Cefotaxim-MIP 2 g - proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań i infuzji

Zakażenia wywołane przez wrażliwe drobnoustroje: zakażenia dolnych dróg oddechowych, zakażenia dróg moczowych, zakażenia narządów płciowych, posocznica, zakażenia skóry i tkanek miękkich, zakażenia w obrębie jamy brzusznej, w tym zapalenie otrzewnej, zakażenia kości i stawów, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych. Dorośli i dzieci po 12. rż. Zwykle w niepowikłanaych zakażeniach 1–2 g/d w 2 daw. podz. i.m. lub i.v. Zakażenia umiarkowane do ciężkich 3–6 g/d w 3 daw. podz. i.m. lub i.v. Ciężkie zakażenia wymagające podawania dużych dawek, np. posocznica – 6–8 g/d (2 g i.v. co 6 lub 8 h). Zakażenia zagrażające życiu – do 12 g/d (2 g i.v. co 4 h). Dawki do 6 g/d należy podawać w co najmniej 2 daw. podz. co 12 h; większe dawki – w co najmniej 3–4 daw. podz., podawanych odpowiednio co 8 lub 6 h. Niemowlęta i dzieci do 12. rż. 50–100 mg/kg mc./d w 2–4 daw. podz.; w zakażeniach ciężkich dawkę można zwiększyć do 200 mg/kg mc./d. Noworodki i wcześniaki. 50 mg/kg mc./d w 2–4 daw. podz.
Niepowikłana rzeżączka. Dorośli. I.m. w pojedynczej dawce. Kobiety – 500 mg, mężczyźni – 1 g.
Profilaktyka zakażeń okołooperacyjnych. Dorośli. 1 g i.m. lub i.v. jednorazowo, 30–90 min przed zabiegiem.

Nadwrażliwość na cefalosporyny, penicyliny lub którykolwiek składnik preparatu.