Program finansowanego przez resort zdrowia zapłodnienia pozaustrojowego metodą in vitro ma ruszyć za 5 miesięcy - podaje "Dziennik Gazeta Prawna". - Trwają działania mające na celu ostateczną akceptację programu - mówi rzecznik Ministerstwa Zdrowia Krzysztof Bąk. Warunkiem zakwalifikowania do udziału w Programie jest nieukończenie przez kobietę 40. roku życia.
Koszty realizacji Programu (w latach 2013-2016), które mają być zapewnione w budżecie państwa, określono na kwotę 260 mln zł szacując, że z procedury zapłodnienia pozaustrojowego będzie mogło skorzystać około 15 tysięcy par. Projekt przewiduje finansowanie części biotechnologicznej procedury, leki do stymulacji nie będą aktualnie refundowane, co oznacza, że szacunkowo finansowane będzie ok. 70% całkowitego kosztu procedury.
Program przewiduje dofinansowanie do 3 cykli leczenia. Dla porównania - w Czechach refundowane są 3 cykle IVF dla kobiet, które nie ukończyły 39. rż.; taka ilość cykli finansowana jest również w Danii. Na Węgrzech przyjęto liczbę 5 cykli, w Południowej Afryce 6 do momentu ukończenia przez kobietę 42. rż., a po urodzeniu pierwszego dziecka dodatkowo 4; w Izraelu procedura jest finansowana do momentu urodzenia przez kobietę dwójki dzieci.
"DGP" przypomina o uwagach i wątpliwościach, jakie w odniesieniu do programu zgłosiła Agencja Oceny Technologii Medycznych. W projekcie nie sformułowano zasad doboru członków Rady Programowej. Nie jest jasne, czy i jakie uprawnienia Rada będzie miała w zakresie kontroli miejsc oraz sposobu i rzeczywistych warunków wykonywania świadczeń w odniesieniu do wybranych realizatorów.
W projekcie nie ma informacji o stałej nowelizacji i doskonaleniu zapisów Programu z dostosowywaniem do nich wymagań stawianych realizatorom.
"Precyzyjnie opisane, od strony techniczno-organizacyjnej i merytorycznej, niezależnie od wskazań, powinny być zasady kriokonserwacji zarodków. Program powinien także określić jej koszty" - podkreśla AOTM.
W projekcie brakuje informacji o badaniach preimplantacyjnych, elemencie standardowego postępowania diagnostycznego w wielu ośrodkach zajmujących się zapłodnieniem pozaustrojowym, co dotyczy zwłaszcza par z podwyższonym ryzykiem wystąpienia wad rozwojowych lub chorób i zaburzeń, które zależą od zidentyfikowanego czynnika genetycznego u jednego lub obojga rodziców. "Wskazane byłoby zapewnienie takim parom również poradnictwa genetycznego" - uważa AOTM.
Odnośnie prowadzenia rejestru świadczeń wykonywanych w ramach Programu, danych włączonych par i informacji o skutkach realizacji Programu z punktu widzenia efektywności podejmowanych działań oraz stanu zdrowia i rozwoju rodzących się dzieci, nie zostały określone m.in. lokalizacja, struktura, koszty oprogramowania rejestru, koszty wyposażenia realizatorów w sprzęt, kadra niezbędna do jego obsługi, koszty zabezpieczenia i ochrony danych osobowych, zasady dostępu do rejestru.
"Za wskazaniami Rady Przejrzystości, zasadnym wydaje się także rozważenie monitorowania przebiegu ciąży, określenie zasad leczenia ewentualnych powikłań oraz stworzenie możliwości doradztwa psychologicznego dla uczestniczących w Programie" - głosi opinia AOTM.
Jak zauważa AOTM, ośrodki realizujące program zostaną dopiero wyłonione, wobec czego, obecnie ciężko stwierdzić, czy świadczenia będą łatwo dostępne dla wszystkich potencjalnych beneficjentów.
W programie nie określono zasad monitorowania, szczegóły zostaną dopiero ustalone przez powołaną przez Ministra Zdrowia Radę Programową. Wymieniając wskaźniki, które powinny zostać uwzględnione w monitorowaniu efektów programu, eksperci wskazują na: wskaźnik ciąż, wskaźnik ciąż wielopłodowych, wskaźnik żywych urodzeń, odsetek zespołów hiperstymulacyjnych, odsetek wad dużych u płodów. W odniesieniu do monitorowania realizacji programu należałoby zwrócić uwagę na zapewnienie szerokiego i równego dostępu dla wszystkich par spełniających kryteria włączenia.
