Umów wizytę
Lekarze
Lekarz Marta Handzlik-Gońka

Lekarz Marta Handzlik-Gońka

Specjalizacja

Hematologia

Miejsca pracy: Umów wizytę/Poproś o terminarz

Oddział Kliniczny Kliniki Hematologii - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Szpital Uniwersytecki w Krakowie

Kopernika 17, 31-501, Kraków

Pokaż mapę

Informacje i kontakty

Podziękowania dla lekarza

Podziękuj lekarzowi i poleć go innym!

Jeżeli lekarz pomógł Ci wrócić do zdrowia, warto wpisać słowa podziękowania lub pozytywną opinię, aby polecić go w ten sposób innym pacjentom.

Formularz nie służy do kontaktu z lekarzem i rejestracji na wizyty.

Uwaga: po zaakceptowaniu przez moderatora, treść Twoich podziękowań będzie widoczna publicznie w profilu lekarza.

- Anna Poradowska
  
  Pani Marta Handzlik-Gońka to lekarz z powołania i z ogromną pasją. Jestem jej pacjentką od kilku lat. Jest troskliwą, ciepłą i sympatyczną kobietą. Kontakt z taką osobą bardzo pomaga w trakcie choroby. Pani doktor jest nie tylko profesjonalistą w swojej dziedzinie, ale również jest wspaniałym człowiekiem. Polecam serdecznie.
- Marta J.
  
  Dziękuję za dzisiejszą rozmowę i pomoc

Zobacz także

Niedokrwistość (anemia) Niedokrwistość (anemia) to zmniejszenie stężenia hemoglobiny w organizmie. Może temu towarzyszyć zmniejszenie liczby krwinek czerwonych lub inne nieprawidłowości dotyczące krwinek czerwonych (zbyt mała lub zbyt duża objętość, nieprawidłowe stężenie hemoglobiny w krwinkach). Anemia może mieć być skutkiem nieprawidłowego wytwarzania krwinek czerwonych lub utraty krwinek czerwonych. Leczenie niedokrwistości jest zależne od jej przyczyny.
Choroba krwotoczna noworodków Choroba krwotoczna noworodków to nabyta osoczowa skaza krwotoczna wywołana niedoborem witaminy K. Krwawienie jest wynikiem niedoboru czynników krzepnięcia zależnych od tej witaminy.
Hemoglobina - co to, norma, przyczyny zmniejszonego i zwiększonego stężenia hemoglobiny Hemoglobina to białko znajdujące się w krwinkach czerwonych, czyli erytrocytach. Hemoglobina bierze udział w transporcie tlenu z płuc do tkanek i narządów. Zmniejszone stężenie hemoglobiny to niedokrwistość
Małopłytkowość immunologiczna Małopłytkowość immunologiczna to jedna z najczęstszych przyczyn małopłytkowości. W większości przypadków nie udaje się ustalić jej przyczyny. Choroba ma charakter nawrotowy, dlatego konieczna jest okresowa kontrola liczby płytek krwi. Leczenie stosuje się tylko u wybranych chorych. W przypadku długo utrzymującej się małopłytkowości wskazane może być usunięcie śledziony
Chłoniaki skóry Chłoniaki najczęściej lokalizują się w węzłach chłonnych, ale niekiedy mogą pierwotnie dotyczyć innych narządów. Określa się je wówczas jako chłoniaki pozawęzłowe.
Zespół hemolityczno-mocznicowy (HUS) i atypowy zespół hemolityczno-mocznicowy (aHUS) Zespół hemolityczno-mocznicowy oraz atypowy zespół hemolityczno-mocznicowy to choroby, w przebiegu których dochodzi do tworzenia się zakrzepów w drobnych naczyniach krwionośnych. Mimo różnych przyczyn, objawy HUS i aHUS są podobne, a leczenie prowadzi się w warunkach szpitalnych. Po jego zakończeniu pacjent powinien pozostawać pod opieką poradni specjalistycznej – hematologicznej lub nefrologicznej
Przewlekła białaczka mielomonocytowa (CMML) Przewlekła białaczka mielomonocytowa to choroba rzadka. W przebiegu CMML w szpiku kostnym dochodzi do nadmiernego namnażania się monocytów, czyli rodzaju białych krwinek odpowiedzialnych m.in. za zwalczanie infekcji bakteryjnych i grzybiczych. Dwukrotnie częściej chorują mężczyźni. Najczęściej chorobę rozpoznaje się w wieku ok. 65–75 lat.
Małopłytkowość w czasie ciąży Jednym z rodzajów małopłytkowości obserwowanych w okresie ciąży jest tzw. małopłytkowość ciążowa. Występuje ona nawet u 10% kobiet w ciąży, zwykle w III trymestrze. Małopłytkowość ciążowa najczęściej przebiega bezobjawowo, a postępowanie polega w większości przypadków na kontroli liczby płytek w czasie ciąży oraz po rozwiązaniu. Samoistny powrót liczby płytek do normy w czasie 2–12 tygodni od porodu potwierdza rozpoznanie
Zespół hemofagocytowy Zespół hemofagocytowy to rzadkie zaburzenie hematologiczne, u podstaw którego leży nadmierne stężenie i aktywność cytokin prozapalnych w organizmie (tzw. burza cytokinowa) spowodowane niekontrolowanym namnażaniem komórek odpornościowych je wydzielających – limfocytów i makrofagów.
Szpiczak plazmocytowy Szpiczak plazmocytowy (szpiczak mnogi) jest chorobą nowotworową układu krwiotwórczego. Szpiczak przebiega wieloetapowo, a najczęściej jej pierwszym objawem są bóle kostne (najczęściej w odcinku lędźwiowym kręgosłupa, miednicy i żebrach) wynikające z niszczenia kości przez nowotwór, a także osłabienie i utrata masy ciała. W leczeniu stosuje się chemioterapię, nowe leki ukierunkowane molekularnie i przeszczepienie szpiku kostnego.
Przeszczepianie komórek krwiotwórczych Przeszczep (trasnplantacja) szpiku, prawidłowo określany jako przeszczepienie komórek krwiotwórczych, ma to na celu wymianę nieprawidłowo działającego systemu produkcji krwi u chorego. Zastosowanie przeszczepu szpiku kostnego w celu zastąpienia zniszczonego szpiku zdrową tkanką pochodzącą od dawcy, umożliwia bardziej skuteczne i intensywne leczenie choroby.
Niedokrwistość syderoblastyczna Niedokrwistości syderoblastyczne to grupa wrodzonych i nabytych niedokrwistości, które występują rzadko. W przypadku niedokrwistości syderoblastycznej erytrocyty (krwinki czerwone) krążące we krwi zawierają za mało hemoglobiny, a w szpiku kostnym obecne są tzw. syderoblasty pierścieniowate. Niedokrwistość syderoblastyczna może być wrodzona lub nabyta, a jej leczenie jest uzależnione od przyczyny.
Zespoły hipereozynofilowe Objawy zespołu hipereozynofilowego są mało specyficzne. Część pacjentów początkowo nie ma żadnych dolegliwości. Mogą występować tzw. objawy ogólne, czyli zmęczenie, gorączka, wzmożona potliwość oraz zmniejszenie masy ciała.
Czerwienica prawdziwa Czerwienica prawdziwa (ang. polycythemia vera – PV) jest chorobą nowotworową szpiku, prowadzącą do znacznego zwiększenia liczby krwinek czerwonych (erytrocytów), któremu dodatkowo może towarzyszyć zwiększone wytwarzanie krwinek białych (leukocytów) i płytek krwi.
Niedokrwistość z niedoboru żelaza Niedokrwistość z niedoboru żelaza to niedokrwistość, w której wskutek zbyt małej ilości żelaza w organizmie doszło do upośledzenia syntezy hemu i powstawania czerwonych krwinek mniejszych niż prawidłowe i zawierających mniej hemoglobiny. Jest to najczęstsza postać niedokrwistości. Leczenie polega na stosowaniu preparatów żelaza oraz leczeniu ewentualnej przyczyny niedokrwistości.
Ostra białaczka szpikowa Ostre białaczki szpikowe (AML) są nowotworami złośliwymi wywodzącymi się z komórek szpiku kostnego, które uniezależniły się od mechanizmów regulacyjnych i mają zdolność do niekontrolowanego namnażania się. Komórki te dominują w szpiku i we krwi, a także mogą tworzyć nacieki w różnych narządach i upośledzać ich czynność.
Bolesny rumień kończyn (erytromelalgia) Bolesny rumień kończyn, inaczej erytromelalgia, jest zaburzeniem naczynioruchowym przejawiającym się napadowym zaczerwienieniem i ociepleniem dystalnych (dalszych) części kończyn, częściej palców stóp niż rąk, z towarzyszącym silnym bólem o charakterze pieczenia.
Niedokrwistości pokrwotoczne Niedokrwistość pokrwotoczna to niedokrwistość związana z utratą krwi. Ostre przyczyny niedokrwistości to najczęściej krwotoki związane z urazem, krwawienia z przewodu pokarmowego, z układu moczowego lub dróg rodnych. Osoba dorosła może utracić do 20% objętości krwi bez objawów niedokrwistości. Objawy zależą od szybkości utraty i objętości utraconej krwi oraz od wieku chorego.
Niedokrwistość chorób przewlekłych Niedokrwistość chorób przewlekłych występuje stosunkowo często. Jest drugą po niedokrwistości z niedoboru żelaza najczęściej spotykaną anemią. Częstość jej występowania zwiększa się z wiekiem, gdy zwiększa się prawdopodobieństwo wystąpienia przewlekłej choroby.
Małopłytkowość Małopłytkowość to zmniejszona liczba płytek krwi. Małopłytkowość stwierdza się, kiedy liczba płytek krwi we krwi obwodowej wynosi <150 000/µl. Objawami małopłytkowości są krwawienia skórno-śluzówkowe: drobne wybroczyny (siniaki) pojawiają się w skórze kończyn, tułowia, rzadziej twarzy oraz w błonie śluzowej jamy ustnej. Często występują krwawienia z dziąseł, nosa, dróg moczowych i dróg rodnych u kobiet.

Wyszukaj lekarza