α2-globuliny są jedną z frakcji proteinogramu, czyli rozkładu elektroforetycznego białek. Stanowią one 7-13% białka całkowitego.
Ich stężenie zmniejsza się w przypadku niewydolności wątroby, utraty białka (np. z moczem) czy nasilonej hemolizy.
Stężenie α2-globulin zwiększa się w stanach zapalnych, w zespole nerczycowym, chłoniaku Hodgkina, w cholestazie, po systemowym leczeniu glikokortykosteroidami.
Wśród α2-globulin wyróżnia się: α2-makroglobulinę, haptoglobinę i ceruloplazminę.
Haptoglobina wyłapuje hemoglobinę, która powstaje podczas rozpadu krwinek czerwonych i zabezpiecza tym samym nerki przed jej szkodliwym działaniem. Jej stężenie zwiększa się w przypadku zapalenia oraz gdy dochodzi do niszczenia tkanek. Stężenie haptoglobiny zmniejsza się po krwotokach, podczas nasilonego rozpadu krwinek czerwonych, a także w chorobach wątroby. Zmniejszenie stężenia haptoglobiny jest bardzo czułym markerem wewnątrznaczyniowej hemolizy.
α2-makroglobulina to marker ostrego zapalenia trzustki. Jej stężenie rośnie w przypadku zapalenia tego narządu.
Ceruloplazmina to białko, które transportuje miedź i pozwala na łączenie się transferyny z żelazem. Odpowiada za funkcje oksydacyjne osocza. Jej niedobór obserwuje się w chorobie Wilsona i Menkesa.
Jakie są wskazania do badania stężenia α2-globulin?
Wskazaniem do badania stężenia α2-globulin są choroby wątroby, choroby przewodu pokarmowego oraz choroby nerek, a także niedobory białek nośnikowych.
Jak przebiega badanie stężenia α2-globulin?
Badanie stężenia α2-globulin wykonuje się we krwi, zazwyczaj pobranej z żyły łokciowej.
Jak należy przygotować się do badania stężenia α2-globulin?
Badanie stężenia α2-globulin nie wymaga przygotowania.
Jakie są przeciwwskazania do badania stężenia α2-globulin?
Nie ma przeciwwskazań do badania stężenia α2-globulin.
Jakie są powikłania po badaniu stężenia α2-globulin?
Nie ma powikłań badania stężenia α2-globulin.
