Taromentin - proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań i infuzji

Ciężkie zakażenia ucha, nosa i gardła (takie jak zapalenie wyrostka sutkowatego, zakażenia okołomigdałkowe, zapalenie nagłośni i zapalenie zatok z ciężkimi objawami przedmiotowymi i podmiotowymi), właściwie rozpoznane zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli, pozaszpitalne zapalenie płuc, zapalenie pęcherza moczowego, odmiedniczkowe zapalenie nerek, zakażenia skóry i tkanek miękkich (szczególnie tkanki łącznej), ukąszenia przez zwierzęta, ciężki ropień okołozębowy z szerzącym się zapaleniem tkanki łącznej, zakażenia kości i stawów (zwłaszcza zapalenie kości i szpiku), zakażenia w obrębie jamy brzusznej, zakażenia narządów płciowych u kobiet. Dorośli i dzieci ≥40 kg mc. Zwykle 1 g + 0,2 g co 8 h lub 1 g + 0,1 g co 8–12 h albo 2 g + 0,2 g co 12 h, w bardzo ciężkich zakażeniach 2 g + 0,2 g co 8 h. Dzieci <40 kg mc. U dzieci po 3. mż. 25 mg + 5 mg/kg mc. lub 50 mg + 5 mg/kg mc. co 8 h, u dzieci do 3. mż. lub <4 kg mc. 25 mg + 5 mg/kg mc. lub 50 mg + 5 mg/kg mc. co 12 h.
Zapobieganie zakażeniom związanym z dużymi zabiegami operacyjnymi dotyczącymi przewodu pokarmowego, miednicy, głowy i szyi oraz chirurgii dróg żółciowych. Dorośli i dzieci ≥40 kg mc. W zabiegach trwających <1 h od 1 g + 0,1 g lub 1 g + 0,2 g do 2 g + 0,2 g w czasie wprowadzania pacjenta do znieczulenia. W przypadku operacji trwających >1 h można podać dodatkowo do 3 kolejnych dawek 1 g + 0,1 g lub 1 g + 0,2 g w ciągu 24 h.

Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu lub którąkolwiek z penicylin, wystąpienie w przeszłości reakcji anafilaktycznej po podaniu innego antybiotyku β-laktamowego, występowanie w przeszłości żółtaczki lub zaburzeń czynności wątroby związanych ze stosowaniem preparatów zawierających amoksycylinę lub kwas klawulanowy.

Podawać i.v. Preparaty 0,5 g + 0,1 g i 1 g + 0,2 g można podać w powolnym wstrzyknięciu trwającym ok. 3–4 min lub wlewie trwającym 30–40 min (u dzieci do 3. mż. wyłącznie we wlewie). Preparat 2 g + 0,2 g podawać wyłącznie we wlewie trwającym 30–40 min. W niektórych przypadkach leczenie można rozpocząć od podania leku i.v., a następnie po uzyskaniu poprawy kontynuować postacią p.o. Czas leczenia określić na podstawie odpowiedzi pacjenta na leczenie. Nie należy przedłużać leczenia >14 dni bez powtórnej kontroli stanu zdrowia pacjenta. W niektórych zakażeniach (np. zapalenie szpiku kostnego) konieczny jest dłuższy czas leczenia. U chorych z zaburzeniami czynności nerek dawkowanie zależy od klirensu kreatyniny. Modyfikacja dawki nie jest konieczna w przypadku klirensu kreatyniny >30 ml/min. U chorych z zaburzeniem czynności wątroby stosować ostrożnie, regularnie kontrolując czynność wątroby.