mianowicie: HbA1a, HbA1b i HbA1c. Spośród tych 3 frakcji tylko HbA1c jest stabilna i dobrze koreluje ze stężeniem cukru we krwi. Dlatego jest używana jako kryterium wyrównania cukrzycy i tylko ten parametr jest dla Pani ważny.
Prawidłowe stężenie HbA1c wynosi od 4 do 6% hemoglobiny całkowitej, czyli Hb. U osób chorych na cukrzycę ten odsetek HbA1c jest wyższy niż u zdrowych, bo stężenie cukru we krwi przekracza wartości prawidłowe. Pacjenci z cukrzycą powinny dążyć do uzyskania wartości jak najbardziej zbliżonych do prawidłowych, tzn. poniżej 6,5%. Należy podkreślić, że dla każdego indywidualnie lekarz powinien ustalić wartość odsetka HbA1c, do którego pacjent powinien dążyć. Dla większości pacjentów z dłużej trwająca cukrzycą wartość ta nie powinna przekraczać 7%.
