Rozpoczęły się testy kliniczne amerykańskiej sztucznej trzustki, której zadaniem jest ułatwienie życia osobom chorym na cukrzycę typu 1.
Już wkrótce rozpoczną się końcowe testy kliniczne sztucznej trzustki opracowanej na Uniwersytecie Wirginii. Zadaniem urządzenia składającego się z czujników glukozy i pompy insulinowej jest śledzenie i regulowanie glikemii u osób chorych na cukrzycę typu 1.
Badania mają być przeprowadzone w kilku ośrodkach w Stanach Zjednoczonych i Europie (Holandia, Francja i Włochy). Celem testów będzie wykazanie, że aparat jest bezpieczny dla zdrowia i życia pacjentów oraz, że oprogramowanie zastosowane do sterowania pompą odpowiednio dozuje insulinę.
W pierwszej fazie testów klinicznych weźmie udział 240 pacjentów z cukrzycą typu 1. Osoby te będą badane przez pół roku podczas wykonywania codziennych zajęć. Naukowcy będą porównywali prototypy sztucznej trzustki ze standardowymi pompami insulinowymi pod kątem regulowania poziomu glukozy we krwi oraz zmniejszania ryzyka związanego z wystąpieniem hipoglikemii. Druga faza zaś obejmie 180 osób, które wzięły udział w pierwszej fazie. Wybrani diabetycy zostaną poddani kolejnym eksperymentom, mającym na celu dokładne sprawdzenie algorytmu dozującego insulinę za pośrednictwem pompy.
„Aby potwierdzić sprawne funkcjonowanie, sztuczna trzustka musi dowieść, że jest bezpiecznym i efektywnym aparatem, utrzymującym właściwy poziom glukozy we krwi pacjentów w ich naturalnym otoczeniu” – uważa dr Borys Kowaczow, szef Centrum Technologii Cukrzycowej (Center for Diabetes Technology) Uniwersytetu Wirginii, gdzie skonstruowano urządzenie. „Naszym kolejnym celem jest opracowanie nie tyle pojedynczego aparatu, co sieci adaptowalnych urządzeń, które pacjenci będą mogli nosić na sobie, tworząc wokół siebie cyfrowy ekosystem opieki lekarskiej” – przekonuje Kowaczow.
Poniżej zamieszczamy wypowiedź dr Borysa Kowaczowa na temat sztucznej trzustki (materiał w j. angielskim):
