Czy można sobie wyobrazić życie przeciętnego 30-latka, wykształconego, mieszkańca miasta, który zrezygnował z pracy, którą lubił, nie korzysta z usług fryzjera ani kosmetyczki, nie chodzi na basen, nie jeździ na wypady za miasto w weekend – choć pogoda sprzyja... A jednak, jeśli choruje na łuszczycę, to tak właśnie może wyglądać jego (lub jej) codzienność. Może, ale nie musi – m.in. dzięki projektowi "Zwyczajnie Aktywni".
Szacuje się, że w Polsce choruje na łuszczycę do 3% społeczeństwa. Choroba najczęściej ujawnia się już w młodym wieku, a więc atakuje głównie osoby będące w pełni aktywności życiowej i zawodowej.
Jednym z najważniejszych pozaleczniczych elementów wpływających na samopoczucie chorych jest tryb życia. Zwłaszcza osoby młode powinny mieć możliwość realizowania zwyczajnych aktywności, takich jak sport, życie towarzyskie, rodzinne oraz praca zawodowa, aby jak najlepiej radzić sobie z chorobą. W przypadku łuszczycy objawy choroby powodują jednak, że chorzy wycofują się ze swoich dotychczasowych aktywności.
Widok zmian skórnych – w postaci grudek pokrytych srebrnobiałą łuską lub czerwonych, łuszczących się plam – na głowie, kolanach czy łokciach – może powodować różne, najczęściej nieprzychylne reakcje u spotykanych osób. Nawet drobne zmiany na paznokciach czy na twarzy u młodej kobiety rodzą pytania i komentarze otoczenia, na które chorzy nie są przygotowani mentalnie, często rezygnują więc ze spotkań, z podróży transportem miejskim, a niekiedy nawet z pracy.
Pogarsza to ich sytuację psychiczną, ale również materialną, co może bezpośrednio wpływać na proces leczenia oraz nasilenie objawów choroby. Tu krąg się zamyka. Nasilenie objawów może się wiązać z silną bolesnością zmian chorobowych, a u części chorych – z rozwojem innych, tzw. współistniejących chorób, którymi mogą być np. łuszczycowe zapalenie stawów, cukrzyca czy nieswoiste zapalenie jelit. To jeszcze bardziej ogranicza ich zwyczajne aktywności i pogłębia poczucie wyobcowania i osamotnienia. Chorzy na łuszczycę mogą więc funkcjonować w ciągłym stresie i z wysokim ryzykiem depresji, co także zaostrza przebieg choroby, wytwarzając mechanizm błędnego koła.
Aby poprawić jakość swojego życia, chorzy na łuszczycę potrzebują więc wsparcia w zwiększeniu szans na utrzymanie swych dotychczasowych, zwyczajnych aktywności, również w pracy zawodowej. Projekt "Zwyczajnie Aktywni" wychodzi właśnie naprzeciw takim potrzebom.
W ramach projektu stworzono konkurs o grant dla organizacji, zrzeszających pacjentów z autoimmunologicznymi chorobami zapalnymi z obszarów: gastroenterologicznego (choroba Leśniowskiego-Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego), reumatologicznego (reumatoidalne zapalenie stawów, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa) oraz dermatologicznego (łuszczyca, łuszczycowe zapalenie stawów). Zadanie konkursowe polega na przygotowaniu projektu działań dla chorych, który umożliwi ich aktywizację zawodową, wpływając na poprawę jakości ich życia. Projekt ma więc pomóc utrzymać dotychczasową zwyczajną aktywność chorych osób w ich pracy.
Projekty do konkursu "Zwyczajnie Aktywni" można zgłaszać do 10 września w Biurze Konkursu, w Warszawie przy ul. Paryskiej 23a, a także drogą mailową, przesyłając swoje zgłoszenie na adres: konkurs@zwyczajnieaktywni.pl. Regulamin konkursu oraz formularz zgłoszeniowy są dostępne na stronie: www.zwyczajnieaktywni.pl
