Obecnie w większości przedszkoli i szkół nie sprawdza się dzieciom włosów, dlatego rozpoznanie wszawicy, jej leczenie i zapobieganie nawrotom spoczywa na rodzicach, pediatrach i lekarzach pierwszego kontaktu.
Fot. iStock.com
Najprostszym sposobem zapobiegania wszawicy jest edukacja. U dzieci należy wyrabiać prawidłowe nawyki i zachowania higieniczne dotyczące korzystania z osobistych przedmiotów (grzebieni, szczotek, spinek do włosów, nakryć głowy).
Lekarze powinni informować rodziców, że ze względu na nadal powszechny problem wszawicy muszą regularnie sprawdzać głowy swoich dzieci, zwłaszcza po powrocie z wycieczek szkolnych lub wakacji.
Jeśli rodzic zauważy żywą wesz i od razu rozpocznie leczenie, dziecko może nadal uczęszczać do przedszkola lub szkoły. Rodzice powinni jednak uprzedzić o tym fakcie wychowawcę, a dziecko powinno unikać bezpośredniego kontaktu głowy z głowami innych dzieci.
U osób mających bliski kontakt z chorym należy wykluczyć wszawicę, a w razie konieczności rozpocząć leczenie. Aktualnie nie ma wytycznych dotyczących stosowania profilaktyki u osób z kontaktu. Wielu dermatologów dziecięcych uważa jednak, że profilaktyczne leczenie należy przeprowadzać w każdym przypadku, ponieważ tylko takie postępowanie zmniejsza ryzyko rozprzestrzeniania się zakażenia i zapobiega nawrotom.
Rodzicom pacjentów należy przekazać dokładne informacje dotyczące dróg szerzenia się zakażenia i poinformować o konieczności zaprzestania stosowania dotychczasowych grzebieni i szczotek. W celu zapobiegania rozprzestrzeniania się zakażenia przedmioty te można zamrozić (na 24–48 h), gotować w wodzie o temperaturze 60oC przez 5 min, moczyć w spirytusie przez 1 h albo umyć gorącą wodą z detergentem. Ubrania, pościel, ręczniki i nakrycia głowy należy wyprać w pralce w temperaturze >60oC, optymalnie wysuszyć w suszarce i wyprasować. Podłogi i meble należy dokładnie odkurzyć. Wesz głowowa nie potrafi przeżyć bez kontaktu z człowiekiem przez >48 h i nie bytuje na zwierzętach domowych (pies, kot), dlatego nie trzeba odkażać mieszkania, „przeglądać” sierści zwierząt i stosować u nich profilaktycznego leczenia.
Piśmiennictwo:
1. Gręda A., Kisiel K., Ruszkowska L.: Wszawica. Pediatr. Dypl., 2014; 18 (4): 49–532. Kaszuba A., Adamski Z.: Leksykon dermatologiczny. Lublin, Wyd. Czelej, 2011; t. II: 800–801
3. Izri A., Chosidow O.: Efficacy of machine laundering to eradicate head lice: recommendations to decontaminate washable clothes, linens, and fomites. Brief report. Clin. Infect. Dis., 2006; 42 (2): e9–10
4. Braun-Falco O., Burgdorf W.H., Plewig G. i wsp.: Dermatologia. Lublin, Wyd. Czelej, 2010; t. I (r. 24): 335–337
5. Frankowski B.L., Bocchini J.A.: Wszawica skóry owłosionej głowy – raport kliniczny. DpD, 2011; 2 (2): 46–59
6. www.wsse.waw.pl. Wszawica w Polsce – problem nadal aktualny. (cyt. 11.08.2017)