Stężenie sodu i potasu

Stężenie sodu

Stężenie sodu w prawidłowych warunkach wynosi 138—145 mmol/l. Zwiększa się ono np. u chorych odwodnionych, jest natomiast mniejsze u pacjentów z przewlekłymi wymiotami, chorobami nerek lub niektórymi zaburzeniami endokrynologicznymi.

Stężenie potasu

Stężenie potasu w surowicy krwi jest w organizmie kontrolowane bardzo dokładnie i utrzymywane w wąskich granicach (norma może się nieco różnić w zależności od laboratorium, najczęściej jest to 3,5—5(5,5) mmol/l. Jest to jedno z badań często zlecanych chorym na POChP.

Najczęstsze przyczyny zmniejszonego stężenia potasu to:

stosowanie dużych dawek β₂-mimetyków (np. salbutamolu), metyloksantyn (np. teofiliny), glikokortykosteroidów doustnych (prednizol, prednizolon) – zwłaszcza w zaostrzeniu POChP
wymioty, biegunka, stosowane leków przeczyszczających
nadmierne poty (przy niedostatecznej podaży elektrolitów w wypijanych płynach).

Zbyt duże stężenie potasu często jest wynikiem stosowania preparatów potasu, może być też spowodowane upośledzeniem czynności nerek albo stosowaniem niektórych leków.

Chorzy na POChP często stosują preparaty potasu. Są one zalecane np. podczas stosowania glikokortykosteroidów doustnych lub niektórych leków moczopędnych. Dla osób, które mają zdrowe nerki ich przyjmowanie jest bezpieczne, jednak okresowo (według zaleceń lekarza) oraz przy zmianie dawkowania innych leków warto skontrolować stężenie potasu we krwi.

26.03.2012

Zobacz także

Badanie ogólne moczu Zwiększona liczba leukocytów w moczu występuje między innymi w zakażeniu dróg moczowych, jest to jedna z częstszych nieprawidłowości u chorych na POChP.
Stężenie glukozy U chorych na POChP stężenie glukozy oznacza się standardowo jak w populacji ogólnej – w celu monitorowania wystąpienia cukrzycy.
Gazometria Gazometria to ocena prężności gazów oddechowych (tlenu i dwutlenku węgla) we krwi oraz równowagi kwasowo-zasadowej. Służy ocenie wydolności oddechowej – wykryciu niewydolności oddechowej i ocenie skuteczności jej leczenia. Jest również wykonywana przy podejrzeniu zaburzeń metabolicznych wpływających na równowagę kwasowo-zasadową.

Wybrane treści dla Ciebie:

Niedożywienie u chorych na POChP U chorych na POChP problemem może być zarówno otyłość, jak i niedożywienie. Niedożywienie występuje znacznie częściej u chorych na zaawansowaną POChP, występuje u 30–60% hospitalizowanych pacjentów z POChP. Najbardziej rozpowszechnioną formą niedożywienia wśród chorych jest niedożywienie białkowo-energetyczne, które charakteryzuje się zbyt małym spożyciem produktów bogatych w białko i energię. Badania wskazują na gorszą czynność układu oddechowego u chorych z niedożywieniem niż chorych otyłych.
Badanie snu Badania snu powinno się wykonać m.in. u osób z objawami OBS (np. senność w ciągu dnia, poranny ból głowy, zaburzenia koncentracji, chrapanie w nocy) oraz u osób z niektórych grup zawodowych (np. operatorzy maszyn, kierowcy zawodowi). Badanie polisomnograficzne ma na celu ocenę, czy pacjent cierpi na bezdech oraz określenie jego rodzaju i nasilenia. Badanie to wykonuje się również w celu oceny skuteczności leczenia bezdechu sennego – wówczas najczęściej powtarza się je podczas leczenia wspomaganiem oddychania stałym dodatnim ciśnieniem (continuous positive airway pressure – CPAP).
Badania w kierunku niedoboru alfa1-antytrypsyny u chorych na POChP Niedobór α1-antytrypsyny jest rzadką, genetycznie uwarunkowaną przyczyną POChP.
Osteoporoza u chorych na POChP Osteoporoza to choroba kości, charakteryzująca się zmniejszoną gęstością mineralną kości oraz pogorszoną jakością ich budowy. Zmiany te zwiększają podatność kości na złamania, które mogą występować nawet przy mało nasilonych urazach.
Depresja u pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc POChP to choroba obciążona dużym ryzykiem wystąpienia problemów psychicznych, spośród których dwa najczęstsze to depresja i lęk.
Dynamiczne rozdęcie płuc Rozdęcie płuc, czyli nadmierne ich wypełnienie powietrzem, jest jednym z ważniejszych mechanizmów patofizjologicznych u chorych na POChP. Istotą choroby jest trwałe i nieodwracalne zwężenie drobnych oskrzeli.
Inne badania wykonywane u chorych na astmę W zależności od sytuacji, lekarz może zlecić wykonanie u chorego na astmę różnych badań dodatkowych. Przede wszystkim będą to podstawowe badania laboratoryjne oraz badania wykorzystywane w diagnostyce alergii.
Spirometria u chorych na POChP Spirometria to najważniejsze badanie u chorych na POChP i złoty standard oceny czynności płuc. Jest niezbędna dla rozpoznania POChP
POChP u osób niepalących Istnieje spora grupa chorych (ok. 10%), którzy nigdy nie palili tytoniu. Według niektórych odsetek ten może może być nawet nieco większy.
Niedokrwistość u chorych na POChP Niedokrwistość (anemia) to zbyt mała liczba erytrocytów (czerwonych krwinek) oraz hemoglobiny (czerwonego barwnika przenoszącego tlen) we krwi.