Co to jest świerzb?
Świerzb to choroba pasożytnicza wywołana roztoczem – świerzbowcem ludzkim. Zapłodniona samica przenika pod naskórek i drąży w skórze nory, w których składa jaja. Zakażenie następuje przez bezpośredni kontakt lub za pośrednictwem ubrań i pościeli. Zakażenie może dotyczyć zarówno dzieci, jak i dorosłych.
Jak często występuje świerzb?
Świerzb to choroba często występująca.
Jakie są objawy świerzbu?
Cechą charakterystyczną świerzbu jest świąd, który nasila się w porze nocnej. Ma to związek ze zwiększeniem się aktywności pasożyta w wyniku rozgrzania ciała. Zmiany skórne mają charakter różnokształtny: drobne grudki obrzękowe, pęcherzyki, przeczosy, strupy. Występują one w typowej lokalizacji: boczne powierzchnie palców rąk, zgięcia i fałdy skórne, okolica pępka, brodawki sutkowe u kobiet, okolice płciowe u mężczyzn, pośladki oraz u dzieci dłonie i podeszwy.
Co robić w przypadku pojawienia się zmian skórnych wskazujących na świerzb?
W przypadku pojawienia się objawów wskazujących na świerzb należy się zgłosić do dermatologa lub do lekarza rodzinnego.
W jaki sposób lekarz rozpoznaje świerzb?
Lekarz rozpoznaje świerzb na podstawie typowej lokalizacji zmian skórnych oraz na podstawie wywiadu (świąd nocny, podobne zmiany u członków rodziny).
Jakie są metody leczenia świerzbu?
W przypadku zakażenia świerzbem wystarczające jest leczenie preparatami do użytku zewnętrznego. Najczęściej skuteczne jest jednorazowe ich zastosowanie. Lekiem I rzutu jest permetryna, stosowana jednorazowo na 8–10 godz. W leczeniu miejscowym stosowane są nadal takie preparaty, jak: benzoesan benzylu czy krotamiton, jednakże skuteczność permetryny jest największa. W przypadku świerzbu konieczne jest leczenie profilaktyczne wszystkich członków rodziny. W trakcie leczenia obowiązuje codzienna zmiana bielizny i pościeli.
Ogólne wskazówki dla chorych na świerzb:
- przycinać krótko paznokcie u rąk i czyścić je dokładnie
- zmieniać ubrania, pościel oraz ręczniki codziennie przez 14 dni, należy prać je w temperaturze co najmniej 60 stopni
- odzież wierzchnią (kurtki, płaszcze) nieprzeznaczoną do prania przechowywać przez kilka dni w plastikowej torbie
- dokładnie odkurzyć dywany, tapicerowane meble i tapicerkę samochodową.
Co zrobić, by zmniejszyć ryzyko zachorowania na świerzb?
Zakażenie świerzbem jest bardzo łatwe. Rozprzestrzenianiu się świerzbu sprzyjają bezpośredni kontakt fizyczny oraz stosowanie wspólnej bielizny, środków czystości czy pościeli. Po zastosowanym leczeniu traktujemy zakażenie świerzbowcem jako wyleczone, mimo że świąd i niektóre zmiany skórne mogą utrzymywać się dłużej z powodu podrażnienia antygenami świerzbowca.
