Jakich leków nie należy podawać pacjentowi z niewydolnością nerek?
08.01.2018
prof. dr hab. n. med. Tomasz Stompór
Wybrane treści dla pacjenta
-
Nadmiar potasu (hiperkaliemia): przyczyny, objawy i leczenie
Hiperkaliemia to zbyt duże stężenie potasu we krwi, powyżej 5,5 mmol/l. Najczęstszą przyczyną jest stosowanie leków upośledzających nerkowe wydalanie potasu u osób z przewlekłą chorobą nerek. Ciężka hiperkaliemia jest stanem zagrożenia życia i wymaga leczenia w szpitalu
-
Zespół Fanconiego
Zespół Fanconiego to złożone zaburzenia czynności cewek nerkowych, które prowadzą do utraty z moczem różnych substancji aminokwasów, glukozy i fosforanów, czasem także wodorowęglanów, kwasu moczowego, cytrynianów, białek drobnocząsteczkowych, magnezu, wapnia, potasu i wody. Może być wrodzony lub nabyty, czyli wtórny do innej choroby, jak np. cystynozy, po zatruciu metalami ciężkimi (ołowiem, kadmem, rtęcią) oraz w przebiegu szpiczaka plazmocytowego, wielotorbielowatości nerek, zespołu nerczycowego, cewkowo-śródmiąższowego zapalenia nerek i po przeszczepieniu nerki.
-
Śródmiąższowe zapalenie nerek
Przyczyną ostrego śródmiąższowego zapalenia nerek najczęściej (w ok. 70% przypadków) są leki, głównie antybiotyki i niesteroidowe leki przeciwzapalne.
-
Przewlekła niewydolność nerek
Przewlekła choroba nerek jest częstym zaburzeniem, co wynika z dużego rozpowszechnienia głównych jej przyczyn, przede wszystkim cukrzycy, nadciśnienia tętniczego i miażdżycy. Występuje nawet u 30% osób powyżej 65. roku życia.
-
Ostra niewydolność nerek
Najbardziej charakrerystycznym objawem ostrej niewydolności nerek jest zmniejszenie objętości oddawanego moczu, a nawet zupełny jego brak (tzw. bezmocz). Pozostałe objawy zależą od przyczyn choroby.
