W ostatnim czasie szczególną uwagę naukowców zwrócił związek między otyłością a cukrzycą typu 1 i 2 w kontekście mikroflory jelitowej.
Fot. Pixabay
Przewód pokarmowy człowieka „gości” około 2 kg różnych bakterii. Rodzaje i gatunki mikroorganizmów ewoluowały na przestrzeni czasu. Umożliwiło to człowiekowi, a szczególnie jego przewodowi pokarmowemu, adaptację do zmieniających się warunków otoczenia oraz rodzaju przyjmowanych pokarmów.
Mikroflora jelitowa uczestniczy także w mechanizmach obronnych organizmu, wytwarzaniu witamin, metabolizmie nieprzetworzonych resztek pokarmowych, eliminowaniu toksyn i niektórych leków. Zmiany w mikroflorze jelitowej w przeszłości wiązano nie tylko z zaburzeniami żołądkowo-jelitowymi, ale także przypisywano im rolę m.in. w rozwoju zaburzeń psychicznych. Naukowcy podejrzewali, że podawanie mikroorganizmów może mieć korzystny wpływ na stan zdrowia, choć stosowane metody niekiedy były dość kontrowersyjne.
W ostatnim czasie szczególną uwagę naukowców zwrócił związek między otyłością a cukrzycą typu 1 i 2 w kontekście mikroflory jelitowej. Na podstawie obserwacji stwierdzono, że flora jelitowa osób otyłych zawiera więcej bakterii produkujących enzymy rozkładające polisacharydy, co może być dodatkowym źródłem energii. Przeprowadzano także próby na zwierzętach, które potwierdziły, że podawanie probiotyków i modyfikowanie w ten sposób mikroflory jelitowej może wpływać na rozwój cukrzycy i poprawę insulinowrażliwości.
Profesor Simon i wsp. przeprowadzili podobne badanie na grupie 21 zdrowych ochotników, których podzielono na 2 grupy. Grupy nie różniły się pod względem wieku (średnio ok. 50 lat), połowa badanych miała prawidłowe BMI, druga połowa była otyła (BMI 30–40 kg/m2). Badanie było randomizowane, przeprowadzone metodą podwójnie ślepej próby. Połowa badanych otrzymywała przez 4 tygodnie 101° Lactobacillus reuteri SD5865 dwa razy dziennie, a połowa – placebo. Po okresie obserwacji oceniano wydzielanie GLP-1 i GLP-2, mierzono wrażliwość tkanek obwodowych na insulinę, endogenne wytwarzanie glukozy, ilość tłuszczu w mięśniach i wątrobie.
Wyniki
Podawanie zdrowym ochotnikom Lactobacillus reuteri SD5865 zwiększyło o 76% wydzielanie GLP-1 (P <0,01) i o 43% wydzielanie GLP-2 (P <0,01) w porównaniu z placebo. Ponadto zwiększyło się o 49% wydzielanie insuliny (P <0,05) i o 55% C-peptydu (P <0,05%). Zastosowana interwencja nie wpłynęła na obwodową i wątrobową wrażliwość na insulinę, masę ciała, zawartość tkanki tłuszczowej.
W komentarzu do tego badania zwracano uwagę na małą liczbę osób badanych i na krótki czas obserwacji. W badaniu zastosowano tylko jedną dawkę preparatu.
Poza poprawą biochemiczną nie obserwowano zmian w masie ciała czy poprawie wrażliwości na insulinę. Badani byli zdrowymi ochotnikami, a więc nie można przekładać bezpośrednio tych wyników na pacjentów chorych na cukrzycę. Po entuzjastycznych wynikach u zwierząt ze stosowaniem Lactobacillus wiązano duże nadzieje zwłaszcza u osób otyłych. Ale jak pisze autor komentarza, stosowanie probiotyku w tej grupie może pomóc jedynie tym, którzy go produkują, ale mało prawdopodobne, by pomogło otyłym chorym.
