Mechanizm działania
Inhibitor esterazy C1 (C1INH) jest osoczową glikoproteiną o masie cząsteczkowej 105 kDa. Część białkową stanowi jednołańcuchowy polipeptyd utworzony z 478 reszt aminokwasowych. C1INH składa się w >26% w/w z węglowodanów. W osoczu zdrowej osoby występuje w stężeniu ok. 240 mg/l, natomiast w przypadku zapalenia jego stężenie może wzrosnąć. Poza osoczem C1INH wykrywany jest także w łożysku, hepatocytach, monocytach i płytkach krwi. Należy do ludzkiego osoczowego układu inhibitorów proteaz serynowych (serpin). W warunkach fizjologicznych blokuje klasyczną drogę aktywacji układu dopełniacza poprzez inaktywację składowych C1s i C1r. Hamuje również aktywność czynnika XIIa oraz kalikreiny. Działanie leku polega na substytucji brakującej aktywności inhibitora esterazy C1.
Farmakokinetyka
Natychmiast po podaniu i.v. lek osiąga w osoczu stężenie zależne od dawki. tmax wynosi 0,8 h. Średni t1/2 wynosi 36,1 h i jest nieznacznie krótszy u dzieci w porównaniu z dorosłymi oraz u osób z ciężkimi atakami w porównaniu z osobami z atakami łagodnymi.
Obrzęk naczynioruchowy
Wrodzony obrzęk naczynioruchowy typu I i II.
Zapobieganie stanom ostrym
Przedzabiegowa profilaktyka stanów ostrych oraz ich leczenie.
Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu.
Reakcje nadwrażliwości
U osób z potwierdzoną skłonnością do występowania reakcji nadwrażliwości należy zapobiegawczo stosować leki przeciwhistaminowe i kortykosteroidy. W razie wystąpienia objawów alergicznych lub reakcji anafilaktycznej należy natychmiast przerwać podawanie inhibitora esterazy C1 i rozpocząć odpowiednie leczenie.
Zespół przeciekania włośniczkowego
Nie zaleca się stosowania leku niezgodnie z zarejestrowanymi wskazaniami, w tym w leczeniu zespołu przeciekania włośniczkowego (capillary leak syndrome – CLS).
Samodzielne stosowanie leku w domu
Istnieją ograniczone dane dotyczące leczenia domowego oraz samodzielnego stosowania leku (potencjalne ryzyko towarzyszące leczeniu domowemu jest związane z samodzielnym podawaniem leku oraz postępowaniem w przypadku wystąpienia działań niepożądanych, szczególnie nadwrażliwości); przed wdrożeniem leczenia domowego powinno się odpowiednio przeszkolić pacjenta, a następnie regularnie weryfikować samodzielne podawanie leku.
Zakażenia
Pomimo zastosowania standardowego postępowania zabezpieczającego przed przenoszeniem zakażeń poprzez podawanie preparatów otrzymywanych z krwi lub osocza ludzkiego, nie można całkowicie wykluczyć ryzyka przeniesienia czynników zakaźnych po ich podaniu; ryzyko dotyczy nieznanych lub nowo odkrytych wirusów i innych czynników zakaźnych. Podjęte czynności zabezpieczające są uważane za skuteczne w stosunku do otoczkowych wirusów, takich jak HIV, HBV, HCV oraz wirusów bezotoczkowych HAV i parwowirusa B19. U osób regularnie lub wielokrotnie otrzymujących preparaty pochodzące z ludzkiego osocza należy dodatkowo rozważyć szczepienia przeciwko WZW typu A i B. Każdorazowo podczas podawania inhibitora esterazy C1, powinno się odnotowywać w dokumentacji pacjenta dane leku (serię).
Dieta niskosodowa
U osób, u których kontroluje się podaż sodu w diecie, należy zwrócić uwagę na jego zawartość w leku.
Nie przeprowadzono badań interakcji z innymi lekami.
Rzadko: reakcje alergiczne lub anafilaktyczne (np. tachykardia, nadciśnienie lub niedociśnienie, zaczerwienienie, pokrzywka, duszność, bóle i zawroty głowy, nudności), wzrost temperatury i/lub reakcje w miejscu wkłucia.
Bardzo rzadko: wstrząs.
W przypadku zastosowania dużych dawek inhibitora esterazy C1 w niezarejestrowanym wskazaniu – w profilaktyce i leczeniu zespołu przeciekania włośniczkowego (capillary leak syndrome – CLS), przed, w czasie lub po operacji kardiochirurgicznej z użyciem krążenia pozaustrojowego – rzadko: rozwój zakrzepicy, w pojedynczych przypadkach zakończony zgonem.
Kategoria C. Lek powinien być stosowany w ciąży jedynie, gdy do jego podania istnieją ścisłe wskazania. Ze względu na dużą masę cząsteczkową leku, prawdopodobieństwo jego przenikania do pokarmu kobiecego jest bardzo małe.
Należy podjąć decyzję czy przerwać karmienie piersią, czy odstawić lek.
I.v. w powolnym wstrzyknięciu lub we wlewie z szybkością 4 ml/min, po uprzedniej rekonstytucji.
Leczenie. Dorośli, młodzież i dzieci. 20 j.m./kg mc.
Zapobieganie stanom ostrym. Dorośli. 1000 j.m. Młodzież i dzieci. 15–30 j.m./kg mc. Lek podaje się na <6 h przed zabiegiem medycznym, stomatologicznym lub chirurgicznym.
w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 12 zł