Szanowni Państwo,
Medycyna Praktyczna wykorzystuje w swoich serwisach pliki cookies i inne pokrewne technologie. Używamy cookies w celu dostosowania naszych serwisów do Państwa potrzeb oraz do celów analitycznych i marketingowych. Korzystamy z cookies własnych oraz innych podmiotów – naszych partnerów biznesowych.
Ustawienia dotyczące cookies mogą Państwo zmienić samodzielnie, modyfikując ustawienia przeglądarki internetowej. Informacje dotyczące zmiany ustawień oraz szczegóły dotyczące wykorzystania wspomnianych technologii zawarte są w naszej Polityce Prywatności.
Korzystając z naszych serwisów bez zmiany ustawień przeglądarki internetowej wyrażacie Państwo zgodę na stosowanie plików cookies i podobnych technologii, opisanych w Polityce Prywatności.
Państwa zgoda jest dobrowolna, jednak jej brak może wpłynąć na komfort korzystania z naszych serwisów. Udzieloną zgodę mogą Państwo wycofać w każdej chwili, co jednak pozostanie bez wpływu na zgodność z prawem przetwarzania dokonanego wcześniej na podstawie tej zgody.
Klikając przycisk Potwierdzam, wyrażacie Państwo zgodę na stosowanie wyżej wymienionych technologii oraz potwierdzacie, że ustawienia przeglądarki są zgodne z Państwa preferencjami.
medycyna praktyczna dla ratownictwa
– Według wytycznych Europejskiej Rady Resuscytacji pacjenci, których temperatura centralna nie przekracza 30° Celsjusza, nie powinni otrzymywać żadnych leków resuscytacyjnych – mówi dr n. med. Tomasz Sanak, ratownik medyczny, adiunkt w Zakładzie Medycyny Katastrof i Pomocy Doraźnej Katedry Anestezjologii i Intensywnej Terapii Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie.
Praca ratowników medycznych wymaga zachowania czujności i koncentracji na dobrym poziomie przez cały okres trwania dyżuru. Pomocne może być użycie substancji pobudzających ośrodkowy układ nerwowy, ale niezaburzających koncentracji uwagi, co pozwoli uniknąć błędów medycznych.
– Na wniosek Ministerstwa Zdrowia bierzemy udział w przygotowaniu rozporządzenia, w którym będzie dokładnie opisane, jak należy oceniać ból – mówi prof. dr hab. n. med. Jerzy Wordliczek, kierownik Kliniki Intensywnej Terapii Interdyscyplinarnej Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie.
Hiperoksja a ryzyko zgonu u dorosłych z nagłym zatrzymaniem krążenia poddanych resuscytacji krążeniowo-oddechowej.
W przeszłości, kiedy zjawiska rozchodzenia prądu elektrycznego w czasie defibrylacji nie były jeszcze zbadane, producenci urządzeń i autorzy wytycznych zalecali, żeby w czasie wyładowania pacjent poddawany zabiegowi leżał na suchej, nieprzewodzącej powierzchni. Jak wygląda obecny stan wiedzy w tej materii?
– Jesteśmy na trzecim miejscu, jeśli chodzi spożycie leków przeciwbólowych dostępnych bez recepty, zaraz po Amerykanach i Francuzach – mówi dr Jarosław Woroń z Zakładu Farmakologii Klinicznej Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego.
– U pacjenta, który nigdy nie stosował heparyny, krwawienie będzie przeciwwskazaniem do jej podania – mówi dr n. farm. Jarosław Woroń z Zakładu Farmakologii Klinicznej UJ CM.
Na pytanie odpowiada prof. Waldemar Machała, Kierownik Kliniki Anestezjologii i Intensywnej Terapii Uniwersytetu Medycznego w Łodzi.
Wytyczne Europejskiej Rady Resuscytacji 2015 zalecają użycie automatycznego defibrylatora zewnętrznego w warunkach szpitalnych, jeśli istnieje ryzyko opóźnienia defibrylacji za pomocą defibrylatora manualnego. Z najnowszych badań wynika, że użycie AED może się wiązać z negatywnymi konsekwencjami.
Utrzymanie drożności dróg oddechowych i prowadzenie wentylacji zastępczej należy do podstawowych umiejętności każdego członka ZRM. W artykule omówiono m.in. tryby wentylacji, parametry respiratorów oraz zakres monitorowania pacjenta w świetle aktualnych wytycznych.
