Cefuroxim Kabi - proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań i infuzji

Pozaszpitalne zapalenie płuc, zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli, zakażenia tkanek miękkich (zapalenie skóry i tkanki podskórnej, róża, zakażenie ran), zakażenia w obrębie jamy brzusznej. Dorośli i dzieci ≥40 kg mc. I.m. lub i.v. 750 mg co 8 h, w ciężkich zakażeniach i.v. 750 mg co 6 h lub 1,5 g co 8 h. Niemowlęta >3 tż. i dzieci <40 kg mc. I.v. 30–100 mg/kg mc./d w 3–4 daw. podz., w większości zakażeń wystarczająca jest dawka 60 mg/kg mc./d. Noworodki do 3 tż. I.v. 30–100 mg/kg mc./d w 2–3 daw. podz.
Powikłane zakażenia dróg moczowych, w tym odmiedniczkowe zapalenie nerek. Dorośli i dzieci ≥40 kg mc. I.m. lub i.v. 1,5 g co 8 h. Niemowlęta >3 tż. i dzieci <40 kg mc. I.v. 30–100 mg/kg mc./d w 3–4 daw. podz., w większości zakażeń wystarczająca jest dawka 60 mg/kg mc./d. Noworodki do 3 tż. I.v. 30–100 mg/kg mc./d w 2–3 daw. podz.
Zapobieganie zakażeniom po operacjach przewodu pokarmowego, ginekologicznych (również w cesarskim cięciu) i ortopedycznych. 1,5 g podczas wprowadzania do znieczulenia, dodatkowo można podać 750 mg i.m. po 8 i 16 h.
Zapobieganie zakażeniom po operacjach w obrębie układu sercowo-naczyniowego i przełyku. 1,5 g podczas wprowadzania do znieczulenia, następnie 750 mg i.m. co 8 h przez kolejne 24 h.

Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu, stwierdzona wcześniej nadwrażliwość na antybiotyki cefalosporynowe, ciężka nadwrażliwość na inne antybiotyki ß-laktamowe w wywiadzie.

Podawać i.v. we wstrzyknięciach trwających 3–5 min lub wlewie trwającym 30–60 min albo głeboko i.m.; nie wolno wstrzykiwać i.m. w jedno miejsce dawek >750 mg; dawki >1,5 g należy podawać i.v. W leczeniu i profilaktyce zakażeń, w których ryzyko wystąpienia bakterii beztlenowych jest bardzo duże, lek należy podawać w skojarzeniu z innymi, odpowiednimi lekami przeciwbakteryjnymi. U osób z zaburzeniami czynności nerek dawkowanie w zależności od klirensu kreatyniny: 10–20 ml/min – 750 mg co 12 h; <10 ml/min – 750 mg co 24 h; pacjenci poddawani hemodializie – kolejną dawkę 750 mg należy podać po zakończeniu każdej dializy, jako uzupełnienie podawania pozajelitowego, lek można podać do płynu do dializy otrzewnowej (zazwyczaj 250 mg na każde 2 litry płynu do dializy); pacjenci z niewydolnością nerek poddawani ciągłej tętniczo-żylnej hemodializie lub wysokoprzepływowej hemofiltracji na oddziałach intensywnej terapii – 750 mg co 12 h; w przypadku niskoprzepływowej hemofiltracji należy stosować dawkowanie zalecane w zaburzeniach czynności nerek. Nie ma konieczności modyfikowania dawki w przypadku zaburzeń czynności wątroby.