Pytanie nadesłane do redakcji
Zaobserwowałam pewną powtarzającą się codziennie „przypadłość” mojego syna. Otóż zawsze wieczorem, gdy kładziemy go spać (około godz. 20) Wojtek bardzo intensywnie, leżąc na pleckach obraca głową w lewo i w prawo, machając przy tym równie intensywnie nóżkami i rączkami. Oglądałam go wielokrotnie i nic nie wskazuje na to, by go coś swędziało, żadnych zadrapań, krostek, czy innych zmian skórnych gdziekolwiek na ciele. Czy dzieci w tym wieku mogą mieć tiki nerwowe? W nocy po przebudzeniu na jedzenie sytuacja się powtarza. W dzień prawie w ogóle nie śpi, jest zmęczony i nie może zasnąć. Każda próba usypania go kończy się płaczem. Jak już uda się go uśpić, to śpi maksymalnie 15 minut. Nadal budzi się zmęczony. Przy okazji dodam, że Wojtek jest bardzo żywym dzieckiem i zostawienie go na 5 minut skutkuje automatycznie płaczem. Cały czas potrzebuje towarzystwa, co więcej, siedzenie przy nim nie wystarcza, trzeba do niego mówić, gugać, śpiewać.... wtedy jest szczęśliwy i się śmieje wniebogłosy, a jak się odejdzie, od razu płacz. Boję się, że jego temperament wróży coś poważniejszego.
Odpowiedziała
dr med. Iwona Sawionek
Oddział Neurologii i Pediatrii
Samodzielny Publiczny Dziecięcy Szpital Kliniczny w Warszawie
Trudno mi precyzyjnie odpowiedzieć na pytanie, nie znając dokładnego wieku chłopca. Rozumiem z opisu, że jest dzieckiem przed pierwszymi urodzinami.
Ruchy kiwania się, turlania, rytmicznego poruszania głową są najczęściej stosowane przez niemowlęta i dzieci w celu wyciszenia się przed snem (tzw. jaktacje). Nie są wówczas uważane za żadną chorobę. Proponuję zrobić nagranie wideo kilku takich epizodów i pokazać na najbliższej wizycie u swojego lekarza pediatry lub neurologa. Jest to najprostszy i skuteczny sposób oceny objawów.
Co do problemów ze snem, temperamentem i płaczem to - jeśli maluch jest wg lekarza pediatry zdrowy - wymagają one spokojnej analizy trybu życia nie tylko dziecka, ale całej rodziny. Warto usiąść z kartką i spisać w punktach cały plan dnia Wojtusia. Potem przyjrzeć się, czy panuje w tym planie porządek, czy raczej wszystko jest ułożone przypadkowo i dowolnie. Jak rozplanowane są godziny posiłków, spacery, zabawa i czy również mama ma choć odrobinę czasu na własny wypoczynek i regenerację sił. Wprowadzenie przewidywalnego porządku dnia, daje dziecku większe poczucie bezpieczeństwa, dobrze wpływa na dzieci z zaburzeniami regulacji rytmów dobowych oraz sprzyja wychowaniu, szczególnie jeśli charakter malucha wydaje się trudny.
Pomocne może być wsparcie kompetencji rodzicielskich na warsztatach i kursach dla rodziców (informacje na stronach np. rodzinawakcji.pl, stopociech.pl, akademiafamilijna.pl.)
Co do lęku o przyszłość: każdy etap rozwoju dziecka niesie nowe wyzwania. Być rodzicem to zadanie niełatwe, ale też fascynujące. Życzę odwagi.
