Mechanizm działania
Inhibitor acetylocholinoesterazy o działaniu miotonicznym i parasympatykomimetycznym – zwiększa nikotynowe i muskarynowe działanie acetylocholiny. Wykazuje działanie podobne do neostygminy, ale działa wolniej (30–60 min po podaniu p.o.) i nieco dłużej (3–6 h). Jednocześnie bromek pirydostygminy w porównaniu z neostygminą wykazuje mniej działań niepożądanych w obrębie przewodu pokarmowego.
Farmakokinetyka
Słabo się wchłania z przewodu pokarmowego; dostępność biologiczna wynosi 10–20%. Nie ulega wiązaniu z białkami osocza. tmax wynosi 1–2 h, t1/2 3–4 h. Metabolizowany w wątrobie, wydalany przez nerki, głównie w postaci niezmienionej.
Myasthenia gravis, porażenna niedrożność jelit, pooperacyjne zatrzymanie moczu.
Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu, niedrożność mechaniczna przewodu pokarmowego lub układu moczowego.
Stany wymagające zachowania ostrożności
Zachować szczególną ostrożność w przypadku niedociśnienia tętniczego, przebytego w ostatnim czasie ostrego incydentu wieńcowego, wagotonii, astmy oskrzelowej, padaczki, bradykardii, choroby wrzodowej żołądka i/lub dwunastnicy, choroby Parkinsona.
Środki blokujące płytkę motoryczną
Wykazuje antagonistyczne działanie w stosunku do środków wywołujących niedepolaryzacyjny blok płytki motorycznej, może nasilać działanie środków wywołujących blok depolaryzacyjny.
Inne inhibitory acetylochilinoesterazy, beta-adrenolityki
Nie należy stosować łącznie z innymi inhibitorami acetylocholinoesterazy; w trakcie jednoczesnego stosowania z β-adrenolitykami zwiększa się ryzyko pojawienia się bradykardii.
Opioidy, barbiturany
Nasila depresyjne działanie opioidów i barbituranów na ośrodek oddechowy.
Biegunka, nudności, wymioty, wzmożone wydzielanie śliny, kurczowe bóle brzucha.
Przedawkowanie
Objawy przedawkowania: kurczowe bóle brzucha, nasilenie perystaltyki jelit, biegunka, nudności, wymioty, zwiększenie wydzielania śluzu w oskrzelach, wzmożone wydzielanie śliny, nadmierna potliwość, zwężenie źrenic, kurcze i drżenia mięśni, ogólne osłabienie, bradykardia, niedociśnienie tętnicze. Przedawkowanie może prowadzić do przełomu cholinergicznego. Antidotum jest siarczan atropiny podawany pozajelitowo.
Kategoria C. Brak informacji dotyczących bezpieczeństwa stosowania w czasie ciąży. Lek może być stosowany w ciąży jedynie w przypadkach, gdy w opinii lekarza korzyść dla matki przeważa nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu.
Lek wydzielany jest do pokarmu kobiecego; należy zwrócić uwagę na możliwość wystąpienia działań niepożądanych u dziecka.
P.o. Dawkę leku należy dobierać indywidualnie.
Myasthenia gravis
Dorośli i dzieci po 12. rż. 30–120 mg kilka ×/d, gdy potrzebne jest uzyskanie większej siły mięśni, zwykle 300–1200 mg/d, niekiedy konieczne jest stosowanie większych dawek.
Dzieci do 12. rż. Początkowo 30 mg/d (dzieci do 6. rż.) lub 60 mg/d (dzieci 6.–12. rż.), dawkę należy zwiększać o 15–30 mg/d do uzyskania odpowiedniej odpowiedzi klinicznej, dawka podtrzymująca wynosi zwykle 30–360 mg/d.
Porażenna niedrożność jelit, pooperacyjne zatrzymanie moczu
Dorośli i dzieci po 12. rż. Zwykle 60–240 mg/d.
Dzieci do 12. rż. Zwykle 15–60 mg/d.
w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 12 zł