Spiramycyna

Spiramycyna – jest to antybiotyk makrolidowy. Mechanizm działania tych antybiotyków polega na hamowaniu biosyntezy białka w komórkach bakteryjnych poprzez wiązanie się z podjednostką rybosomalną 50S i zaburzaniu wydłużania łańcucha białkowego (rybosom jest to element komórki, służący do wytwarzania białek, zbudowany z dwóch podjednostek – dużej 50S i małej 30S). Ponieważ dochodzi do zahamowania rozwoju komórki, z nie jej zabicia, mówimy, że makrolidy są antybiotykami bakteriostatycznymi. Charakteryzują się szerokim spektrum działania, czyli wykazują aktywność wobec licznych gatunków bakterii. W zakażeniach dróg oddechowych makrolidy uważane są za alternatywę do antybiotyków β-laktamowych.
Aby antybiotyk zadziałał skutecznie, musi osiągnąć w miejscu zakażenia stężenie niezbędne do zahamowania wzrostu lub zabicia drobnoustroju chorobotwórczego, a równocześnie stężenie to musi pozostawać bezpieczne dla ludzkich komórek. Jeśli oba te warunki zostają spełnione, mówimy, że dany mikroorganizm jest wrażliwy na antybiotyk, jeśli nie – mamy do czynienia z opornością na antybiotyk. Oporność na antybiotyk może być wrodzona lub nabyta w wyniku mutacji genetycznej bakterii i selekcji szczepów opornych czy poprzez przekazywanie genów oporności między komórkami bakteryjnymi (jest to tzw. transfer horyzontalny). Oporność na antybiotyki makrolidowe może powstawać w wyniku aktywnego usuwania leku z wnętrza komórki, produkcji białek rybosomalnych wypierających lek z połączenia z podjednostką 50S, inaktywacji enzymatycznej lub w wyniku mutacji chromosomalnych powodujących zmiany białka 50S.
Działaniem niepożądanym mogącym wystąpić po zastosowaniu antybiotyków makrolidowych są dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego, takie jak nudności, wymioty, luźne stolce, biegunka. Są one zwykle łagodne i często ustępują w tracie leczenia lub po jego zakończeniu. Korzystne może być również przyjmowanie preparatów przywracających prawidłowy skład flory bakteryjnej jelit.
Spiramycyna stosowana w leczeniu zakażeń górnych i dolnych dróg oddechowych, zapaleniu ucha środkowego, zapobiegawczo w toksoplazmozie wrodzonej, w profilaktyce nawrotów gorączki reumatycznej u pacjentów uczulonych na penicylinę, w stomatologii (ropnie, zapalenie jamy ustnej z przekrwieniem, ostre zapalenie dziąseł, wrzodziejące martwicze zapalenie dziąseł), w leczeniu zapalenia cewki moczowej wywołane przez Ch. trachomatis, leczeniu zakażeń skóry, w kryptosporydiozie, toksoplazmozie ciężarnych oraz w zapobieganiu meningokokowemu zapaleniu opon mózgowych w przypadku nosicielstwa N. meningitidis w nosie i gardle.
Po podaniu doustnym spiramycyna dobrze i szybko wchłania się z przewodu pokarmowego. Ulega metabolizmowi w wątrobie, a jej metabolity są czynne farmakologicznie. Biologiczny okres półtrwania spiramycyny wynosi ok. 8 h. Wydalana jest w niewielkiej części z moczem (ok. 10% dawki), w dużej części z żółcią.
Więcej szczegółowych informacji znajduje się w opisach preparatów.

Przeczytaj też artykuły

Preparaty na rynku polskim zawierające spiramycyna

Rovamycine (tabletki powlekane)

Doradca Medyczny
  • Czy mój problem wymaga pilnej interwencji lekarskiej?
  • Czy i kiedy powinienem zgłosić się do lekarza?
  • Dokąd mam się udać?
+48

w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł

Zaprenumeruj newsletter

Na podany adres wysłaliśmy wiadomość z linkiem aktywacyjnym.

Dziękujemy.

Ten adres email jest juz zapisany w naszej bazie, prosimy podać inny adres email.

Na ten adres email wysłaliśmy już wiadomość z linkiem aktywacyjnym, dziękujemy.

Wystąpił błąd, przepraszamy. Prosimy wypełnić formularz ponownie. W razie problemów prosimy o kontakt.

Jeżeli chcesz otrzymywać lokalne informacje zdrowotne podaj kod pocztowy

Nie, dziękuję.
Poradnik świadomego pacjenta