Ramucyrumab (opis profesjonalny)

Działanie - Ramucyrumab

Mechanizm działania
Ramucyrumab jest ludzkim przeciwciałem monoklonalnym z grupy IgG1wiążącym się z receptorem 2 dla czynnika wzrostu śródbłonka naczyniowego (VEGF) - głównego mediatora procesu angiogenezy indukowanego przez VEGF. Lek wiąże się swoiście z receptorem VEGFR-2 i uniemożliwia wiązanie ligandów VEGF-A, VEGF-C oraz VEGF-D. Prowadzi to do zahamowania stymulowanej przez ligandy aktywacji VEGFR-2 i elementów szlaku sygnałowego (w tym aktywowanych mitogenem kinaz białkowych p44/p42). W komórkach nabłonka nie zachodzą procesy indukowanej przez ligandy proliferacji i migracji.

Farmakokinetyka
Badania dotyczące farmakokinetyki ramucyrumabu odnoszą się do drogi podania i.v. Na podstawie analizy farmakokinetyki populacyjnej określono, że średnia Vd ramucyrumabu w stanie stacjonarnym wynosi 5,4 l (15%), średni klirens - 0,015 l/h (30%), a średni t1/2 - 14 dni (20%). Nie przeprowadzono badań dotyczących metabolizmu leku. Podobnie jak inne przeciwciała jest on usuwany z organizmu głównie w wyniku przemian katabolicznych. Farmakokinetyka ramucyrumabu jest zależna od dawki w zakresie dawek 6–20 mg/kg mc. W przypadku schematu dawkowania co 2 tyg. odnotowano współczynnik akumulacji wynoszący 1,5. Na podstawie symulacji z zastosowaniem farmakokinetycznych modeli populacyjnych ustalono, że stan stacjonarny powinien być osiągany przed podaniem 6. dawki.

Wskazania do stosowania - Ramucyrumab

Leczenie raka żołądka lub gruczolakoraka połączenia przełykowo-żołądkowego
Leczenie skojarzone z paklitakselem dorosłych pacjentów z zaawansowanym rakiem żołądka lub gruczolakorakiem połączenia przełykowo-żołądkowego, u których wykazano progresję choroby po wcześniejszej chemioterapii pochodnymi platyny i fluoropirymidyną.
Monoterapia zaawansowanego raka żołądka lub gruczolakoraka połączenia przełykowo-żołądkowego u dorosłych, u których wykazano progresję choroby po wcześniejszej chemioterapii pochodnymi platyny lub fluoropirymidyną oraz u których leczenie skojarzone z paklitakselem nie jest odpowiednie.

Leczenie raka okrężnicy i odbytnicy

Leczenie skojarzone ze schematem FOLFIRI u dorosłych pacjentów z rakiem okrężnicy i odbytnicy z przerzutami, u których wykazano progresję choroby w trakcie lub po zakończeniu wcześniejszego leczenia bewacuzymabem, oksaliplatyną i fluoropirymidyną.

Leczenie raka płuca

Leczenie skojarzone z docetakselem u dorosłych pacjentów z niedrobnokomórkowym rakiem płuca miejscowo zaawansowanym lub z przerzutami, u których stwierdzono progresję choroby po chemioterapii opartej na pochodnych platyny.
Leczenie pierwszego rzutu skojarzone z erlotynibem dorosłych pacjentów z niedrobnokomórkowym rakiem płuca z przerzutami i z mutacjami aktywującymi w genie receptora naskórkowego czynnika wzrostu (EGFR).

Leczenie raka wątrobowokomórkowego

Monoterapia zaawansowanego lub nieresekcyjnego raka wątrobowokomórkowego u dorosłych pacjentów leczonych uprzednio sorafenibem, u których stężenie alfa fetoproteiny (AFP) w surowicy wynosi ≥400 ng/ml.

Przeciwwskazania stosowania - Ramucyrumab

Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu. Nie stosować u chorych z niedrobnokomórkowym rakiem płuca w przypadku stwierdzenia jamistej zmiany w obrębie guza lub naciekania nowotworowego dużych naczyń krwionośnych.

Tętnicze incydenty zakrzepowo-zatorowe
Podczas leczenia mogą wystąpić poważne incydenty zakrzepowo-zatorowe (w tym: zawał serca, zatrzymanie akcji serca, incydenty naczyniowo-mózgowe, niedokrwienie mózgu), niekiedy zakończone zgonem. W przypadku ich wystąpienia należy zakończyć leczenie ramucyrumabem.

Perforacja przewodu pokarmowego
Ramucyrumab jest lekiem o działaniu antyangiogennym i może zwiększać ryzyko wystąpienia perforacji przewodu pokarmowego, zgłaszano ich występowanie podczas badań klinicznych. W przypadku ich wystąpienia należy zakończyć leczenie ramucyrumabem.

Nasilone krwawienie
Ramucyrumab jest lekiem o działaniu antyangiogennym i może zwiększyć ryzyko wystąpienia nasilonego krwawienia. W przypadku wystąpienia krwawienia stopnia 3. lub 4., należy zakończyć leczenie. U osób z chorobami predysponującymi do występowania krwawień, a także u osób stosujących równolegle leki przeciwzakrzepowe lub leki zwiększające ryzyko krwawienia, należy monitorować morfologię krwi i parametry krzepnięcia.
U chorych z rakiem wątrobowokomórkowym, z cechami nadciśnienia wrotnego lub krwawieniem z żylaków przełyku w wywiadzie przed rozpoczęciem leczenia należy wykonać badania przesiewowe pod kątem obecności żylaków przełyku i zastosować odpowiednie leczenie.
U chorych z rakiem żołądka stosujących ramucyrumab równolegle z paklitakselem oraz u chorych z rakiem okrężnicy i odbytnicy z przerzutami, leczonych ramucyrumabem równolegle ze schematem FOLFIRI, zgłaszano przypadki występowania ciężkich krwotoków z przewodu pokarmowego, w tym przypadki zakończone zgonem.

Krwotok płucny w niedrobnokomórkowym raku płuca
U chorych z nowotworem o typie histologicznym raka płaskonabłonkowego ryzyko wystąpienia poważnego krwawienia w obrębie płuc jest zwiększone, jednak u uczestników badania REVEL z nowotworem o typie histologicznym raka płaskonabłonkowego leczonych ramucyrumabem nie odnotowano zwiększonej liczby przypadków krwotoku płucnego stopnia 5. Chorzy z niedrobnokomórkowym rakiem płuca, u których niedawno wystąpiło krwawienie w obrębie płuc (>2,5 ml lub obecność jasnoczerwonej krwi), osoby z jamistymi zmianami stwierdzonymi w obrębie guza w badaniu wstępnym niezależnie od typu histologicznego nowotworu, a także chorzy z cechami naciekania lub zajęcia nowotworowego dużych naczyń krwionośnych nie brali udziału w badaniu. Osoby otrzymujące jakiekolwiek leczenie przeciwzakrzepowe zostały wykluczone z badania klinicznego REVEL w NDRP; chorzy otrzymujący przewlekłe leczenie NLPZ lub lekami przeciwpłytkowymi zostali wykluczeni z badań klinicznych REVEL i RELAY w NDRP. Stosowanie kwasu acetylosalicylowego w dawkach <325 mg/d było dozwolone.

Reakcje na związane z wlewem
Podczas leczenia mogą wystąpić reakcje związane z wlewem, najczęściej w trakcie lub po zakończeniu podawania 1. albo 2. wlewu i.v. ramucyrumabu. W czasie podawania wlewu należy obserwować chorych pod kątem występowania objawów nadwrażliwości (np. sztywność, drżenie, ból pleców, skurcze mięśni, ból i/lub uczucie ucisku w klatce piersiowej, dreszcze, zaczerwienienie twarzy, duszność, świszczący oddech, niedotlenienie, parestezje). Objawami ciężkich zaburzeń są: skurcz oskrzeli, tachykardia nadkomorowa i niedociśnienie tętnicze. W przypadku wystąpienia reakcji 3. lub 4. stopnia należy zakończyć leczenie.

Nadciśnienie tętnicze
Podczas leczenia może wystąpić ciężkie nadciśnienie tętnicze, w większości przypadków możliwe do opanowania z pomocą standardowego leczenia przeciwnadciśnieniowego. Chorych z niekontrolowanym nadciśnieniem wykluczono z udziału w badaniach. U osób z nadciśnieniem nie należy rozpoczynać stosowania ramucyrumabu do momentu osiągnięcia kontroli ciśnienia. Podczas leczenia należy monitorować ciśnienie krwi. W przypadku wystąpienia ciężkiego nadciśnienia należy przerwać stosowanie leku do czasu osiągnięcia właściwej kontroli farmakologicznej. Jeśli istotne klinicznie nadciśnienie nie może być kontrolowane lekami przeciwnadciśnieniowymi, należy zakończyć leczenie.

Zespół odwracalnej tylnej encefalopatii
Podczas leczenia rzadko może wystąpić zespół odwracalnej tylnej encefalopatii (PRES), w tym także przypadki zakończone zgonem. Objawami PRES mogą być: drgawki, ból głowy, nudności lub wymioty, utrata wzroku lub zmiany świadomości z towarzyszącym nadciśnieniem lub bez nadciśnienia. Rozpoznanie należy potwierdzić w badaniach obrazowych mózgu (np. w badaniach metodą rezonansu magnetycznego).W przypadku wystąpienia PRES należy przerwać leczenie. Brak danych dotyczących wznowienia leczenia po ustąpieniu PRES.

Tętniak i rozwarstwienie aorty
Stosowanie inhibitorów szlaku VEGF u chorych z nadciśnieniem lub bez nadciśnienia może sprzyjać tworzeniu tętniaka i/lub rozwarstwieniu aorty. Przed rozpoczęciem leczenia należy dokładnie rozważyć stosunek korzyści z leczenia do ryzyka wystąpienia wymienionych chorób, szczególnie u osób z takimi czynnikami ryzyka jak nadciśnienie lub tętniak w wywiadzie.

Zaburzenia gojenia ran
Nie oceniano wpływu ramucyrumabu na proces gojenia ran u chorych z ciężkimi lub niegojącymi się ranami. W badaniu przeprowadzonym na zwierzętach lek nie wykazywał niekorzystnego wpływu na gojenie ran. W związku z działaniem antyangiogennym ramucyrumab może niekorzystnie wpływać na proces gojenia ran; leczenie należy przerwać na co najmniej 4 tyg. przed planowanym zabiegiem operacyjnym. Decyzja dotycząca wznowienia stosowania leku po leczeniu operacyjnym powinna być podjęta na podstawie oceny klinicznej właściwego gojenia się rany pooperacyjnej. Jeśli podczas leczenia wystąpią zaburzenia procesu gojenia, należy przerwać stosowanie ramucyrumabu do czasu całkowitego wygojenia się rany.

Zaburzenia czynności wątroby
Należy zachować ostrożność podczas stosowania leku u chorych z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (klasa B lub C wg. klasyfikacji Childa i Pugha), z marskością z encefalopatią wątrobową, istotnym klinicznie wodobrzuszem w przebiegu marskości lub zespołem wątrobowo-nerkowym. Istnieją bardzo ograniczone dane dotyczące skuteczności i bezpieczeństwa stosowania leku u osób z tymi chorobami. Należy go stosować jedynie, kiedy przewidywane korzyści z leczenia przeważają nad potencjalnym ryzykiem postępującej niewydolności wątroby.
Podczas leczenia u osób z rakiem wątrobowokomórkowym częściej zgłaszano występowanie encefalopatii wątrobowej. Chorych należy obserwować pod kątem występowania podmiotowych i przedmiotowych objawów encefalopatii wątrobowej. Leczenie należy zakończyć w przypadku wystąpienia encefalopatii wątrobowej lub zespołu wątrobowo-nerkowego.

Przetoka
Podczas leczenia ryzyko powstania przetoki może być zwiększone. U osób, u których wytworzyła się przetoka, należy zakończyć leczenie.

Białkomocz
Podczas leczenia zgłaszano wzrost częstości występowania białkomoczu. Należy obserwować chorych pod kątem wystąpienia lub zaostrzenia białkomoczu. Jeśli wynik oceny stężenia białka w moczu wynosi ≥2+ w teście paskowym, należy zastosować 24-h zbiórkę moczu. Leczenie należy czasowo wstrzymać, jeśli ilość białka w moczu wynosi ≥2 g/24 h. Po zmniejszeniu się ilości białka w moczu <2 g/24 h należy wznowić leczenie mniejszą dawką. Jeśli ilość białka w moczu ponownie zwiększy się do ≥2 g/24 h, zaleca się dalsze zmniejszenie dawki. Leczenie należy zakończyć, jeśli ilość białka w moczu >3 g/24 h lub jeśli wystąpi zespół nerczycowy.

Zapalenie jamy ustnej
U chorych leczonych ramucyrumabem równolegle z chemioterapią częściej, niż w przypadku osób stosujących placebo z chemioterapią, może wystąpić zapalenie jamy ustnej. W przypadku wystąpienia zapalenia jamy ustnej należy rozpocząć leczenie objawowe.

Zaburzenia czynności nerek
Istnieją ograniczone dane dotyczące bezpieczeństwa stosowania leku u chorych z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny 15–29 ml/min).

Osoby w podeszłym wieku z niedrobnokomórkowym rakiem płuca
Skuteczność działania leku zmniejsza się z wiekiem u osób stosujących ramucyrumab i docetaksel w leczeniu zaawansowanego niedrobnokomórkowego raka płuca, u których wykazano progresję choroby po chemioterapii pochodnymi platyny. Przed rozpoczęciem leczenia należy dokładnie ocenić stan zdrowia chorych w podeszłym wieku pod kątem chorób współistniejących związanych z wiekiem, sprawności ogólnej i przewidywanej tolerancji chemioterapii.
W przypadku stosowania ramucyrumabu w skojarzeniu z erlotynibem w leczeniu pierwszego rzutu NDRP z mutacjami aktywującymi w genie EGFR u osób w wieku ≥70 lat częściej niż u osób do 70 rż. występowały zdarzenia niepożądane stopnia ≥3. i ciężkie działania niepożądane wszystkich stopni.

Dodatkowe składniki preparatu

Każda fiolka o pojemności 10 ml zawiera <1 mmol (23 mg) sodu; lek uznaje się za „wolny od sodu”.
Każda fiolka o pojemności 50 ml zawiera 85 mg sodu co odpowiada około 4% zalecanej przez WHO maksymalnej dobowej dawki sodu u osób dorosłych (2g); należy wziąć to pod uwagę u osób ograniczających podaż sodu.

Interakcje - Ramucyrumab

Paklitaksel
Nie obserwowano interakcji między ramucyrumabem a paklitakselem. W przypadku równoległego stosowania paklitakselu z ramucyrumabem nie wykazano wpływu ramucyrumabu na farmakokinetykę paklitakselu; nie obserwowano również zmian farmakokinetyki ramucyrumabu.

Irynotekan
Równoległe podawanie irynotekanu z ramucyrumabem nie miało wpływu na farmakokinetykę irynotekanu ani jego aktywnego metabolitu ( SN-38).

Docetaksel, erlotynib
Równoległe podawanie docetakselu lub erlotynibu z ramucyrumabem nie miało wpływu na farmakokinetykę docetakselu lub erlotynibu.

Działania niepożądane - Ramucyrumab

Monoterapia:
Bardzo często
: małopłytkowość, ból głowy, nadciśnienie tętnicze (w tym: zwiększenie ciśnienia krwi, nadciśnienie tętnicze), ból brzucha (w tym: bóle brzucha, bóle w podbrzuszu, bóle w nadbrzuszu oraz ból wątroby), biegunka, białkomocz (jeden przypadek zespołu nerczycowego), obrzęki obwodowe.
Często: neutropenia, hipokaliemia (w tym: hipokaliemia , zmniejszenie stężenia potasu we krwi), hiponatremia, hipoalbuminemia, encefalopatia wątrobowa (w tym: encefalopatia wątrobowa, śpiączka wątrobowa), tętnicze zdarzenia zakrzepowo-zatorowe, krwawienie z nosa, niedrożność jelit, wysypka, reakcje związane z wlewem.
Niezbyt często: perforacja przewodu pokarmowego.

Leczenie skojarzone z chemioterapią lub erlotynibem
Bardzo często:
zakażenia (najczęstsze zakażenia stopnia ≥3.: zapalenie płuc, zapalenie tkanki łącznej, zanokcica, zakażenie skóry oraz zakażenie dróg moczowych), neutropenia, leukopenia (w tym: leukopenia, zmniejszenie liczby leukocytów), małopłytkowość, niedokrwistość, ból głowy, nadciśnienie tętnicze (w tym: zwiększenie ciśnienia tętniczego krwi, nadciśnienie tętnicze i kardiomiopatia nadciśnieniowa), krwawienie z nosa, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, biegunka, łysienie, białkomocz (w tym przypadki zespołu nerczycowego), zmęczenie (w tym: zmęczenie i astenia), zapalenie błon śluzowych, obrzęki obwodowe.
Często: posocznica, neutropenia z gorączką, hipoalbuminemia, hiponatremia, krwotok płucny (w tym: krwioplucie, krwotok z krtani, krwiak opłucnej - 1 przypadek śmiertelny - oraz krwotok płucny), krwawienia z przewodu pokarmowego (w tym: krwotok z odbytu, biegunka krwotoczna, krwotok z żołądka, krwotok z przewodu pokarmowego, krwiste wymioty, obecność świeżej krwi w stolcu, krwotok z żylaków odbytu, zespół Mallory'ego i Weissa, smoliste stolce, krwotok z przełyku, krwotok z odbytnicy i krwotok z górnego odcinka przewodu pokarmowego), perforacja przewodu pokarmowego, krwawienia dziąseł, erytrodyzestezja dłoniowo-podeszwowa.

Przedawkowanie
Brak danych dotyczących przedawkowania ramucyrumabu u ludzi. W badaniu I fazy lek podawano w dawkach do 10 mg/kg mc. co 2 tyg. i nie osiągnięto maks. dawki tolerowanej. W przypadku przedawkowania należy zastosować leczenie wspomagające.

Ciąża i laktacja - Ramucyrumab

Kobiety w wieku rozrodczym powinny stosować skuteczną metodę antykoncepcji podczas leczenia i w przez 3 mies. po przyjęciu ostatniej dawki leku.
Brak danych dotyczących stosowania ramucyrumabu u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach dotyczące szkodliwego wpływu na reprodukcję są niewystarczające. Ponieważ proces angiogenezy ma podstawowe znaczenie dla utrzymania ciąży i rozwoju płodu, jego zahamowanie przez lek może mieć niekorzystny wpływ na ciążę, w tym także na płód. U kobiet w ciąży ramucyrumab można stosować tylko wtedy, gdy potencjalne korzyści dla matki przewyższają możliwe ryzyko.
Nie wiadomo, czy ramucyrumab przenika do pokarmu kobiecego. Przewiduje się, że jest wydzielany do pokarmu w niewielkich ilościach i słabo wchłania się po podaniu p.o.
Ponieważ nie można wykluczyć zagrożenia dla noworodków i dzieci karmionych piersią, nie należy karmić piersią podczas trwania leczenia i przez co najmniej 3 mies. po przyjęciu ostatniej dawki leku.
Brak danych dotyczących wpływu leku na płodność u ludzi. Na podstawie wyników badań na zwierzętach można przypuszczać, że w czasie leczenia ramucyrumabem płodność u kobiet jest zmniejszona.

Dawkowanie - Ramucyrumab

Ramucyrumab należy podawać i.v. we wlewie trwającym ok. 60 min., nie podawać w bolusie i.v. ani w dawce uderzeniowej. Nie należy skracać czasu trwania wlewu, maks. szybkość podawania wlewu nie powinna przekraczać 25 mg/min, czas trwania wlewu może natomiast zostać wydłużony. Podczas podawania leku należy obserwować chorego pod kątem wystąpienia reakcji na wlew, a także należy zapewnić dostęp do odpowiedniego sprzętu do resuscytacji.
Zaleca się kontynuację leczenia do czasu stwierdzenia progresji choroby lub wystąpienia nieakceptowalnych objawów toksyczności.

Rak żołądka i gruczolakorak połączenia przełykowo-żołądkowego
Ramucyrumab w skojarzeniu z paklitakselem
8 mg/kg mc. w 1. i 15. dniu 28-dniowego cyklu przed podaniem paklitakselu. Paklitaksel podaje się w dawce 80 mg/m2 pc. we wlewie trwającym ok. 1 h w 1., 8. i 15. dniu cyklu. Przed każdym podaniem paklitakselu należy wykonać morfologię krwi i badania czynności wątroby. Wyniki badań muszą spełniać następujące kryteria: liczba granulocytów obojętnochłonnych: dzień 1 - ≥1,5 × 109/l, dzień 8 i 15 - ≥1,0 × 109/l; liczba płytek krwi: dzień 1 - ≥100 × 109/l, dzień 8 i 15 - ≥75 × 109/l; stężenie bilirubiny <1,5 × górna granica normy (GGN), stężenie ASL/ALT: brak przerzutów w wątrobie - ALT/AST ≤3 × GGN; obecne przerzuty w wątrobie - ALT/AST ≤5 × GGN.
Monoterapia
8 mg/kg mc. co 2 tyg.

Rak okrężnicy i odbytnicy
8 mg/kg mc. co 2 tyg. przed podaniem leków stosowanych w schemacie FOLFIRI. Przed chemioterapią należy wykonać pełne badanie morfologii krwi. Wyniki badań muszą spełniać następujące kryteria: liczba granulocytów obojętnochłonnych: ≥1,5 × 109/l; liczba płytek krwi: ≥100 × 109/l; objawy toksyczności związanej z chemioterapią ze strony żołądka i jelit: ≤stopnia 1.

Niedrobnokomórkowy rak płuca (NDRP)
Ramucyrumab w skojarzeniu z erlotynibem w leczeniu NDRP z mutacjami aktywującymi w genie EGFR
10 mg/kg mc. co 2 tyg. Przed rozpoczęciem leczenia ramucyrumabem i erlotynibem należy określić status mutacji EGFR przy użyciu wiarygodnej metody analitycznej.
Ramucyrumab w skojarzeniu z docetakselem w leczeniu NDRP po chemioterapii opartej na pochodnych platyny
10 mg/kg mc. w 1. dniu 21-dniowego cyklu, przed podaniem docetakselu w dawce 75 mg/m2 pc. U osób pochodzenia wschodnioazjatyckiego należy rozważyć zastosowanie mniejszej dawki początkowej docetakselu (60 mg/m2 pc.).

Rak wątrobowokomórkowy
8 mg/kg mc. co 2 tyg.
Chorych do leczenia należy kwalifikować na podstawie stężenia AFP w surowicy wynoszącego ≥400 ng/ml oznaczonego przed rozpoczęciem leczenia za pomocą zatwierdzonego testu.

Premedykacja
Przed podaniem ramucyrumabu we wlewie i.v. zaleca się premedykację z zastosowaniem antagonisty receptora histaminowego H1 (np. difenhydramina). W przypadku wystąpienia reakcji na wlew stopnia 1. lub 2. premedykację należy zastosować przed wszystkimi kolejnymi podaniami. Jeśli u chorego wystąpi 2. reakcja związana z wlewem stopnia 1. lub 2., należy podać deksametazon (lub jego odpowiednik); następnie, przed kolejnymi podaniami należy stosować premedykację następującymi lekami (lub ich odpowiednikami): podawanym i.v. antagonistą receptora histaminowego H1, paracetamolem i deksametazonem.

Modyfikacja dawkowania
Reakcje związane z wlewem
W przypadku wystąpienia reakcji związanej z wlewem stopnia 1. lub 2., należy zmniejszyć o 50% szybkość podawania ramucyrumabu podczas bieżącego i wszystkich kolejnych wlewów. W przypadku wystąpienia reakcji na wlew stopnia 3. lub 4. należy niezwłocznie zakończyć leczenie.

Nadciśnienie tętnicze
Przed każdym podaniem leku należy skontrolować ciśnienie krwi i, jeśli zachodzi taka konieczność, zastosować odpowiednie leczenie. W przypadku wystąpienia ciężkiego nadciśnienia, należy przerwać stosowanie ramucyrumabu, do czasu osiągnięcia kontroli farmakologicznej nadciśnienia. Jeśli kontrola istotnego klinicznie nadciśnienia przy pomocy leków przeciwnadciśnieniowych jest niemożliwa, należy zakończyć stosowanie ramucyrumabu.

Białkomocz
Podczas leczenia należy monitorować chorych pod kątem wystąpienia lub nasilenia białkomoczu. Jeśli wynik oceny stężenia białka w moczu wynosi ≥2+ w teście paskowym, należy przeprowadzić 24-h zbiórkę moczu. Leczenie ramucyrumabem należy przerwać, jeśli ilość białka w moczu wynosi ≥2 g/24 h. Po zmniejszeniu się ilości białka w moczu poniżej <2 g/24 h należy wznowić leczenie mniejszą dawką. Jeśli ilość białka w moczu ponownie zwiększy się do ≥2 g/24 h, zaleca się dalszą redukcję dawki. Leczenie należy zakończyć, jeśli ilość białka w moczu przekracza 3 g/24 h lub jeśli wystąpi zespół nerczycowy. W przypadku wystąpienia białkomoczu podczas stosowania dawki 8 mg/kg mc., najpierw należy ją zmniejszyć do 6 mg/kg mc, a w przypadku konieczności kolejnej redukcji dawki - do 5 mg/kg mc. W przypadku wystąpienia białkomoczu podczas stosowania dawki 10 mg/kg mc., najpierw należy ją zmniejszyć do 8 mg/kg mc, a w przypadku konieczności kolejnej redukcji dawki - do 6 mg/kg mc.

Planowy zabieg operacyjny lub zaburzone gojenie się ran
Co najmniej 4 tyg. przed planowym zabiegiem operacyjnym należy wstrzymać podawanie leku. W przypadku stwierdzenia zaburzeń procesu gojenia ran, leczenie należy czasowo wstrzymać, aż do czasu całkowitego wygojenia rany.

Konieczność zakończenia leczenia
Leczenie należy zakończyć w przypadku wystąpienia ciężkich tętniczych zdarzeń zakrzepowo-zatorowych, encefalopatii wątrobowej lub zespołu wątrobowo-nerkowego, perforacji przewodu pokarmowego, samoistnego wytworzenia przetoki, nasilonego krwawienia (3. lub 4. stopnia wg kryteriów NCI CTCAE).

Dostosowanie dawki paklitakselu
W przypadku wystąpienia objawów toksyczności hematologicznej stopnia 4. lub niehematologicznych objawów toksyczności stopnia 3., związanych ze stosowaniem paklitakselu, zaleca się zmniejszenie dawki tego leku o 10 mg/m2 pc. we wszystkich kolejnych cyklach. Jeśli objawy toksyczności utrzymują się lub nawracają zalecane jest kolejne zmniejszenie dawki o 10 mg/m2 pc.

Dostosowanie dawek leków stosowanych w schemacie FOLFIRI
W przypadku wystąpienia objawów toksyczności możliwe jest zmniejszenie dawek poszczególnych leków wchodzących w skład schematu FOLFIRI. Dawkę każdego z leków należy modyfikować niezależnie. Szczegółowe informacje - patrz: zarejestrowane materiały producenta.

Dostosowanie dawki docetakselu
U chorych, u których podczas leczenia docetakselem wystąpi gorączka neutropeniczna, zmniejszenie liczby granulocytów obojętnochłonnych <500 szt./mm3 utrzymujące się przez >1 tydz., ciężki odczyn skórny lub odczyn o zwiększającym się nasileniu, albo stwierdzone zostaną inne niehematologiczne objawy toksyczności stopnia 3. lub 4., należy wstrzymać leczenie do czasu ich ustąpienia. Zaleca się zmniejszenie dawki docetakselu o 10 mg/m2 pc. we wszystkich kolejnych cyklach. Jeśli objawy te utrzymują się lub nawracają, zalecane jest kolejne zmniejszenie dawki o 15 mg/m2 pc. (a u chorych pochodzenia wschodnioazjatyckiego, którzy otrzymali dawkę początkową 60 mg/m2 pc. - należy przerwać leczenie).

Osoby w podeszłym wieku
Istnieją ograniczone dowody na to, że osoby w wieku >65 lat są w większym stopniu narażone na wystąpienie działań niepożądanych. Nie zaleca się zmniejszania dawki leku.

Zaburzenia czynności nerek
Nie przeprowadzono badań dotyczących stosowania ramucyrumabu u chorych z zaburzeniami czynności nerek. Dane kliniczne wskazują, że u chorych z zaburzeniami czynności nerek w stopniu łagodnym, umiarkowanym lub ciężkim dostosowanie dawki nie jest konieczne.

Zaburzenia czynności wątroby
Nie przeprowadzono badań dotyczących stosowania ramucyrumabu u chorych z zaburzeniami czynności wątroby. Dane kliniczne wskazują, że u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby w stopniu łagodnym lub umiarkowanym dostosowanie dawki nie jest konieczne. Brak danych dotyczących podawania osobom z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby. Nie zaleca się zmniejszania dawki.

Dzieci i młodzież
Nie określono bezpieczeństwa i skuteczności stosowania ramucyrumabu u dzieci i młodzieży w wieku <18 lat, nie ma dostępnych danych. Stosowanie leku u dzieci i młodzieży nie jest właściwe w zaawansowanym raku żołądka lub gruczolakoraku połączenia przełykowo-żołądkowego, gruczolakoraku okrężnicy i odbytnicy, raku płuca oraz raku wątrobowokomórkowym.

Uwagi dla Ramucyrumab

Ramucyrumabu nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. W przypadku wystąpienia objawów wpływających niekorzystnie na zdolność koncentracji i czas reakcji, zaleca się powstrzymanie od kierowania pojazdami i obsługiwania maszyn do czasu ustąpienia tych działań.

Preparaty na rynku polskim zawierające ramucyrumab

Cyramza (koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji)
Doradca Medyczny
  • Czy mój problem wymaga pilnej interwencji lekarskiej?
  • Czy i kiedy powinienem zgłosić się do lekarza?
  • Dokąd mam się udać?
+48

w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł

Zaprenumeruj newsletter

Na podany adres wysłaliśmy wiadomość z linkiem aktywacyjnym.

Dziękujemy.

Ten adres email jest juz zapisany w naszej bazie, prosimy podać inny adres email.

Na ten adres email wysłaliśmy już wiadomość z linkiem aktywacyjnym, dziękujemy.

Wystąpił błąd, przepraszamy. Prosimy wypełnić formularz ponownie. W razie problemów prosimy o kontakt.

Jeżeli chcesz otrzymywać lokalne informacje zdrowotne podaj kod pocztowy

Nie, dziękuję.
Poradnik świadomego pacjenta