W obowiązującym stanie prawnym i faktycznym nie ma określonych średnich stawek żywieniowych na jednego pacjenta, które miałyby obowiązywać we wszystkich podmiotach leczniczych. Dzienną stawkę żywieniową w szpitalu ustala kierownik podmiotu leczniczego, będący jednocześnie odpowiedzialny za zarządzanie podmiotem - napisał wiceminister zdrowia Sławomir Neumann w odpowiedzi na interpelację szściorga posłów PO.
"Krótkie wyjaśnienie co mamy na zdjęciach – otóż w małych miseczkach mamy zupę i do niej dodana jest cała góra ryżu (raz z sosem, raz suchego). Tak, to jest całe danie. Nie schowano tu kotleta i surówki, tak wygląda całość potrawy którą serwuje się pacjentom w polskich szpitalach. Nie bardzo rozumiem koncepcję tego dania, czy ten ryż jest do zupy czy jednak jest to już tzw. „drugie danie”. Jeśli ten ryż jest do zupy, to czemu jest go tak dużo i czemu nie jest w zupie? A jeśli to danie główne, to dlaczego składa się tylko z ryżu?" / Komentarz i fot. szpitalnejedzenie.pl
Parlamentarzyści pytali, czy Ministerstwo Zdrowia rozważa rozszerzenie przepisów o wprowadzenie w szpitalach wysokości dziennej stawki żywieniowej na taką, która zapewniłaby chorym na dostateczne dostarczenie substancji odżywczych.
Przywołali przy tym publikacje, z których wynika, że w krakowskim Szpitalu Specjalistycznym im. Jana Pawła II dobowa stawka wynosiła pod koniec 2014 r. 14 zł. Kwota ta to jednak nie wartość produktów, jakie pacjent spożywa w ciągu doby, ta wynosi jedynie 4,97 zł. Reszta to koszty przygotowania posiłków, wynagrodzeń i transportu. W Instytucie Centrum Zdrowia Dziecka dzienna stawka na wyżywienie wynosi 19,49 zł, z czego na produkty przeznaczone jest 6,24 zł.
"Ustawa o świadczeniach opieki zdrowotnej mówi jedynie, że szpital powinien zapewnić zakwaterowanie oraz adekwatne do stanu zdrowia wyżywienie. Z tego powodu placówki zdrowia nie są zobowiązane do przestrzegania jakichkolwiek ustaleń w tym zakresie. Jakość posiłków oraz ich wielkość zależy od decyzji dyrekcji" - napisali posłowie Piotr Cieśliński, Artur Gierada, Agnieszka Pomaska, Damian Raczkowski, Jakub Rutnicki i Cezary Tomczyk.
Wiceszef resortu zdrowia odpowiada, że szpital zobowiązany jest w ramach zawartej umowy na udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej zapewnić pacjentom wyżywienie odpowiednie do wieku i stanu zdrowia. "O sposobie leczenia, w tym o potrzebie zastosowania odpowiedniej diety i ilości zalecanego pożywienia (jako jednego z elementów procesu leczenia) decyduje lekarz (ew. dietetyk) w oparciu o wskazania medyczne" - wskazuje Neumann.
"W sytuacji, gdy lekarz nie zaordynuje specjalnej diety, pacjentowi przysługuje wyżywienie średniej jakości, a ich ilość, zawartość i kaloryczność powinna odpowiadać zasadom prawidłowego żywienia przeciętnego człowieka w danym wieku" - stwierdził wiceminister.
"Decyzja o wypracowaniu standardów w zakresie żywienia pacjentów spowodowałaby konieczność opracowania ogromnej ich liczby. Każda choroba, a także każde jej stadium wymaga innego rodzaju żywienia. Nauka o żywieniu chorych wskazuje na konieczność opracowania indywidualnego żywienia, zmienianego nawet z dnia na dzień" - zastrzega przedstawiciel MZ.
"Szpitale, w kalkulacji kosztów leczenia, powinny wziąć pod uwagę, że nierozpoznane niedożywienie oraz niewłaściwe odżywianie w czasie leczenia jest czynnikiem przedłużającym zdrowienie i podnoszącym koszty leczenia. Prawidłowe odżywienie jest ważną częścią leczenia, liczba chorych zaś, u których w trakcie hospitalizacji stan odżywienia nie ulega pogorszeniu, jest istotnym wskaźnikiem jakości opieki w szpitalach" - konkluduje Neumann.
