Pytanie nadesłane do redakcji
Moje pytanie dotyczy depresji i ciąży urojonej. Otóż w lipcu urodziłam synka, to nasze 4 dziecko. Gdy dowiedziałam się o ciąży, przepłakałam wiele miesięcy, gdyż to spadło na nas jak grom z jasnego nieba. Zmagałam się ze sobą i nie potrafiłam zaakceptować stanu, w którym się znajdowałam. Teraz od jakiegoś czasu zaczynam popadać w histerię na myśl o kolejnej ciąży. Robię testy jeden po drugim, bo wciąż wydaje mi się, że jestem w ciąży. Zrobiłam już 4 – wynik negatywny. Testy uspokajają mnie na jeden dzień, później znowu pojawia się lęk, płacz i masa ciążowych dolegliwości typu zgaga, mdłości, nadwrażliwość na zapachy. Jestem nieszczęśliwa, przygnębienia i przerażona, że noszę kolejną niechcianą ciążę. Czy to możliwe, by moja psychika aż tak oddziaływała na mój strach?
Odpowiedział
lek. med. Paweł Brudkiewicz
Specjalista psychiatra, psychoterapeuta
Centrum Dobrej terapii
www.centrumdobrejterapii.pl
Autorka pytania opisuje lęk przed „kolejną niechcianą ciążą”, który jak się wydaje powoduje nasilone cierpienie psychiczne, utrudnia funkcjonowanie i wywołuje objawy somatyczne, które wtórnie ten lek nasilają.
Na poziomie próby zrozumienia tego co się dzieje, interesujące byłyby odpowiedzi na wiele pytań – czym był spowodowany poprzedni brak akceptacji ciąży i czy w związku z takimi myślami pojawiały się na przykład poczucie winy i wstydu? Jak ta sytuacja wpisywała się w życiową i rodzinną historię autorki pytania, jakie miała i ma wsparcie ze strony bliskich? Jaki ma obecnie stosunek do macierzyństwa i nowo narodzonego dziecka? Jak opisywane objawy zmieniają się w czasie i jak wpływają na jej funkcjonowanie w obszarze osobistym, rodzinnym, społecznym zawodowym i innych? Czy wcześniej miała skłonności do reakcji lękowych lub przejawiała inne objawy trudności psychologicznych?
Odpowiedzi na te i wiele innych pytań pozwoliłyby przynajmniej częściowo zrozumieć i „oswoić” opisywane reakcje. Im bardziej lęk i towarzyszące mu objawy somatyczne są niejasne, tym bardziej są zagrażające. To jedna z przyczyn tak zwanej spirali lęku. Spirali, którą warto zatrzymać poprzez próby konstruktywnych działań. Mogą nimi być rozmowy z przyjaźnie nastawioną i zaufaną bliską osobą, ale gdy takie postępowanie nie jest dostępne lub nie przynosi efektu – warto pomyśleć o skorzystaniu z profesjonalnej pomocy psychologicznej/psychiatrycznej.
Byłaby ona o tyle ważna, że pozwoliłaby określić czy opisywane objawy lękowe i depresyjne mają charakter reaktywny i sytuacyjny, z tendencją do ustępowania, czy też mają skłonność do utrwalania się i nasilania, a tym samym – mogłyby wymagać specjalistycznego wsparcia i być może leczenia. Już sam fakt zadania pytania w serwisie dla pacjentów sugeruje, że autorka stara się poszukiwać rozwiązań. Warto wytrwać w tych dążeniach – dla poprawy swojego samopoczucia i komfortu życia, a tym samym dla lepszego i bardziej satysfakcjonującego odgrywania swoich różnych ról.
