Lactulosum Orifarm (Lactulosum Takeda) - syrop

Substancją czynną preparatu jest laktuloza, syntetyczny disacharyd zawierający cząsteczkę galaktozy i fruktozy. Po podaniu doustnym laktuloza, nie ulega trawieniu w jelicie cienkim, w niezmienionej postaci dociera do jelita grubego, gdzie pod wpływem flory bakteryjnej zostaje rozłożona do dwutlenku węgla i kwasów organicznych (głównie do kwasu mlekowego, octowego i mrówkowego). Kwasy te powodują zakwaszenie treści jelita grubego oraz wykazują działanie osmotyczne, tj. zatrzymują wodę i powodują zwiększenie jej objętości w jelicie grubym oraz zmiękczenie mas kałowych. Zwiększona objętość stolca pobudza motorykę okrężnicy a zwiększona zawartość wody w stolcu ułatwia wypróżnienie. Ponadto, zakwaszenie treści jelita grubego przyspiesza reakcję przekształcenia amoniaku do jonów amonowych, które nie ulegają wchłanianiu. Prowadzi to do zmniejszenia stężenia amoniaku we krwi. W przebiegu encefalopatii wątrobowej, zakwaszenie wywiera korzystny wpływ na metabolizm białek i zmniejsza zaburzenia funkcjonowania mózgu na skutek zatrucia azotowymi produktami przemiany materii.

Preparat jest wskazany do stosowania:
• w przewlekłych zaparciach
• w encefalopatii w przebiegu niewydolności wątroby (śpiączka wątrobowa i stany przedśpiączkowe).

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu.
Nie stosować jeżeli występuje niedrożność jelit.
Osoby z galaktozemią (zwiększenie stężenia galaktozy we krwi) lub nietolerancją laktozy nie powinny stosować tego preparatu.

Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych.
Stosowanie przewlekłe lub stosowanie dużych dawek może powodować biegunkę i zaburzenia równowagi wodno-elektrolitowej. U chorych leczonych długotrwale dużymi dawkami laktulozy z powodu encefalopatii wątrobowej należy kontrolować stężenie sodu i potasu we krwi.
Osoby z nietolerancją galaktozy lub fruktozy, niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy–galaktozy, nie powinny stosować tego preparatu.
Informacje dodatkowe o pozostałych składnikach preparatu:
• preparat zawiera sorbitol; osoby z dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy nie powinny stosować tego preparatu.

Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?
Nie stwierdzono wpływu preparatu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn.

Preparat ma postać syropu do stosowania doustnego. Nie przekraczaj zaleconych dawek ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu skonsultuj się z lekarzem.
Dorośli:
Leczenie przewlekłych zaparć: początkowo 20–40 ml na dobę w dawce pojedynczej lub w 2 dawkach podzielonych; następnie, po uzyskaniu efektu działania, dawka początkowa powinna zostać zredukowana do indywidualnie dostosowanej dawki podtrzymującej.
Śpiączka wątrobowa i stany przedśpiączkowe w niewydolności wątroby: początkowo 120–240 ml na dobę w 3–4 dawkach podzielonych; dawki należy dostosować indywidualnie (zmieniając je co 1–2 dni) tak, aby liczba luźnych stolców wynosiła 2–3 na dobę.
Dzieci:
Leczenie przewlekłych zaparć: 5–15 ml (1–3 łyżeczek do herbaty) na dobę. Początkowo niemowlęta – 2,5 ml na dobę, dzieci do 3. roku życia – 5 ml na dobę, dzieci po 3. roku życia – 15 ml na dobę. Następnie dawkę leku można stopniowo zwiększać (co 3 dni), aż do uzyskania prawidłowych wypróżnień. Jeżeli wystąpią wzdęcia dawkę należy zmniejszyć, do dawki tolerowanej przez dziecko.
Zaleca się przyjmowanie preparatu po rozcieńczeniu wodą lub sokiem owocowym.

W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem!
Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub w okresie karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku.
Zgodnie z informacjami zamieszczonymi w materiałach producenta, nie ma wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania preparatu u kobiet w ciąży; preparat może być stosowany w okresie ciąży wyłącznie na zlecenie lekarza i z zachowaniem ostrożności.
Nie ma danych dotyczących stosowania preparatu u kobiet w okresie karmienia piersią.

Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty.
Ponieważ laktuloza obniża pH w jelicie grubym (dochodzi do zakwaszenia treści jelita grubego), może osłabiać działanie leków, których uwalnianie zależy od pH (np. leków z grupy aminosalicylanów).
Stosowanie preparatu z:
• lekami zobojętniającymi sok żołądkowy może zmniejszać zakwaszenie treści jelitowej wywołane przez laktulozę
• doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi (np. acenokumarol, fenprokumon, warfaryna) nasila działanie tych leków
• droperidolem zwiększa ryzyko wywołania przez laktulozę hipokaliemii i hipomagnezemii oraz nasila ryzyko działania toksycznego na serce (możliwe wydłużenie odcinka QT w zapisie EKG, niebezpieczne zaburzenia rytmu serca typu torsade de pointes, zatrzymanie czynności serca)
• preparatami zawierającymi korzeń lukrecji zwiększa ryzyko hipokaliemii.

Jak każdy lek, również Lactulosum Takeda może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.
Działania niepożądane mogące wystąpić podczas leczenia zaparć: przemijające wzdęcia z oddawaniem wiatrów (zwłaszcza w początkowym okresie stosowania preparatu), bóle brzucha, nudności. Bardzo rzadko biegunka, ustępująca po 5 godzinach od rozpoczęcia leczenia.
Działania niepożądane mogące wystąpić w leczeniu encefalopatii wątrobowej: wzdęcia, bóle brzucha, nudności, biegunka, pojedyncze przypadki odmy pęcherzykowej jelit. Możliwe zaburzenia równowagi wodno-elektrolitowej: hipokaliemia (zmniejszenie stężenia potasu we krwi), hiponatremia (zmniejszenie stężenia sodu we krwi).