Szanowni Państwo,
Medycyna Praktyczna wykorzystuje w swoich serwisach pliki cookies i inne pokrewne technologie. Używamy cookies w celu dostosowania naszych serwisów do Państwa potrzeb oraz do celów analitycznych i marketingowych. Korzystamy z cookies własnych oraz innych podmiotów – naszych partnerów biznesowych.
Ustawienia dotyczące cookies mogą Państwo zmienić samodzielnie, modyfikując ustawienia przeglądarki internetowej. Informacje dotyczące zmiany ustawień oraz szczegóły dotyczące wykorzystania wspomnianych technologii zawarte są w naszej Polityce Prywatności.
Korzystając z naszych serwisów bez zmiany ustawień przeglądarki internetowej wyrażacie Państwo zgodę na stosowanie plików cookies i podobnych technologii, opisanych w Polityce Prywatności.
Państwa zgoda jest dobrowolna, jednak jej brak może wpłynąć na komfort korzystania z naszych serwisów. Udzieloną zgodę mogą Państwo wycofać w każdej chwili, co jednak pozostanie bez wpływu na zgodność z prawem przetwarzania dokonanego wcześniej na podstawie tej zgody.
Klikając przycisk Potwierdzam, wyrażacie Państwo zgodę na stosowanie wyżej wymienionych technologii oraz potwierdzacie, że ustawienia przeglądarki są zgodne z Państwa preferencjami.
medycyna praktyczna dla ratownictwa
Przez lata wpajano nam schemat postępowania MONA (dziś już nieaktualny) w ostrym zespole wieńcowym, nic więc dziwnego, że przywykliśmy do stosowania azotanów w ostrej fazie STEMI i sięgamy po nie niemal odruchowo, rozpoznając STEMI w warunkach przedszpitalnych.
Omówione pokrótce najnowsze zalecenia Prehospital Trauma Life Support są wprawdzie przeznaczone dla członków zespołów ratownictwa medycznego, ale powszechna wiedza na temat standardów w opiece przedszpitalnej może poprawić współpracę między członkami zespołu ratownictwa medycznego a personelem szpitalnego oddziału ratunkowego.
W artykule przedstawiono aktualne wytyczne europejskie dotyczące postępowania diagnostycznego i leczniczego w omdleniach, w tym także zalecenia odnośnie do możliwości prowadzenia pojazdów mechanicznych przez osoby z omdleniami w wywiadach.
Autorzy przedstawiają nowości w wytycznych resuscytacji prowadzonej pod kierunkiem dyspozytorów pogotowia ratunkowego, przez świadków pozaszpitalnego zatrzymania krążenia, przez zespoły ratownictwa medycznego oraz resuscytacji w szpitalu.
Niezależnie od rodzaju zaburzenia rytmu (bradykardia czy tachykardia) podczas badania choremu należy podać tlen do oddychania, uzyskać dostęp dożylny oraz pobrać krew do badań (oznaczenie morfologii krwi, stężenia Ca2+, K+, Mg2+, enzymów sercowych, badanie gazometryczne krwi).
W sierpniu bieżącego roku Europejskie Towarzystwo Kardiologiczne opublikowało kolejną edycję wytycznych dotyczących rozpoznania i postępowania w świeżym zawale serca z przetrwałym uniesieniem odcinka ST.
Rocznie na terenie Europy dochodzi do 350–500 tys. nagłych zatrzymań krążenia. Coraz częściej u tych poszkodowanych zabiegi resuscytacyjne podejmują świadkowie zdarzenia. W miejscach publicznych nierzadko są dostępne zautomatyzowane defibrylatory zewnętrzne AED, dlatego zespół ratownictwa medycznego coraz częściej przyjeżdża do resuscytacji prowadzonej z AED.
Dominujący w Polsce model postępowania terapeutycznego obejmuje obserwację, pielęgnację i amputację, bez wdrażania leczenia przyczynowego. W przytoczonych danych znalazło się tylko 9 przypadków podania leku fibrynolitycznego.
Zapraszamy do wysłuchania wypowiedzi dr. n. med. Grzegorza Cebuli z Katedry Anestezjologii i Intensywnej Terapii Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Kiedy potrzebna jest przedłużona obserwacja dziecka po urazie? Kiedy potrzebna jest hospitalizacja na oddziale intensywnej terapii?
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.
