Immunoglobulina ludzka nieswoista
Nazwa preparatu | Postać; dawka; opakowanie | Producent | Cena 100% | Cena po refundacji |
---|---|---|---|---|
Octagam 10%
|
roztwór do infuzji;
100 mg/ml (10 g/100 ml);
1 butelka 100 ml
|
Octapharma
|
b/d
|
|
Octagam 10%
|
roztwór do infuzji;
100 mg/ml (2 g/20 ml);
1 fiol. 20 ml
|
Octapharma
|
b/d
|
|
Octagam 10%
|
roztwór do infuzji;
100 mg/ml (20 g/200 ml);
1 butelka 200 ml
|
Octapharma
|
b/d
|
|
Octagam 10%
|
roztwór do infuzji;
100 mg/ml (5 g/50 ml);
1 butelka 50 ml
|
Octapharma
|
b/d
|
|
Uwaga: ceny leków refundowanych są zgodne z przepisami obowiązującymi od 1 kwietnia 2024 r.
Leczenie substytucyjne w zespołach pierwotnych niedoborów odporności z upośledzeniem wytwarzania przeciwciał. Schemat dawkowania powinien doprowadzić do osiągnięcia stężenia minimalnego IgG (oznaczanego przed kolejnym wlewem i.v.) co najmniej 6 g/l. Początkowo 0,4–0,8 g/kg mc., następnie 0,2 g/kg mc. co 3–4 tyg. Do osiągnięcia stężenia IgG 6g/l konieczna jest dawka 0,2–0,8 g/kg mc./mies., po osiągnięciu stanu stacjonarnego (zwykle po 3–6 mies. od rozpoczęcia leczenia) dawki podaje się w odstępach 3–4 tyg.
Leczenie substytucyjne w przypadku wtórnych niedoborów odporności u pacjentów z ciężkimi lub nawracającymi zakażeniami, których leczenie przeciwdrobnoustrojowe okazało się nieskuteczne lub z potwierdzonymi zaburzeniami wytwarzania swoistych przeciwciał (brak ≥2-krotnego zwiększenia miana swoistych IgG w odpowiedzi na szczepionkę pneumokokową polisacharydową oraz szczepionkę z antygenem polipeptydowym) lub ze stężeniem IgG w surowicy <4 g/l. 0,2–0,4 g/kg mc. co 3–4 tyg. Należy dokonywać oznaczania i oceny stężeń minimalnych IgG w odniesieniu do częstości występowania zakażeń; w razie konieczności dostosować dawkę. U pacjentów z utrzymującym się zakażeniem konieczne może być zwiększenie dawki, natomiast w przypadku braku zakażenia można rozważyć jej zmniejszenie.
Pierwotna małopłytkowość immunologiczna u pacjentów z dużym ryzykiem krwawień albo przed zabiegiem chirurgicznym w celu skorygowania liczby płytek krwi. 0,8–1 g/kg mc. (dawkę można powtórzyć w ciągu 3 dni) lub 0,4 g/kg mc./d przez 2–5 dni. W przypadku nawrotu leczenie można powtórzyć.
Zespół Guillaina i Barrégo. 0,4 g/kg mc./d przez 5 dni. W przypadku nawrotu leczenie można powtórzyć.
Choroba Kawasakiego. 2 g/kg mc. w pojedynczej dawce; stosować w skojarzeniu z kwasem acetylosalicylowym.
Przewlekła zapalna poliradikuloneuropatia demielinizacyjna. Początkowo 2 g/kg mc. w daw. podz. przez 2–5 dni, następnie 1 g/kg mc. przez 1–2 dni co 3 tyg.
Wieloogniskowa neuropatia ruchowa. Początkowo 2 g/kg mc. przez 2–5 dni, następnie 1 g/kg mc. co 2–4 tyg. lub 2 g/kg mc. co 4–8 tyg. przez 2–5 dni.
Czynne zapalenie skórno-mięśniowe leczone lekami immunosupresyjnymi, w tym kortykosteroidami, lub z nietolerancją na tego typu leki albo przeciwwskazaniami do ich stosowania. 2 g/kg mc. w daw. podz. przez 2–5 dni co 4 tyg.
Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu. Nie stosować u pacjentów z selektywnym niedoborem IgA, u których występują przeciwciała przeciwko IgA.
Cuvitru (roztwór do wstrzykiwań) Flebogamma DIF (roztwór do infuzji) Hizentra (roztwór do wstrzykiwań podskórnych) HyQvia (roztwór do infuzji do podania s.c.) Ig Vena (roztwór do infuzji) Intratect (roztwór do infuzji) Kiovig (roztwór do infuzji) Pentaglobin (roztwór do infuzji) Privigen (roztwór do infuzji)
w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł