Stwierdzono u mnie astmę oskrzelową. Zacząłem brać leki, jednak po jakimś czasie pojawiły się działania niepożądane, które występują u mnie z wyjątkowo silnym natężeniem, np. uczucie gorąca na twarzy, uczucie puchnięcia szyi, rozszerzenie źrenic, szum i dzwonienie w uszach, drętwienie kończyn, upośledzenie ruchów, zawroty głowy, lęk, bardzo duża wrażliwość na różne bodźce, uczucie silnego pobudzenia (jak po wypiciu dużej ilości napojów energetycznych), kłucie w sercu i nagły atak – rozsadzający ból, w wyniku którego aż zgina mnie w pół.
Mimo zmiany leku z Flixotide na Alvesco, objawy wciąż się utrzymują. Obniżają one jakość życia i utrudniają wykonywanie obowiązków w pracy. Po wysiłku fizycznym również występują te same objawy, a także parę dni po odstawieniu leku. Zdarzyło mi się nie spać 3 noce z rzędu po tych lekach, a kołatanie serca właściwie wciąż mi towarzyszy. Jaka jest przyczyna tych objawów? I czy jest jakiś inny sposób leczenia astmy?
Glikokortykosteroidy wziewne (należy do nich zarówno Flixotide [nazwa chemiczna flutikazon], jak i Alvesco [nazwa chemiczna cyklezonid]) są najważniejszymi lekami stosowanymi w leczeniu astmy. Leki te charakteryzują się działaniem przeciwzapalnym, powodującym ustąpienie lub znaczne zmniejszenie nasilenia objawów choroby.
Astma to choroba przewlekła, której leczenie jest długotrwałe. Wielkość stosowanych dawek leku zależy od nasilenia objawów takich jak: duszności, kaszel (zwłaszcza po wysiłku lub w nocy), świszczący oddech, a także od konieczności częstego zażywania doraźnych leków rozszerzających oskrzela, takich jak salbutamol, fenoterol itp. W większości przypadków już w ciągu kilku dni od rozpoczęcia leczenia następuje poprawa. Najwcześniej (po ok. 7 dniach) ustępuje nocny kaszel, po dłuższym okresie leczenia poprawia się tolerancja wysiłku.
Glikokortykosteroidy wziewne stosowane w odpowiednich dawkach są lekami bezpiecznymi. Większość z nich mogą stosować kobiety w ciąży, a także małe dzieci.
Do najczęstszych działań niepożądanych tej grupy leków należą działania miejscowe, takie jak: chrypki, grzybice jamy ustnej i gardła, rzadziej bezgłos. Ryzyko wystąpienia objawów miejscowych w znaczący sposób zmniejsza dozowanie leków z użyciem komór inhalacyjnych (np.: Volumatic, Babyhaler, Aerochamber, Optichamber itp.) oraz mycie zębów i płukanie jamy ustnej po inhalacji leku.
Znacznie rzadziej występują reakcje nadwrażliwości ze strony skóry. Bardzo rzadko może wystąpić paradoksalny skurcz oskrzeli, niepokój, zaburzenia snu, zaburzenia w zachowaniu (głównie u dzieci), niestrawność, bóle stawów, obrzęk twarzy i jamy ustnej, reakcje anafilaktyczne.
Przy długotrwałym, niekontrolowanym stosowaniu bardzo dużych dawek leku należy pamiętać o ryzyku wystąpienia działań ogólnoustrojowych.
Nie pisze Pan, czy przyjmuje Pan wyłącznie glikokortykosteroid wziewny. W leczeniu astmy stosuje się również leki z innych grup np: ß-2mimetyki, leki antyleukotrienowe czy antycholinergiczne. Mogą one być odpowiedzialne za występowanie niektórych ze zgłaszanych przez Pana działań niepożądanych.
Część z występujących u Pana objawów wydaje się nie mieć związku z zastosowanym leczeniem, dlatego niezbędna byłaby konsultacja z lekarzem pulmonologiem (lekarz chorób płuc) lub alergologiem w celu weryfikacji rozpoznania i ewentualnej zmiany leków.
Na pytanie odpowiedziała
Dr n. med. Grażyna Durska
Zakład Medycyny Rodzinnej, Pomorski Uniwersytet Medyczny w Szczecinie
Poradnia alergologiczna „Podgórna” w Szczecinie
Piśmiennictwo:
Światowa strategia rozpoznawania, leczenia i prewencji astmy. Med. Prakt. Wyd. specj., 1/2008.Pharmindex. Kompendium leków. CMP Medica Poland Sp. z o.o. 2008; 440–441, 133.
Chazan R.: Blaski i cienie w stosowaniu glikokortykoterapii. Terapia, 2009; 10 (231): 83–88.
Górski P.: Astma ciężka skutecznie i bezpiecznie leczona dużymi dawkami cyklezonidu. Alergia, 2010; 2 (44): 2–3.
Kupczyk M., Kuna P.: Test kontroli astmy – Asthma Control Test ( ACT) – w codziennej praktyce lekarskiej. Terapia, 2006; 4 (178): 2–3.
