Pytanie nadesłane do redakcji:
Mój tata jest łysy odkąd pamiętam. Mam 27 lat i zauważyłem zakola na moich skroniach. Czy łysienie jest uwarunkowane genetycznie?
Odpowiedziała:
lek. med. Jolanta Maciejewska Katedra i Klinika Dermatologii, Chorób Przenoszonych Drogą Płciową i Immunodermatologii Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu, Collegium Medicum im. L. Rydygiera w Bydgoszczy
Łysienie typu męskiego jest najpowszechniejszą formą łysienia i zgodnie z definicją: to trwała utrata włosów zależna od androgenów, charakterystyczna dla mężczyzn. Decydującą rolę odgrywają: predyspozycja genetyczna, wiek i poziom androgenów.
Prawdopodobieństwo łysienia typu męskiego u mężczyzny zależy od liczby łysych krewnych pierwszego i drugiego stopnia. Obok czynników genetycznych ważną rolę odgrywa wiek (częstość występowania łysienia typu męskiego wzrasta z wiekiem) oraz udział androgenów (jak dobrze wiadomo, eunuchowie nie łysieją, natomiast kastraci leczeni androgenami tracą włosy).
Łysienie typu męskiego zwykle postępuje stopniowo, zaczyna się w kątach skroniowo-czołowych, następnie zajmuje okolicę potyliczną (charakterystyczna „tonsura”) i czołową, dochodzi do zlewania się przedniej i tylnej strefy wyłysienia, aż w konsekwencji dochodzi do rozlanej utraty włosów.
Leczenie łysienia typu męskiego jest trudne dla lekarza, ponieważ nie można wywrzeć wpływu na trzy główne czynniki etiologiczne.