Bloxazoc - tabletki o przedłużonym uwalnianiu

Nadciśnienie tętnicze. Dorośli. 47,5–95 mg/d, w razie konieczności dawkę można zwiększyć do 190 mg/d lub dołączyć inny lek przeciwnadciśnieniowy. Dzieci i młodzież w wieku 6–18 lat. Początkowo 0,48 mg/kg mc./d, w przypadku braku odpowiedzi dawkę można zwiększyć do 0,95 mg/kg mc./d, nie przekraczając dawki 47,5 mg/d; w razie konieczności dawkę można dalej zwiększać do dawki maks. 1,9 mg/kg mc./d; brak badań dotyczących stosowania dawek >190 mg/d. Ze względu na brak badań dotyczących skuteczności i bezpieczeństwa nie zaleca się stosowania u dzieci w wieku <6 lat.
Dławica piersiowa. Dorośli. 95–190 mg/d. W razie konieczności można stosować w skojarzeniu z lekami z grupy azotanów.
Zaburzenia rytmu serca, zwłaszcza częstoskurcz nadkomorowy, zaburzenie czynności komór w migotaniu przedsionków oraz dodatkowe skurcze komorowe. Zapobieganie napadom migreny. Dorośli. 95–190 mg/d.
Profilaktyka zgonu z przyczyn sercowych i ponownego zawału serca po przebytej ostrej fazie zawału serca. Dorośli. 190 mg/d.
Kołatania serca spowodowane czynnościowymi zaburzeniami pracy serca. Dorośli. 95 mg/d. W razie konieczności dawkę stopniowo zwiększać do 190 mg/d.
Stabilna przewlekła objawowa niewydolność serca z zaburzoną czynnością skurczową lewej komory. Dorośli. Leczenie można rozpocząć, jeśli u pacjenta nie wystąpiło zaostrzenie choroby w ciągu ostatnich 6 tyg. i leczenie podstawowe nie było zmieniane w ciągu ostatnich 2 tyg. U chorych z niewydolnością serca klasy II wg NYHA początkowo 23,75 mg/d przez 2 tyg., następnie dawkę można podwajać co 2 tyg. do 190 mg/d; w długotrwałej terapii dawka docelowa wynosi 190 mg/d. U chorych z niewydolnością serca klasy III–IV wg NYHA początkowo 11,88 mg/d, po 1–2 tyg. dawkę można zwiększyć do 23,75 mg/d, następnie po 2 tyg. dawkę można zwiększyć do 47,5 mg/d, a następnie, w zależności od tolerancji, dawkę można podwajać co 2 tyg. do 190 mg/d. W razie wystąpienia niedociśnienia tętniczego i/lub bradykardii może być konieczne zmniejszenie dawki jednocześnie stosowanych leków bądź bursztynianu metoprololu.

Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu lub inne leki β-adrenolityczne, niestabilna, niewyrównana niewydolność serca (obrzęk płuc, hipoperfuzja lub niedociśnienie), stałe lub okresowe stosowanie agonistów receptorów β-adrenergicznych o działaniu inotropowododatnim, objawowa bradykardia lub niedociśnienie, podejrzenie ostrego zawału serca z częstotliwością rytmu serca <45 uderzeń/min, odstępem PQ >0,24 s lub ciśnieniem skurczowym <100 mm Hg, wstrząs kardiogenny, blok przedsionkowo-komorowy II i III stopnia, zespół chorego węzła zatokowego (u osób bez stałego rozrusznika serca), poważna choroba tętnic obwodowych z ryzykiem zgorzeli. W leczeniu niewydolności serca, pacjenci z wielokrotnymi spadkami ciśnienia tętniczego w pozycji leżącej <100 mm Hg przed rozpoczęciem podawania leku powinni zostać poddani ponownej ocenie.

Podawać p.o., 1 ×/d, najlepiej rano, niezależnie od posiłku; tabl. nie należy rozgryzać ani kruszyć. Tabletki w dawce 23,75 mg można dzielić na dwie równe dawki; w przypadku pozostałych dawek, linia podziału na tabletce umożliwia jedynie jej podzielenie w celu łatwiejszego połknięcia. Nie ma konieczności modyfikacji dawkowania u osób w podeszłym wieku lub z zaburzeniami czynności nerek. U osób z ciężką niewydolnością wątroby rozważyć zmniejszenie dawki.