medycyna praktyczna dla pacjentów
medycyna praktyczna dla pacjentów
Mechanizm działania
Szczepionka do czynnego uodporniania przeciw poliomyelitis. Inaktywowana, wieloważna szczepionka przeciw poliomyelitis (IPV) przygotowywana ze szczepów dzikich namnażanych w hodowli komórkowej linii Vero; zawiera inaktywowane formaldehydem 3 typy wirusa (1, 2 i 3). Miesiąc po szczepieniu pierwotnym (3 dawki), wskaźniki seroprotekcji wynosiły 100% dla wirusa poliomyelitis typu 1 i 3 zawartego w szczepionkach oraz od 99–100% dla typu 2. U niemowląt dawka uzupełniająca (4. dawka) powodowała duże zwiększenie miana przeciwciał, a wskaźniki seroprotekcji wynosiły 97,5–100% dla 3 typów wirusa poliomyelitis zawartych w szczepionce. 4–5 lat po dawce uzupełniającej u 94–99% osób stwierdzano ochronne miano przeciwciał. U szczepionych osób dorosłych, po podaniu dawki przypominającej odpowiedź związana jest z pamięcią immunologiczną. Odporność utrzymuje się co najmniej przez 5 lat po podaniu 4. dawki.
Czynne uodpornianie dzieci i dorosłych przeciw zakażeniu wirusem poliomyelitis.
Nadwrażliwość na neomycynę, streptomycynę, polimyksynę B, szczepionki zawierające takie same składniki lub na którykolwiek składnik preparatu.
Gorączka, ostra choroba
W przypadku gorączki lub ostrej choroby przesunąć termin szczepienia.
Droga podania
Nie podawać donaczyniowo.
Małopłytkowość, zaburzenia krzepnięcia
Zachować ostrożność u osób z małopłytkowością lub zaburzeniami krzepnięcia, ponieważ podanie i.m. może spowodować krwawienie.
Wstrząs anafilaktyczny
Podobnie jak w przypadku innych szczepionek podawanych we wstrzyknięciach, rzadko może wystąpić wstrząs anafilaktyczny; należy zapewnić łatwy dostęp do odpowiedniej pomocy medycznej; osobę szczepioną należy monitorować po podaniu szczepionki.
Niedobory odporności, leczenie immunosupresyjne
Odpowiedź immunologiczna po podaniu szczepionki może być zmniejszona u osób z niedoborami odporności lub osób otrzymujących leczenie immunosupresyjne; zaleca się przełożyć szczepienie do czasu zakończenia leczenia. Osobom z przewlekłym niedoborem odporności, np. zakażonym wirusem HIV, zaleca się szczepienie, nawet jeżeli odpowiedź immunologiczna może być ograniczona wskutek choroby.
Szczepionka OPV
Szczepionka IPV może być zalecana jako dawka przypominająca po szczepieniu szczepionką OPV.
Bezdech
Należy wziąć pod uwagę ryzyko wystąpienia bezdechu oraz konieczność monitorowania czynności oddechowych przez 48–72 h w przypadku podawania dawek szczepienia pierwotnego bardzo niedojrzałym wcześniakom (urodzonym ≤28. tyg. ciąży), szczególnie dotyczy to dzieci, u których występowały objawy niedojrzałości układu oddechowego; z uwagi na znaczne korzyści wynikające ze szczepienia tej grupy niemowląt, nie należy rezygnować ze szczepienia ani go odraczać.
Omdlenie
Omdlenie może wystąpić po jakimkolwiek szczepieniu (niekiedy nawet przed szczepieniem), jako psychogenna reakcja na ukłucie igłą.
Nie stwierdzono interakcji z innymi standardowo stosowanymi szczepionkami podawanymi z zastosowaniem osobnych strzykawek w oddzielne miejsca ciała.
Leki immunosupresyjne
Odpowiedź immunologiczna po podaniu szczepionki może być zmniejszona u osób otrzymujących leczenie immunosupresyjne; zaleca się przełożyć szczepienie do czasu zakończenia leczenia.
Bardzo często: ból w miejscu wstrzyknięcia, gorączka (>38,1°C).
Często: zaczerwienienie w miejscu wstrzyknięcia.
Niezbyt częso: stwardnienie w miejscu wstrzyknięcia.
Z nieznaną częstością: reakcje nadwrażliwości typu I na jeden ze składników szczepionki (pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, reakcja anafilaktyczna, wstrząs anafilaktyczny), pobudzenie, senność oraz drażliwość w pierwszych godzinach lub dniach po szczepieniu (szybko ustępujące), drgawki (izolowane lub związane z gorączką) w ciągu kilku dni po szczepieniu, ból głowy, parestezje, przeważnie w kończynach dolnych w ciągu 2 tyg. po szczepieniu, wysypka, łagodny i przemijający ból stawów i mięśni (może wystąpić w ciągu kilku dni po szczepieniu), powiększenie węzłów chłonnych, reakcje w miejscu wstrzyknięcia (np. obrzęk), które mogą wystąpić w ciągu 48 h po szczepieniu i utrzymywać się przez 1–2 dni, bezdech u bardzo niedojrzałych wcześniaków (urodzonych ≤28. tyg. ciąży).
Szczepionkę można stosować u kobiet w ciąży w sytuacji dużego ryzyka zakażenia.
Szczepionkę można stosować w okresie karmienia piersią.
Podawać i.m., możliwe jest również podanie s.c. Zalecanym miejscem dla podania i.m. jest środkowo-boczna część powierzchni uda u niemowląt i małych dzieci oraz mięsień naramienny u dzieci, młodzieży i osób dorosłych.
Schemat dawkowania powinien być zgodny z obowiązującymi krajowymi zaleceniami.
Dzieci
Dzieci po ukończeniu 6. tż. lub po ukończeniu 2. mż. Szczepienie podstawowe – 3 dawki 0,5 ml w odstępie 1 lub 2 mies.; szczepienie uzupełniające – 1 dawka 0,5 ml po 6–12 mies. po podaniu 3. dawki.
Dorośli
Nieszczepione osoby dorosłe. 2 dawki 0,5 ml w odstępie 1 mies. lub lepiej 2 mies.; szczepienie uzupełniające – 1 dawka 0,5 ml 6–12 mies. po podaniu 2. dawki.
Dawki przypominające powinny być podawane zgodnie z obowiązującymi krajowymi zaleceniami. Patrz też: Program Szczepień Ochronnych i opisy preparatów.
Nie przeprowadzono badań wpływu szczepionki na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł
Pulmonolog – czym się zajmuje, jakie choroby leczy?
Gastrolog (gastroenterolog) - czym się zajmuje, jakie choroby leczy?
