1996–2001 Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie
1993–1995 WSS im. L. Rydygiera w Krakowie
Dorobek naukowy
Ponad 100 publikacji pełnotekstowych w czasopismach polskich i zagranicznych, recenzent prestiżowych czasopism hematologicznych: Haematologica, Leukemia and Lymphoma, British Journal of Haematology, itd. Wykładowca na zjazdach krajowych i zagranicznych.
Dorobek zawodowy
I stopień specjalizacji z chorób wewnętrznych 1997
stopień doktora nauk medycznych 2000
II stopień specjalizacji z chorób wewnętrznych 2001
II stopień specjalizacji z hematologii 2005
stopień doktora habilitowanego nauk medycznych 2013
stanowisko profesora nadzwyczajnego 2013
Zainteresowania zawodowe
Ekspert w diagnostyce i leczeniu nowotworów krwi, rzadkich chorób hematologicznych (choroba Gauchera, HLH) oraz autologicznej i allogenicznej transplantacji macierzystych komórek hematopoetycznych.
Przynależność do towarzystw i organizacji
American Society of Hematology
Swedish Society of Hematology
European Group for Blood and Marrow Transplantation
Histiocyte Society
European Working Group on Gaucher Disease
Inne informacje
Bogate doświadczenia zawodowe w pracy w kraju i za granicą (Szwecja, USA, Norwegia)
Celiakia
Celiakia (glutenozależna choroba trzewna) to przewlekła, wielonarządowa choroba o podłożu autoimmunologicznym, w której u osób predysponowanych genetycznie wskutek spożywania glutenu dochodzi do uszkodzenia jelita cienkiego. Objawy celiakii mogą dotyczyć przewodu pokarmowego (bóle brzucha, przewlekła biegunka, wzdęcia), ale także innych narządów. Diagnoza jest stawiana na podstawie badania przeciwciał we krwi oraz wyników badania biopsji jelita. Leczenie celiakii polega na stosowaniu przez całe życie diety bezglutenowej, która powoduje ustąpienie objawów i umożliwia prowadzenie normalnego trybu życia.
Przeziębienie
Przeziębienie to zespół objawów związanych z zapaleniem błony śluzowej nosa, gardła i zatok przynosowych, spowodowany zakażeniem wirusowym. Częstość przeziębienia różni się w zależności od sezonu i jest zmienna osobniczo.
Dieta cukrzycowa
Dieta jest bardzo istotnym elementem terapii cukrzycy. Warunkuje ona utrzymanie właściwego stężenia glukozy i tłuszczów (lipidów) we krwi oraz optymalne wartości ciśnienia tętniczego. Dobrze dobrana dieta zmniejsza ryzyko wystąpienia powikłań cukrzycy, jak również redukuje ryzyko chorób naczyniowych. Właściwy model żywienia odgrywa także ważną rolę w prewencji i leczeniu przewlekłych powikłań cukrzycy (mikroangiopatii, retinopatii i nefropatii cukrzycowej).
Nerkowa kwasica cewkowa
Nerkowe kwasice cewkowe to grupa zaburzeń prowadzących do rozwoju kwasicy, czyli zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej organizmu. Nerkowa kwasica cewkowa może być chorobą wrodzoną, ale częściej jest nabyta i związana z innymi chorobami. Objawy zależą od rodzaju choroby, w postaciach wrodzonych mogą być ciężkie, a u dorosłych nerkowa kwasica cewkowa może mieć przebieg bezobjawowy.
Dławica piersiowa związana z mostkami mięśniowymi
Skutkiem tej wrodzonej anomalii anatomicznej jest ucisk i zmniejszenie przepływu krwi, a tym samym tlenu i składników odżywczych, przez daną gałąź tętnicy w czasie skurczu serca. Zmniejsza się wówczas tzw. rezerwa wieńcowa, co odczuwane jest w postaci bólu w klatce piersiowej, pojawiającego się głównie podczas wysiłku fizycznego oraz stresu.
Niedokrwistość chorób przewlekłych: przyczyny, objawy, leczenie
Niedokrwistość chorób przewlekłych towarzyszy chorobom przewlekłym, takim jak zakażenia bakteryjne, pasożytnicze, grzybicze, nowotwory złośliwe, choroby autoimmunologiczne (np. reumatoidalne zapalenie stawów, toczeń rumieniowaty układowy, układowe zapalenia naczyń), nieswoiste zapalenia jelit, niewydolność serca, niewydolność nerek, przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP), otyłość. Niedokrwistość chorób przewlekłych zwykle ujawnia się kilka miesięcy po wystąpieniu choroby podstawowej. Jej nasilenie koreluje z ciężkością choroby podstawowej.
Przetaczanie preparatów krwi i produktów krwiopochodnych
Transfuzja niewiele różni się od podawania kroplówki dożylnej. Podczas przetaczania pielęgniarka lub lekarz mogą okresowo monitorować czynność serca, ciśnienie tętnicze i temperaturę ciała. Szybkość przetaczania uzależniona jest od rodzaju podawanego składnika, zwykle przetoczenie trwa około 30 minut. Każda transfuzja wpisywana jest do historii choroby pacjenta, karty gorączkowej i książki transfuzyjnej.
Zespół nerczycowy
Zespół nerczycowy to grupa objawów klinicznych (dolegliwości) oraz nieprawidłowości w badaniach laboratoryjnych, będących powikłaniem chorób nerek, w których dochodzi do dużej utraty białka z moczem (białkomocz).
Nadkrzepliwość
Nadkrzepliwość (trombofilia), to skłonność do występowania zmian zakrzepowych w układzie krążenia.
Nadczynność tarczycy w ciąży
Najczęstszą przyczyną nadczynności tarczycy u kobiet w ciąży jest choroba Gravesa i Basedowa.
Idiopatyczne włóknienie płuc
Idiopatyczne włóknienie płuc jest szczególną postacią przewlekłego, postępującego śródmiąższowego zapalenia ograniczonego do płuc, o nieznanej przyczynie, występującego szczególnie u osób w starszym wieku. Głównymi objawami są duszność i suchy kaszel stopniowo nasilają się przez wiele miesięcy, a niekiedy i lat. Jest poważną chorobą, postępującą, która prowadzi do niewydolności oddechowej.
Choroba śródmiąższowa płuc związana z zapaleniem oskrzelików i złuszczające się śródmiąższowe zapalenie płuc
Choroba śródmiąższowa płuc związana z zapaleniem oskrzelików i złuszczające się śródmiąższowe zapalenie płuc występują wyłącznie u palaczy tytoniu. Objawami są kaszel i duszność. Choroba pojawia się zazwyczaj między 30. a 50. rokiem życia. Zwykle przebiega łagodnie i zmiany na ogół ustępują po zaprzestaniu palenia papierosów
Ostra niewydolność wątroby
Ostra niewydolność wątroby to jeden z najbardziej dramatycznych zespołów klinicznych obserwowanych w praktyce - śmiertelność w przebiegu choroby sięga 30—80%.
Eozynofilie płucne
Eozynofilie płucne należą do chorób płuc, w których komórki - eozynofile gromadzą się w pęcherzykach płucnych oraz tzw. tkance śródmiąższowej płuc. W większości przypadków nadmierna liczba eozynofilów występuje także we krwi. Nagromadzone komórki tworzą tzw. eozynofilowy naciek zapalny obejmujący w różnym zakresie płuca, oskrzela i naczynia krwionośne.
Choroba Pageta
Choroba Pageta to choroba kości o nieznanej przyczynie, która polega na zaburzeniu równowagi między prawidłowymi procesami tworzenia się i wchłaniania kości, co prowadzi do chaosu w budowie kości. Niektóre fragmenty kości są wówczas przerośnięte i nadmiernie pogrubiałe, inne natomiast zbyt słabo zbudowane. Kości stają się mało wytrzymałe i mają tendencję do łamania się.
Niedokrwistość chorób przewlekłych: przyczyny, objawy, leczenie
Niedokrwistość chorób przewlekłych towarzyszy chorobom przewlekłym, takim jak zakażenia bakteryjne, pasożytnicze, grzybicze, nowotwory złośliwe, choroby autoimmunologiczne (np. reumatoidalne zapalenie stawów, toczeń rumieniowaty układowy, układowe zapalenia naczyń), nieswoiste zapalenia jelit, niewydolność serca, niewydolność nerek, przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP), otyłość. Niedokrwistość chorób przewlekłych zwykle ujawnia się kilka miesięcy po wystąpieniu choroby podstawowej. Jej nasilenie koreluje z ciężkością choroby podstawowej.
Zespół rozrostu bakteryjnego
Zespół rozrostu bakteryjnego jelita cienkiego (SIBO) to stan, w którym w jelicie cienkim występuje zwiększona liczba bakterii, co powoduje objawy i może prowadzić do zaburzeń trawienia i wchłaniania. Głównymi objawami są: wzdęcie brzucha, biegunki, ból brzucha. Nieleczone SIBO pociąga za sobą niekorzystne skutki zdrowotne (m.in. niedobór witaminy B12, A i D, niedożywienie).
Dieta w zespole metabolicznym
Badania naukowe potwierdzają korzyści wynikające ze stosowania diety śródziemnomorskiej u pacjentów z zespołem metabolicznym. Okazuje się, że wywiera ona korzystny wpływ na typowe składowe tego zespołu.
Ostra białaczka szpikowa
Ostre białaczki szpikowe (AML) są nowotworami złośliwymi wywodzącymi się z komórek szpiku kostnego, które uniezależniły się od mechanizmów regulacyjnych i mają zdolność do niekontrolowanego namnażania się. Komórki te dominują w szpiku i we krwi, a także mogą tworzyć nacieki w różnych narządach i upośledzać ich czynność.
